het zijn een paar gelukkigen die getuige zijn van het eerste uitstapje van een zeeschildpad in de wereld. Het zien van zeeschildpadden in de oceaan kan transformationeel, levensveranderend en een onvergetelijke ervaring zijn. Echter, de jongen van de zeeschildpad hebben een beroemde lastige start van het leven en slechts 1/1000 worden geschat om te overleven tot volwassenheid. Aangezien het broedseizoen in veel delen van de wereld is, dachten we dat het een goed idee zou zijn om wat licht te werpen op de moeilijkheden waarmee pasgeboren schildpadden worden geconfronteerd, en de beste praktijken om te volgen wanneer je getuige bent van een ervaring met het uitkomen van zeeschildpadden.
- groene schildpad Mama komt terug naar Nest
- jongen komen uit het Nest
- de gevaarlijke reis van Babyzeeschildpadden naar de zee
- hoe houden we nesten van zeeschildpadden veilig?
- te volgen beste praktijken tijdens het uitkomen van zeeschildpadden
- Wat moet u doen als u getuige bent van een nest van zeeschildpadden
- Wat moet u niet doen rond jongen van zeeschildpadden
- Download ORP Zeeschildpad Gedragscode
- Vind De Antwoorden Op Al Uw Zeeschildpad Vragen
- Zeeschildpadden FAQ
- meer informatie over zeeschildpadden – gratis Online Cursussen
- e-Turtle School-alles over zeeschildpadden
- zeeschildpadden wetenschap & instandhouding
- Kemp ’s Ridley
- Olive Ridley
- Haviksbills
- groene schildpadden
- Flatbacks
- Loggerheads
- leren Rugzakken
- het specifieke dieet van elke zeeschildpadsoort
- Flatbacks
- groen
- Haviksbills
- Kemp ‘ s Ridleys
- leren Rugzakken
- Loggerheads
- Olive Ridley ‘ s
- Meer Informatie Over Zeeschildpadden Gratis Online Cursussen
groene schildpad Mama komt terug naar Nest
nestende groene zeeschildpadden keren terug naar hetzelfde gebied waar ze zelf uitkwamen om hun eieren te leggen. Deze koudbloedige reptielen paren off-shore, met het mannetje dat aan de vrouwtjes blijft hangen terwijl het vrouwtje verantwoordelijk is om lucht te halen zodat ze kunnen ademen.
een nestende groene zeeschildpad zal wachten op de dekking van de duisternis alvorens haar weg naar het strand te maken, met behulp van haar voorste flippers om zichzelf omhoog te trekken. Ze gaat naar de vegetatielijn en graaft een kuil. Zodra ze mooi en comfortabel is, zal ze beginnen met het graven van een diepere eierkamer met haar achterste flippers.
zeeschildpadden leggen hun eieren diep in het zand om hen te beschermen tegen mogelijke roofdieren en ook om ervoor te zorgen dat de omstandigheden van het nest geschikt zijn voor de ontwikkeling van haar eieren. Als de eieren zich snel na het leggen beginnen te ontwikkelen, kan elke verstoring het succes van de schildpadden beà nvloeden. Een belangrijke invloed op de ontwikkeling van het schildpadei is de temperatuur van het nest, die het geslacht van de schildpad zal bepalen. Warmere temperaturen produceren vrouwelijke schildpadden, koelere temperaturen produceren mannetjes. De geslachtsverhouding van het nest kan variëren, omdat sommige lager en daardoor koeler kunnen zijn. Een nest kan tussen de 100-200 eieren hebben.
schildpadden kunnen meerdere malen broeden tijdens de broedperiode-soms wel acht keer! Dit is om zoveel mogelijk van haar nakomelingen een kans te geven om te overleven. Vrouwtjes nestelen meestal om de twee weken, waardoor ze voldoende tijd heeft om tussendoor te herstellen. Zodra ze klaar is, zal ze terug migreren naar haar foerageergebieden, en haar baby ‘ s aan hun lot overlaten.
jongen komen uit het Nest
na een incubatieperiode van ongeveer twee maanden komen jonge schildpadden uit in het zand en beginnen instinctief hun weg naar boven te graven.
