Top 10 starożytnych rzymskich gier i Rekreacji

życie Rzymskie nie zawsze polegało na negocjum (pracy) i obracało się wokół otium (wypoczynku). O ile poświęcili swoje życie biznesowi (zarówno wyższej, jak i niższej klasie), wierzyli, że fitness i rekreacja są równie ważne. Klasa wyższa zajmowałaby się walką o władzę, podczas gdy Klasa niższa zajmowałaby się rolnictwem i rybołówstwem. Ten ostatni odziedziczył gry, w które grali arystokratyczni cesarze, które były inspirowane przez Greków lub Etrusków.

rozległe tereny kampusu Martius służyły jako plac zabaw dla wszystkich, gdzie odbywała się większość wydarzeń. Chociaż młodzi rzymscy chłopcy i mężczyźni zajmowali się zarówno zaciętą, jak i łagodną działalnością, kobiety rzadko w nią grały.

dzisiaj mam listę gier i rekreacji, które oddały starożytnej cywilizacji rzymskiej:

10. Pływanie

pływanie było ulubionym sportem wszystkich w starożytnym Rzymie, zwłaszcza rzymskich chłopców. Tuż obok kampusu Martius płynął słynną rzekę Tyber, gdzie ludzie odwiedzali pływać i odpoczywać. Ponieważ był to element edukacji chłopców, pływanie było ważną rzymską grą i rekreacją.

Juliusz Cezar, wielki władca starożytnego Rzymu, był biegły w pływaniu. Wykorzystując jego umiejętności, wszyscy rzymscy chłopcy regularnie ćwiczyli pływanie w Tybrze. Mówi się również, że nawet w czasach starożytnych, nawet niektóre kobiety były dobre w pływaniu. W I wieku p. n. e.Gajusz Maecenas z Rzymu zbudował pierwszy podgrzewany basen.

Łaźnie w Rzymie miały dołączone baseny zanurzeniowe, a później powstały oddzielne baseny z łaźni. Były ogromne Łaźnie wykonane przez Rzym, takie jak Łaźnie Karakalli i inne. Cesarz Karakalla zbudował Łaźnie w Karakalli między 212 a 216 AD. Mieściło się w nim także biblioteka z księgozbiorem greckim i łacińskim. Jednak baseny oprócz kąpieli były bardzo małe. Chociaż frigidarium Karakalli było odrębne, mierzące 200 * 100 stóp. Mówi się, że Cyceron skarżył się na powściągliwość w Pompejach, która miała zaledwie 13 metrów szerokości.

Starożytne Pompeje prezentowały Łaźnie Stabian, które miały 13m * 8m i 1,5 m głębokości. Płytkie baseny były przymocowane po obu stronach do mycia przed wejściem do basenu. Sportowcy, chłopcy, a nawet Cyceron, przyłączyli się do łaźni Stabian podczas ich wypoczynku dla rekreacji.

9. Wyścigi rydwanów

rydwany-dwa małe pojazdy kołowe ciągnięte przez parę koni były samochodami sportowymi starożytnego Rzymu. O najwcześniejszych śladach rydwanu świadczy opis pogrzebu Patroklusa przez Homera. Była to wybitna gra zaliczana przez starożytnych Greków do Igrzysk Olimpijskich. W starożytnym Rzymie była to głównie część publicznych igrzysk (Ludi publici), odbywających się w Circus Maximus.

Circus Maximus (największy krąg) był czteropiętrowym kolosalnym budynkiem z dużą areną wyścigową, na której ścigały się rydwany. Był to nie mniej niż pomnik historyczny, który mógł pomieścić około 20 000 osób w tym czasie. Mówi się, że wyścigi rydwanów były spektakularnym pokazem masowej rozrywki, z którego korzystało całe miasto.

były cztery drużyny lub frakcje (jak to nazywali) z czerwonymi, niebieskimi, żółtymi i zielonymi jako reprezentacyjnymi kolorami z 12 rydwanami ścigającymi się w grze. Widzowie stawiali na kolory w przeciwieństwie do poszczególnych zawodników. Zawodnicy byli owinięci w skóry i barwy, które reprezentowali. Koni było aż sześć par, ale przeważnie cztery lub dwie pary.

8. Gry planszowe

wszyscy Milenium zgodzą się, że zanim telewizja i internet były czymś, w pełni lubiliśmy gry planszowe. Nie było nic bardziej satysfakcjonującego niż żmudna walka szachów lub ludo. A jeśli te nowoczesne udogodnienia znikną nagle, są szanse, że nadal będziemy grać w gry planszowe w przyszłości. Nie tylko my kochamy gry planszowe. Była to również podstawowa gra dla rozrywki w starożytnym Rzymie.

