Tor Bibbulmun jest jednym z wielkich długodystansowych szlaków spacerowych na świecie, rozciągającym się 1000 km od Kalamunda, przedmieścia na wzgórzach na obrzeżach Perth, do historycznego miasta Albany na południowym wybrzeżu. Przepływa przez samo serce malowniczej południowo-zachodniej Australii Zachodniej.
Tor jest tylko dla spacerowiczów i jest oznakowany żółtymi trójkątnymi znacznikami symbolizującymi Waugala, tęczowego węża Aborygenów. Markery są rozmieszczone w odległości do 500 m od siebie. Są one częstsze, gdy znajduje się skrzyżowanie z innymi torami lub gdy Tor skręca. Aby uzyskać więcej informacji na temat kultury Nyoongar, Zobacz różne strony wzdłuż torów i odwiedź wiedzę Nyoongar.
ludzie Nyoongar są znani i uznawani za tradycyjnych właścicieli i opiekunów ziemi i wód, nad którymi przechodzi szlak Bibbulmun. Ludzie Nyoongar mają głęboki duchowy, emocjonalny, społeczny i fizyczny związek z „krajem” (Boodja). Nyoongar ludzie proszą, aby szanować Boodja podczas spaceru po torze Bibbulmun, aby zapewnić jego naturalne i kulturowe wartości dla wszystkich przyszłych pokoleń.
trasa prowadzi spacerowiczów przez wysokie lasy karri i mrowienie, w dół spowitych mgłą dolin, nad gigantycznymi granitowymi głazami i wzdłuż zapierających dech w piersiach przybrzeżnych wrzosowisk. Przechodzi przez wiele najpiękniejszych parków narodowych południowo-zachodnich lasów i linii brzegowej.
Tor Bibbulmun oferuje szeroką gamę wrażeń, od delikatnego spaceru, aby cieszyć się spokojem i pięknem środowiska naturalnego, po epicką ośmiotygodniową przygodę. Ci, którzy chodzą na każdym kroku, mogą być zarejestrowani jako end-to-enders.
możesz zrobić to doświadczenie w dziczy, biwakując, możesz dołączyć do grupy z przewodnikiem, wycieczkę lub możesz to zrobić w komforcie, zatrzymując się w miastach wzdłuż toru i ciesząc się jednodniowymi spacerami w okolicy. Trasa przebiega przez Dwellingup, Collie, Balingup, Donnelly River Village, Pemberton, Northcliffe, Walpole, Peaceful Bay i Danmark.
Tor Bibbulmun jest zasadniczo spacerem liniowym; będziesz musiał zrobić pewne planowanie, jeśli nie chcesz odtwarzać swoich kroków. Może to obejmować zorganizowanie przetasowania samochodu, wymianę kluczy, gdy dwie grupy spotykają się na kempingu lub ktoś podrzuci cię i odbierze na drugim końcu. Do wielu miast torowych można dojechać środkami transportu publicznego. Zobacz sekcję po sekcji, Aby uzyskać więcej informacji na temat dojazdu.
nie jest możliwe chodzenie po kolejnych odcinkach toru jako spacery dzienne lub robienie tego co noc w zakwaterowaniu. Niektóre odcinki mają wiele dni między dozwolonymi punktami dostępu (do czterech dni) i duże odległości między miastami (najdłuższe to 12 dni).
ponadto istnieje kilka udogodnień zaprojektowanych w celu zwiększenia doświadczenia Walkera. Promenady, dobrze rozmieszczone punkty widokowe i kładki stanowią część szlaku.
najlepsze czasy na chodzenie po torze to jesień (od kwietnia do maja), zima (od czerwca do sierpnia) i rzeczywiście wiosna (od września do połowy listopada), nasz sezon na kwiaty. W chłodniejsze dni spacery latem są możliwe, ale z pewnością nie są zalecane i powinny być ograniczone do lasu karri wokół Pemberton.
spacerowicze powinni odwiedzić Najczęściej zadawane pytania i strony planowania podróży przed pierwszym chodzeniem po torze, a następnie sprawdzić warunki toru przed każdym spacerem. Sekcje mogą mieć przesunięcia lub zamknięcia, które mogą mieć wpływ na najlepsze plany.
Mapy i nowe przewodniki
chociaż Tor jest dobrze oznakowany, spacerowiczom zaleca się używanie oficjalnej Mapy toru Bibbulmun lub kombinacji Mapy i przewodnika. Osiem wodoodpornych, praktycznie odpornych na rozerwanie, kolorowych map (opublikowanych przez Parks and Wildlife Service) pokazuje dozwolone Punkty dostępu do samochodów, kempingi, profile terenu i tabele odległości.
osiem nowych, kompaktowych, kieszonkowych i pouczających przewodników (wydawanych przez Fundację) zawiera mnóstwo informacji dla każdej sekcji Mapy, w tym:
- informacje o mieście toru,
- sugerowane spacery dzienne i nocne,
- wskazówki dotyczące toru,
- opisy sekcji po sekcji,
- dostęp pojazdów do każdego odcinka,
- odbicia z rejestrów kempingu i oczywiście
- nowe, ulepszone i bardziej szczegółowe notatki.
ponadto Podręcznik Bibbulmun Track zawiera ogólne informacje o torze, planowanie, bezpieczeństwo, historię i informacje dotyczące zarządzania.