pasgeborenen gebruiken een tijdelijke eitand – ‘caruncle’ – om door hun eischaal te breken. Het kan tot drie dagen duren voordat ze uit het nest komen. De beweging van kleine flippers die zand naar beneden schoppen kan de rest van de groep stimuleren om ook te gaan graven. Samen bewegen ze zich en rusten ze als één – ze doen tussendoor dutjes zodat ze zichzelf niet vermoeien. Ze verlaten het nest meestal als het buiten koel is om te voorkomen dat ze oververhit raken of in de zon verbranden. Pasgeborenen rusten op het oppervlak van het nest, wachtend op de dekking van de duisternis voordat ze de veiligheid verlaten die hun moeder hen heeft gegeven.
de gevaarlijke reis van Babyzeeschildpadden naar de zee
babyschildpadden zijn een bron van voedsel voor alle soorten dieren – krabben, vogels, haaien en zelfs vissen schieten op deze zachtschelpdieren. Om hun overlevingskansen te vergroten, vertrekken ze ‘ s nachts samen naar de oceaan. Zeeschildpadden navigeren door het licht van de maan op het oppervlak van de oceaan te volgen en bewegen zich naar de horizon terwijl ze signalen van het strand oppikken die hen later zullen helpen hun weg terug naar hun nest te vinden. Het is raadzaam om op een veilige afstand te blijven om te voorkomen dat de babyschildpadden vertrapt worden. Het is ook het beste om ze hun weg naar de oceaan te laten maken zonder ze aan te raken of te hanteren.
als ze eenmaal in het water zijn, schoppen ze met de kracht van hun kleine flippers tot ze bij de open zee zijn. Hier blijven ze beschermd tegen de meeste roofdieren tot hun schelpen verharden en ze minder kwetsbaar worden. In de oceaan zijn helpt babyschildpadden om hun longen te ontwikkelen, hun spieren te versterken en goed te leren duiken en zwemmen. Schildpadden doen dit al miljoenen jaren-dus het is een fokstrategie die werkt en helpt de schildpadpopulatie in stand te houden.
waar het lastig wordt zijn menselijke verstoringen, die dit bijzonder uitdagend kunnen maken voor zeeschildpadden. Kunstmatige vormen van licht kunnen hen gedesoriënteerd en verward achterlaten, waardoor ze de weg kwijt raken. Als ze babyschildpadden tegenhouden wanneer ze uitkomen, verbruiken ze hun energie – waarvan ze een beperkte hoeveelheid hebben wanneer ze uitkomen. Dit zal hun zwemmen in de diepe oceaan nog moeilijker maken. Afval en afval op het strand kunnen hun pad belemmeren, waardoor ze geen toegang hebben tot de oceaan.
hoe houden we nesten van zeeschildpadden veilig?
bij het monitoren van schildpadnesten is ons doel het zo natuurlijk mogelijk te houden. We houden onze stranden in de gaten voor schildpadennestsporen, wat ons helpt de nestlocatie te bepalen. We markeren de nesten met een bord zodat mensen weten dat ze er niet per ongeluk over moeten lopen of het moeten opgraven, omdat het meestal dicht bij de vegetatielijn ligt. Na 50 dagen incubatie zetten we een weefselbehuizing rond het nest op, die zich opent naar de zee om te voorkomen dat jongen in de vegetatie of de wegen terecht komen. Het is ook een visuele aanwijzing om een passende afstand van het nest te houden.
te volgen beste praktijken tijdens het uitkomen van zeeschildpadden
er wordt geschat dat slechts 1/1000 jongen overleven tot de volwassenheid. De eerste stappen van hun reis kunnen het moeilijkst zijn, als u het geluk hebt een gebeurtenis van het uitkomen van zeeschildpadden te zien, zorg er dan voor dat u deze beste praktijken volgt om de jongen in staat te stellen veilig de zee te bereiken:
Wat moet u doen als u getuige bent van een nest van zeeschildpadden
- houd afstand.
- doe alle lichten uit die u gebruikt.
- hurken laag.
- Wees stil.
- blijf achter of aan de zijkant van de jongen.
- als de jongen de verkeerde kant op gaan, probeer dan natuurlijke barrières te creëren zoals stapels zand om hen aan te moedigen de andere kant op te gaan naar de oceaan.
Wat moet u niet doen rond jongen van zeeschildpadden
- geen schildpadden hanteren of oppakken. Zeeschildpadden drukken zich op het strand waar ze geboren zijn, en pikken signalen op als ze over het zand lopen. We willen ervoor zorgen dat ze terug naar hetzelfde strand komen. We willen ook voorkomen dat schadelijke bacteriën uit menselijke handen op hen terechtkomen. Bovendien is het vermeldenswaard dat het llegaal is om jongen op de Malediven en vele andere plaatsen te behandelen.