Rzymskie gry planszowe obejmowały kości, kółko i krzyżyk, kulki, warcaby, szachy itp. Tesserae, lub powszechnie znany jako dice, była gra hazardowa, w której każdy gracz na zmianę rzucić i postawić na swoje wyniki. Podobnie jak w czasach współczesnych, Rzymianie rzucili kostką w kubku. Jak widać na rzymskich malowidłach ściennych, były trzy kości.

Rota (koło) była kolejną grą, która była bliska Tic-Tac-toe. To była łatwa gra, którą można było dooddać gdziekolwiek się udali. Inną podobną grę nazwano Terni Lapilli, w którą grano w I wieku p. n. e. Istnieją pisemne relacje z gry w kulki zwane Nux (orzechy), granej w starożytnym Rzymie. Niektórzy twierdzą nawet, że cesarz Romulus August bawił się kulkami w dzieciństwie. Był najbardziej popularny wśród dzieci i były wykonane z gliny, szkła lub kamieni.

7. Boks i zapasy

niezależnie od tego, czy była to walka uliczna, czy oficjalna walka bokserska, pierwszy rzymski cesarz August uwielbiał tę grę. Ponieważ Rzymianie zamierzali pokazać mięśnie, zapasy i boks były jednym z najbardziej lubianych flexes w swoich czasach. Razem sport ten nazywany był Pankration (z całą mocą lub siłą).

zasady były proste i tylko trzy: jeden miał uniknąć wydłubania oczu przeciwnika, dwa miał uniknąć ataku na genitalia, a trzeci miał uniknąć gryzienia. Nie było rękawic, rund ani ograniczenia czasu dla graczy. Gra zakończyła się, gdy jeden z graczy podniósł palec wskazujący lub gdy okazało się, że nie może już grać.

był sędzia, który odpierał wszelkie wykroczenia przeciwko zasadom lub ofiary ludzkie. poza tym uznano to za fair play. Jednak gracze gwałtownie walczyli o zwycięstwo, co skutkowało krwawą kąpielą. Czasami przeciwnicy byli amputowani lub nawet okaleczani. Chociaż był to popularny Grecki i Rzymski sport, Boks sięga około 1200 pne.

6. Myślistwo i wędkarstwo

rybołówstwo w starożytnym Rzymie jest przedstawione na obrazach i rzeźbach, które są zachowane do dnia dzisiejszego. Pisarze klasyczni bardzo często odnoszą się także do połowu i spożywania ryb. Malowidła i Grobowce często przedstawiają sceny rybackie. Bez tego rekonstrukcja życia rybaków sprzed trzech tysięcy lat byłaby prawie niemożliwa.

narzędzia rybackie i kosze składały się z gałązek wierzby. Poławiano je również sieciami rybackimi używanymi na mniejsze ryby i harpuny oraz haczykami i linkami na większe ryby. Haki mają połączenie między 8 milimetrami a 18 centymetrami. Ich haki rybne były wykonane z miedzi, ale z czasem brąz stał się bardziej powszechny. Wiele starych grobowców Królestwa mają przedstawienia rybołówstwa. Jako przynętę używali małych kawałków daktyli, chleba lub mięsa. Rzymianie nigdy nie używali sztucznych przynęt do połowów.

kiedy złapali rybę, zatłukli ją na śmierć i zebrali w koszach. Sum, węgorze, ryby Słoniowe itp., były to niektóre warianty ryb, które spożywali. Podczas gdy współczesne czasy są bardziej o zabawy połowów, to była poważna praca w czasach rzymskich. Opierali się głównie na rybach jako pożywieniu. Podobnie, Dzikie zwierzęta myśliwskie były fascynującą grą. Wilki, niedźwiedzie, dziki, jelenie i kozy były rodzime do Rzymu. Wszyscy polowali na zwierzęta za pomocą Pugio, rzymskiego sztyletu.