Mapy i Przewodniki są dostępne w Fundacji, serwisie parków i dzikiej przyrody, sklepach z wyposażeniem i niektórych centrach informacji turystycznej. Zobacz wszystkie nasze towary.
obiekty torowe
wzdłuż toru znajduje się 49 kempingów, które są oddalone od siebie o jeden dzień. Na Dalekiej Północy, między Kalamundą a Brookton Highway, znajdują się ok. 10 km od siebie ze względu na bliskość ludności i duże wykorzystanie. Dalej są w odległości około 12-25 km.
każdy Kemping ma:
- TRÓJSTRONNY Drewniany schron.
- zbiornik na wodę deszczową.
- stoły piknikowe.
- miejsca namiotowe.
dodatkowo niektóre posiadają kominek. Zobacz sekcję o pożarach poniżej.
stacje czyszczenia butów są rozmieszczone wzdłuż toru, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się niszczącej choroby wymierania (Phytophthora cinnamomi) przenoszonej przez zarodniki w glebie. Jest to powód, dla którego pojazdy kołowe (w tym rowery) lub zwierzęta stadne nie są dozwolone na żadnych kempingach, wzdłuż samego toru i tylko wyznaczone punkty dostępu oznaczone na oficjalnych mapach mogą być używane do dostępu do toru.
obecnie wszystkie obiekty torowe są bezpłatne i oferowane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”. Jednak grupy powyżej ośmiu osób nie mogą zajmować schroniska przed godziną 18: 00 (patrz Kod kempingu). Jeśli podróżujesz w grupie ośmiu lub więcej osób, zapoznaj się również ze stroną powiadomienia o zamiarze.
w przypadku, gdy schrony są pełne, wszystkim wędrowcom zaleca się zabranie namiotu lub torby bivvy. Alternatywnie, jeśli nie chcesz przewozić pełnego pakietu lub obozować na torze, po drodze jest dziewięć miast oferujących szeroki zakres zakwaterowania. Dla noclegu pakiet Free walking, pobyt w Zakwaterowanie, zobacz nasze Bibbulmun Walking Breaks. Zobacz także najczęściej zadawane pytania. Nie jest możliwe chodzenie po kolejnych odcinkach toru jako jednodniowe spacery – miasta i dostawcy zakwaterowania są zbyt daleko od siebie, a dozwolone Punkty dostępu są bardzo ograniczone w niektórych obszarach.
Korzystanie z obiektów
Schroniska
wszystkie kempingi na torze Bibbulmun są wyposażone w doskonałe, przestronne, trójstronne drewniane schronienie. Są one zaprojektowane tak, aby wygodnie pomieścić od 8 do 15 osób, ale zachowają znacznie więcej, przy ściśnięciu, suchości i przytulności, gdy pogoda nie sprzyja spaniu. Na torze Bibbulmun na kempingu Mt Wells znajduje się tylko jedna Chata, czyli całkowicie zamknięta, czterościenna konstrukcja, która jest przebudowanym domem strażaka usytuowanym obok strażackiej wieży.
istnieje kilka podstawowych projektów schronienia. Wszystkie są proste i wytrzymałe, zbudowane z naturalnego drewna i żelaza i są całkowicie otwarte z jednej strony. Ta funkcja pozwala zmęczonemu spacerowiczowi, ciesząc się chwilą relaksu po przyjemnych wysiłkach dnia, cieszyć się spokojem i pięknem lasu i buszu podczas przygotowywania wieczornego posiłku lub po prostu odpoczynku z książką.
wiele schronów zostało prefabrykowanych w warsztacie więziennym, w ramach joint venture z udziałem byłego Departamentu Ochrony i zarządzania gruntami (obecnie Parks and Wildlife Service) i byłego Ministerstwa Sprawiedliwości (obecnie Department of Correctional Services). Następnie były one transportowane na miejsce i wznoszone, często przez grupy ochotników.
jeden z projektów schronienia, Głębokie Południe, ma szeroką werandę z przodu, zapewniając ochronę przed chłodniejszymi i wilgotniejszymi warunkami, które można napotkać na południu. Ten projekt jest również stosowany tam, gdzie występuje wysoki poziom wykorzystania grupy, ponieważ zapewnia większy obszar pod osłoną.