- geen storingen of emmers. Zeeschildpadden komen naar buiten wanneer het de juiste tijd voor hen is, en we moeten hun proces vertrouwen. Het is het beste om ze de zee in te laten gaan als ze uitkomen – zelfs als ze overdag uitkomen. Omdat ze slechts een beperkte hoeveelheid energie hebben wanneer ze uitkomen, kunnen ze zichzelf vermoeien door uit de emmer te proberen te komen als je ze in een emmer plaatst.
- geen helder licht of flitsfotografie: Als u absoluut lichten moet gebruiken tijdens een gebeurtenis die een zeeschildpad uitbroedt (of nesten), gebruik dan rode lichten in plaats van wit of geel. Zorg ervoor dat je het licht achter de schildpadden richt, zodat de jongen de richting volgen waar het licht vandaan komt. Lichten kunnen gemakkelijk jongen desoriënteren, dus houd de flitser uit op uw camera of telefoon voordat u begint met filmen of fotograferen.
- geen crowding of stepping op schildpadden. Maak een pad vrij voor de jongen om de zee in te rennen, en stap er niet overheen. Als ze naar je toe gaan, stap terug en geef ze ruimte! Soms kan een pasgeborene over iemand kruipen als ze te dichtbij staan, wat een reflexreactie kan veroorzaken die het pasgeborene kan schaden. Wees zo kalm mogelijk, en beweeg niet te veel rond bij het kijken naar een schildpad die uitkomt.
met deze tips in gedachten, hopen we dat u kunt genieten van het zien van jongen veilig hun weg in de zee. Hoewel deze wonderbaarlijke kleine schepsels veerkrachtiger zijn dan ze eruit zien, kunnen we ervoor zorgen dat ze nog miljoenen jaren blijven door deze best practices in gedachten te houden.
Download ORP Zeeschildpad Gedragscode
Vind De Antwoorden Op Al Uw Zeeschildpad Vragen
Zeeschildpadden FAQ
zeeschildpadden kunnen hun adem enkele uren inhouden, afhankelijk van hun activiteit.
als ze slapen, kunnen ze enkele uren onder water blijven. In koud water in de winter, wanneer ze effectief overwinteren, kunnen ze hun adem tot 7 uur inhouden. Dit impliceert zeer weinig beweging.Hoewel schildpadden hun adem gedurende 45 minuten tot een uur kunnen inhouden tijdens hun normale activiteit, duiken ze normaal gesproken 4-5 minuten en komen ze een paar seconden boven om te ademen tussen de duiken door.
echter, een gestresste schildpad, verstrikt in een spooknet bijvoorbeeld, verbruikt snel zuurstof opgeslagen in zijn lichaam en kan binnen enkele minuten verdrinken als hij het oppervlak niet kan bereiken.
meer informatie over zeeschildpadden – gratis Online Cursussen
e-Turtle School-alles over zeeschildpadden
zeeschildpadden wetenschap & instandhouding
- Hays GC, Akesson s, Broderick AC, Glen F, Godley BJ, Luschi P, Martin C, Metcalfe JD & Papi f 2001. Het duikgedrag van groene schildpadden tijdens oceanische migratie van en naar Ascension Island: duikduur, duikprofielen en diepteverdeling. Journal of Experimental Biology 204: 4093-4098.
- Hays GC, Hochscheid s, Broderick AC, Godley BJ & Metcalfe JD 2000. Duikgedrag van groene schildpadden: duikdiepte, duikduur en activiteitenniveaus. Marine Ecology Progress Series 208: 297-298.
- Hochscheid S, Bentivegna F & Hays GC 2005. Eerste verslagen van de duikduur voor een winterslaap zeeschildpad. Biology Letters 1: 82-86.
