# BREAKFREE: een gids over hoe de wereld met ouderen omgaat

Marie Claire wordt gesteund door het publiek. Wanneer u koopt via links op onze site, kunnen we commissie verdienen op een aantal van de items die u kiest om te kopen. In het Westen mag oud worden afgekeurd, maar in sommige culturen, als je niet respectvol behandeld wordt, kun je in problemen komen met de wet.een ‘nationale schande’ is wat gezondheidssecretaris Jeremy Hunt in 2013 de behandeling van ouderen in het Westen noemde, en het is triest om te zeggen dat er sindsdien niet veel veranderd is. In de westerse cultuur wordt ouderdom vaak negatief gepresenteerd. We horen het elke dag-de gemeenschappelijke stereotypen – “oude biddies”, “een voet in het graf”, de lijst gaat maar door. Een streep grijs haar verschijnt en iedereen wordt gek, proberen om manieren te vinden om hun zout en peper manen verven terug naar een gunstiger kleur en weg te blijven van alles wat hen labelt als “oud”. Ouderdom wordt vaak met afkeer gezien, omdat onze samenleving haar neigt te associëren met onbeweeglijkheid en het onvermogen om te werken, ondanks de technologisch geavanceerde leeftijd waarin we vandaag leven. Toch functioneren woonzorgcentra nog steeds als een gemeenschappelijke bestemming voor ouderen en blijft de samenleving de jeugd vieren. Als we echter kijken naar hoe andere samenlevingen met hun ouderen omgaan, krijgen we een heel ander beeld en leren we dat leeftijd net zo goed een biologische materie is als een sociale en culturele constructie:

Oost-Azië
in Oost-Azië zijn mensen gebonden aan een confuciaans principe van kinderlijke vroomheid, een moraal van respect voor ouderen, vaders en voorouders; hier worden oudere ouders de verantwoordelijkheid van volwassen kinderen. Diep geworteld in traditionele waarden, worden kinderen opgevoed in de wetenschap dat ze uiteindelijk rollen zullen uitwisselen met hun ouders en voor hen zullen zorgen. Jared Diamond, hoogleraar aardrijkskunde en fysiologie aan de UCLA, verklaarde: ‘het wordt als uiterst verachtelijk beschouwd om niet voor je oudere ouders te zorgen.”

China
in China werd een “wet op de rechten van ouderen” ingevoerd om volwassen kinderen te informeren dat zij “ouderen nooit mogen verwaarlozen of vernederen” en regelingen moeten treffen om hen “vaak” te bezoeken, ongeacht hun nabijheid. Hoewel niet duidelijk, over hoe vaak is genoeg, de wet zelf laat zien dat in China, oude mensen zijn niet om te worden gerotzooid.

Japan
in Japan worden de 60e en 70e verjaardag gemarkeerd met grote feesten waarbij kinderen dansen en geschenken aanbieden.

Singapore
net als China zijn er wetten die de inertest van ouderen ter harte nemen: “in Singapore kunnen ouders hun volwassen kinderen aanklagen voor een toelage; zij die niet voldoen, kunnen zes maanden gevangenisstraf krijgen”, aldus de Associated Press.

het Middellandse-Zeegebied
in het Middellandse-Zeegebied is respect voor ouderen een culturele norm. ‘Old man’ is eerder een term van genegenheid in Griekenland, zoals Ariana Huffington deelt in haar boek, on Becoming Fearless. Het is ook gebruikelijk voor uitgebreide gezinnen om samen te leven met meerdere generaties onder één dak.

Afro-Amerikanen
grootouders hebben de neiging om in te leven met gezinnen en ouder worden wordt gevierd. Zo schrijft Karen H. Meyers in de waarheid over dood en sterven: ‘Afro-Amerikaanse begrafenissen hebben de neiging om levensbevestigend te zijn en een feestelijke lucht vermengd met het verdriet te hebben.’