Nornalup, wzniesiony głównie na południowym wybrzeżu i w południowych lasach, jest największym ze wszystkich, z miejscem do spania dla około 15 turystów.
dodatkową cechą kempingu Brookton jest to, że standardowe projekty wiat i toalet zostały odpowiednio zmodyfikowane, aby umożliwić dostęp i korzystanie z nich osobom niepełnosprawnym ruchowo. Obiekt jest połączony z autostradą Brookton przez 2.5 km szlaku przystosowanego dla osób niepełnosprawnych, umożliwiającego osobom niepełnosprawnym dzielenie się magią Bibbulmun.
witryny namiotowe, WC i stoły piknikowe
każdy kemping jest wyposażony w szereg miejsc namiotowych, oprócz schronienia. Spacerowiczom zaleca się noszenie namiotu w przypadku, gdy schrony są w pełni zajęte po przyjeździe. Miejsca nie można w żaden sposób zarezerwować z góry ani zarezerwować. Namioty zapewniły również więcej ciepła, ochrony przed żywiołami i komarami, a ponieważ miejsca namiotowe znajdują się w odległości krótkiego spaceru od schroniska, a spacerowicze korzystający z namiotów mają więcej Prywatności i spokoju – zwłaszcza jeśli w schronisku jest chrapacz! Namioty zapewniają również osłonę awaryjną od elementów, jeśli nie dotrzesz do kempingu przed zmrokiem lub doznasz obrażeń.
wszystkie kempingi zawierają co najmniej dwa stoły piknikowe, z których jeden znajduje się pod osłoną schroniska.
Bibbulmun Track campsites również pochwalić proste i schludne toalety bush. Te małe budynki były prefabrykowane w jednym z więzień państwowych i podjęto wielkie starania, aby upewnić się, że niektóre z nich zostały zlokalizowane, aby zapewnić swoim mieszkańcom piękne widoki na otaczający busz lub pobliski Kemping. Nie zapomnij zabrać ze sobą własnego papieru toaletowego!
bezpłatny Kemping
zakaz biwakowania (bezpłatny kemping) jest dozwolony pomiędzy kempingami Bibbulmun Track, gdzie nie ma oficjalnego wyznaczonego kempingu, w parkach narodowych, parkach Ochrony Przyrody lub rezerwatach przyrody. Dotyczy to również obszarów zlewisk wodnych – czyli większości torów między Kalamundą i Collie oraz na południe od rzeki Blackwood.
woda
lato w Australii Zachodniej jest długie i gorące, z niewielką ilością deszczu lub bez deszczu przez wiele miesięcy, więc absolutnie ważne jest, aby wszyscy spacerowicze oszczędzali wodę i odpowiednio wykorzystywali ten cenny zasób. Dach schronu pełni rolę zlewni dla znajdującego się w pobliżu ważnego zbiornika na wodę deszczową. Nie są one wypełnione w żaden inny sposób.
dostępność lub czystość wody na kempingach nie może być zagwarantowana, zwłaszcza latem. Zalecamy spacerowiczom uzdatnianie wody w zbiornikach.
spacerowicze nie powinni spodziewać się wody w większości strumieni i cieków wodnych pokazanych na mapach – wiele jest sezonowych i płynie tylko przez krótki okres po deszczu. Dlatego ważne jest, aby nosić co najmniej minimalne zapotrzebowanie na wodę na cały dzień spaceru. W szczycie lata może to być cztery litry lub więcej na osobę dziennie.
ogień
w miesiącach letnich, kiedy pożary buszu są bardzo realnym zagrożeniem, niektóre dni wysokiego upału i/lub wiatru są określane jako dni ekstremalnego zagrożenia pożarowego, a otwarte pożary są zakazane. Informacje o takich warunkach można uzyskać z lokalnych stacji radiowych lub Rad Shire. Jeśli informacje nie są łatwo dostępne, użyj zdrowego rozsądku, ale pamiętaj o prawdziwym niebezpieczeństwie stwarzanym przez pożary buszu. Prosimy nie rozpalać ognisk nigdzie indziej niż w kominkach, szczególnie w lecie.
zakaz ogniska obowiązuje zwykle od końca października do marca każdego roku. Sprawdź warunki toru na naszej stronie przed spacerem.
wiele kempingów na torze nie jest oznaczonych miejscem pożaru. Zwykle ma to na celu zachowanie delikatnej i ważnej roślinności otaczającej, dlatego prosimy o uszanowanie tej prośby i użycie pieca paliwowego. W rzeczy samej, rozsądną praktyką jest zawsze używanie pieca paliwowego, zachowując w ten sposób walory wizualne i środowiskowe otaczające pola namiotowe.
kempingi, na których ogień nie jest dozwolony w dowolnym momencie, to kempingi Yourdamung i Blackwood w północnej części toru i wszystkie kempingi na południe i wschód od rzeki Shannon w południowej części, tj. Kemping Mt Chance do Albany. Są to stałe pola namiotowe bez kominka, gdzie do gotowania wykorzystywane są jedynie piece paliwowe.
aby pomóc w ochronie środowiska i ze względu na rosnący brak drewna opałowego, zaleca się stosowanie pieców paliwowych do gotowania na wszystkich kempingach. Jeśli jednak zdecydujesz się rozpalić Drewniany ogień, zachowaj go mały i pamiętaj o starym powiedzeniu Aborygenów: „Biały człowiek rozpala wielki ogień, siedzi daleko-czarny człowiek rozpala mały ogień, siedzi blisko.”