- Lutz PL en Musik JA (eds.) 1996. The Biology of Sea Turtles Volume I. CRC Press.
de feitelijke documentatie van de leeftijd van een zeeschildpad in het wild is moeilijk of bijna onmogelijk. Individuele schildpadden kunnen worden gevolgd voor een kortere tijd van zes maanden tot drie jaar met behulp van satellietzenders. Subchronische studies zijn gebaseerd op het capture-recapture principe, net als ons schildpadden foto id project. Elke foto van een schildpad vertegenwoordigt een herovering gebeurtenis documenteren dat het individu is nog steeds in leven.
een studie naar het broeden van groene schildpadden in Hawaii observeerde vrouwelijke schildpadden die tot 38 jaar na hun eerste identificatie terugkeerden naar hun nest. Uitgaande van de gemiddelde leeftijd bij de eerste nestactiviteit van 24 jaar, zou dit aantonen dat groene schildpadden tot minstens 62 jaar kunnen leven.
soortgelijke schattingen zijn gemaakt voor loggerhead turtles.
- Dodd C 1988. Synopsis van de biologische gegevens over de loggerhead zeeschildpad. Ecologie 88.
- Humburg IH and Balazs GH 2014. Forty Years of Research: Recovery Records of Green Turtles Observed or Originally Tagged at French Frigate Shoals in Northwestern Hawaiian Islands, 1973-2013. NOAA technisch Memorandum NMFS-PIFSC-40.
als zeeschildpadden jong zijn, is het erg moeilijk om hun geslacht door het oog te vertellen omdat ze niet van buiten verschillen. Echter, na het bereiken van seksuele rijpheid ontwikkelen mannelijke zeeschildpadden een lange staart, die het voortplantingsorgaan herbergt. De staart kan zich langs de achtervleugels uitstrekken.
vrouwelijke schildpadden hebben een korte staart, die over het algemeen niet meer dan 10 cm voorbij de rand van het Carapax uitsteekt. Mannelijke zeeschildpadden (behalve leatherbacks) hebben langwerpige, gebogen klauwen aan hun voorste flippers om hen te helpen het vrouwtje te pakken tijdens het paren.
het geslacht van een embryo van een zeeschildpad wordt bepaald door de temperatuur van het zand: warme temperaturen leiden tot meer vrouwtjes en koelere temperaturen tot meer mannetjes.
De olijf-en Kemp ‘ s ridley schildpadden zijn de kleinste soort, groeien naar ongeveer 70 cm (ruim 2 meter) in shell lengte en een gewicht van maximaal 45 kg (100 lbs). Leatherbacks zijn de grootste zeeschildpadden. Gemiddeld meten leerruggen 1,5-2m (4-6 ft) lang en wegen 300 – 500 kg (660 tot 1.100 lbs). De grootste lederrug ooit geregistreerd was 2,56 m (8.4 ft) lang en woog 916 kg (2.019 lbs) !
Kemp ’s Ridley
55.6-66.0 cm carapaxlengte, gewichtsbereik van 25-54 kg voor nestende vrouwtjes.
- Marquez-M R 1994. Synopsis of Biological Data on the Kemp ‘ s Ridley Turtle, Lepidochelys kempi (Garman, 1880). NOAA technisch Memorandum NMFS-SEFSC-343.
Olive Ridley
gebogen Carapax lengte 52,5-80,0 cm, gewicht minder dan 50 kg (gemiddeld 35,7 kg) voor nestende vrouwtjes.
- Qureshi M 2006. Zeeschildpadden in Pakistan. In: Shanker K and Choudhury BC (Red.). Zeeschildpadden van het Indiase subcontinent. Heydarabad: India Universities Press, pp. 217-224.Reichart HA 1993.
- Reichart HA 1993. Synopsis of biological data on the olive ridley sea turtle Lepidochelys olivacea (Eschscholtz 1829) in the western Atlantic. NOAA technisch Memorandum NMFS-SEFSC-336.
Haviksbills
nestende vrouwtjes gemeld tussen 53,3 en 95,5 cm Carapax lengte, met gewicht tussen 27,2 en 86,2 kg.
- Witzell WN 1983. Synopsis of biological data on the hawksbill turtle, Eretmochelys imbricata (Linnaeus, 1766). 137. Voeding & Landbouw Org.
groene schildpadden
nestende groene vrouwtjes gemeld gebogen Carapax lengte 75-134 cm, Gewicht (na ei depositie) 45-250 kg (!).
- Hirth HF 1997. Synopsis of the Biological Data on the Green Turtle Chelonia mydas (Linnaeus, 1758). Vol. 2. Fish and Wildlife Service, US Department of the Interior.
Flatbacks
Ones studie (Ref. 1) gevonden nestende vrouwtjes hebben een gemiddelde booglengte van 86,3 cm en een gemiddeld gewicht van 67,4 kg. Een andere studie (Ref. 2) gevonden flatbacks tussen 87,5-96,5 cm.
- Schäuble C, Kennett R and Winderlich s 2006. Platrugschildpad (Natator depressus) broedend op Field Island, Kakadu National Park, Northern Territory, Australië, 1990-2001. Chelonian Conservation and Biology 5: 188-194.
- Limpus CJ 1971. De Platrugschildpad, Chelonia depressa Garman in het zuidoosten van Queensland, Australië. Herpetologica 27: 431-446.
Loggerheads
volwassen loggerhead schildpadden meten tussen 65 en 115 cm in gebogen Carapax lengte en wegen meestal tussen 40 en 180 kg. De grootste geregistreerde loggerhead woog 545 kg en meet 213 cm in veronderstelde totale lichaamslengte. Gemiddeld hebben nestende, en dus volwassen, vrouwelijke loggerheads een gebogen carapaxlengte van 65,1-114,9 cm en wegen tussen 40,0 en 180,7 kg. Mannetjes vallen in dezelfde grootte bereik (79,0-104,0 cm gebogen Carapax lengte).
- Brongersma LD 1972. Europese Atlantische schildpadden. Zoologische Verhandlingen 121, Leiden.
- Dodd C 1988. Synopsis van de biologische gegevens over de loggerhead zeeschildpad. Ecologie 88: 1-119.
- Ernst CH and Lovich je 2009. Turtles of the United States and Canada, 2nd edition. John Hopkins University Press.
leren Rugzakken
143.8-169.5 cm gebogen Carapax lengte, gewicht 259-506 kg geregistreerd voor nestende vrouwtjes over de hele wereld. Het grootste exemplaar ooit is dood aangetroffen op een strand aan de kust van Wales. De volwassen mannelijke schildpad woog 916 kg en zijn schelp was 256,5 cm lang. Uit een autopsie bleek dat het verdronken was.
- Eckert KL en Luginbuhl C 1988. De dood van een Reus. Marine Turtle Nieuwsbrief 43: 2-3.Eckert KL, Wallace BP, Frazier JG, Eckert SA en Pritchard PCH 2012. Overzicht van de biologische gegevens over de lederschildpad (Dermochelys coriacea). Biological Technical Publication BTP-R4015-2012, US Fish & Wildlife Service.
zeeschildpadden eten een breed scala van diëten. Elke zeeschildpadsoort is uniek geëvolueerd naar verschillende omgevingen en beschikbare voedsel afhankelijk. Zeeschildpadden spelen daarom een vitale rol in oceaanecosystemen en beïnvloeden de diversiteit en functie van oceaanhabitats door wat ze eten. Gemeenschappelijk voor hen allen is dat ze allemaal theeth missen!
het specifieke dieet van elke zeeschildpadsoort
Flatbacks
Flatbacks zijn voornamelijk vleesetend en voeden zich in ondiep water op zachte bodems. Er is weinig bekend over het dieet van deze soort gedurende hun leven, maar jonge en volwassen dieren eten slakken, kwallen, koralen en andere ongewervelde dieren.
groen
groene schildpadden zijn vegetarisch en geven de voorkeur aan zeegrassen, zeewier en algen als volwassenen, maar groene schildpadjongen zijn omnivoren en Eten kwallen, slakken, krabben en garnalen.
Haviksbills
Hawksbills hebben een vogelachtige snavel die wordt gebruikt om door zacht koraal, anemonen en zeesponzen te snijden.
Kemp ‘ s Ridleys
Kemp ‘ s ridleys zijn omnivoren aan het begin van hun leven, die zich voeden met zeewier en kleine wezens zoals krabben en slakken. Als volwassenen zoeken Kemp ‘ s ridleys voedsel op de zeebodem, vretend aan schaaldieren, vissen, weekdieren, inktvissen en kwallen.
leren Rugzakken
Leatherbacks voeden zich voornamelijk met kwallen.
Loggerheads
Loggerheads zijn carnivoren, die zich voeden met een verscheidenheid aan prooidieren, afhankelijk van hun levensfase, maar vooral met hard-dop organismen zoals kreeften, schaaldieren en vissen.
Olive Ridley ‘ s
Olive ridleys zijn allesetende, meestal eten kwallen, slakken, krabben en garnalen, maar ze zullen af en toe ook algen en zeewier eten.