5. Gry w piłkę

Rzymianie słyną z gry w różnego rodzaju piłki dla rozrywki i pobytu w formie. Był to szczególnie trzy rodzaje-pilla, follis i paganica. Pilla była małą piłką ręczną i bardzo popularną piłką, podczas gdy follis można zidentyfikować jako prekursora piłki nożnej, ponieważ był większy i napompowany. Podobnie paganica była wspominana w starożytnych tekstach, nie przytaczając ważnych szczegółów na jej temat.

chłopcy i mężczyźni uwielbiali podawać sobie piłki i łapać je zamiast kopać. Oni również przekazać go z kijem, ale rzucanie było ich najbardziej ulubionym flex. Obraz Rzymian rzucających piłki w siebie w Thermae Titi (Łaźnie Tytusa) przez artystę Fabullusa świadczy o tym, że publiczność go kochała. Najczęściej grali w piłkę w łaźniach lub w sali gimnastycznej. Ich lekarze zalecali nawet pacjentom grać w kulki, aby wyzdrowieć.

Harpastum, Latynizacja greckiego czasownika „wyrwać”, była najczęstszym zbijakiem rozgrywanym w Rzymie. Chociaż niewiele wiadomo o zasadach, wiemy, że wymagało to energii i zwinności. Istnieje wiele historycznych relacji tej gry, które sugerują, że może to być jak współczesny rugby. Była to pilla używana do gry na harpastum. Sinj, chorwackie miasto, szczyci się nagrobkiem, który odzwierciedla chłopca trzymającego małe harpastum z sześciokątnymi i pięciokątnymi wzorami, takimi jak piłka nożna.

4. Gry Gladiator

w Koloseum (pierwszym otwartym w 80 r.n. e.) w Rzymie 50 000 ludzi okrzyknęło gladiatorów bohaterami lub wzgardziło ich jako przegranych. Miasto było opuszczone w dni igrzysk gladiatorów, a ulice rozbrzmiewały szemraniem przed dniem wyznaczonym na bitwę. Dwóch mężczyzn, którzy nosili miecze i stykali się ze sobą, wiedziało, że jeden z nich stoi w obliczu śmierci.

Igrzyska gladiatorów były jedną z najbardziej znanych i oczekiwanych igrzysk w Rzymie. Tłum wybuchał falami dopingu i huczenia, gdy szermierze rzucali na arenę coś więcej niż tylko brud w upalne, letnie dni. Miecze przecinały i ścierały się ze sobą i przewyższały inne. Gdyby publiczności spodobał się występ pokonanego, zostałby oszczędzony kolejny dzień, ale jeśli nie, pokonany zostałby bezlitośnie zabity. Śmierć była swego rodzaju rozrywką w Rzymie.

rzymscy gladiatorzy byli pozyskanymi niewolnikami lub jeńcami wojennymi lub przestępcami, którzy czasami byli zmuszani do bezwzględnego zabijania, aby uzyskać wolność. Czasami kobiety zgłaszały się na ochotnika, by zostać gladiatorami, by się uwolnić. Nie chodziło tylko o rozrywkę, ale także o polityczną taktykę łączenia mandatu ludu. Kiedy władca Rzymu dał im to, czego chcieli, oczekiwał w zamian największej lojalności społeczeństwa. Stąd, Gladiator gry były nie tylko chorobliwą fascynacją, ale bardziej skomplikowane niż to.

3. Spektakle muzyczne i teatralne

pochodzący ze starożytnej Grecji Teatr starożytnego Rzymu tchnął świeżym powietrzem ze swoimi wielkimi arenami i niuansami teatralnymi z czasem. Można było zobaczyć różne formy sztuki, takie jak akrobatyka, spektakle uliczne, taniec nago, artykulowane tragedie itp. Od czasu rozwoju Cesarstwa Rzymskiego musicale i przedstawienia teatralne były wystawiane przez profesjonalistów na każdym publicznym i religijnym Festiwalu.

najczęściej Ludi Romani występował jako Oda do boga Jowisza. Kalendarz rzymski był zaśmiecony różnymi dniami publicznymi i religijnymi, co sugerowało, że bardzo często oglądano spektakularne sztuki. Mimy, melodramaty, cyrki, komedie i tragedie do dziś kojarzone są z tym samym rodzajem starożytnych rzymskich sztuk. Ich zestawy były wspaniałe i znakomicie zaprojektowane. Wiele pieniędzy wydano na ich ubrania i rekwizyty, takie jak klauni i stereotypowe postacie. Niektóre prowincje zbankrutowały nawet z powodu dużych wydatków.

dramaty Rzymskie przedstawiały miłość do siebie, chwałę Boga i honor zmarłych. Były to kluczowe zagadnienia typowego życia rzymskiego. Stąd Teatr odzwierciedlał ich prawdziwe życie. Według źródeł Livy było najstarszym wykonaniem muzycznym Rzymian, wprowadzonym im przez Estrucjanów w 364 r.p. n. e. Podobnie, Eunuch, teściowa i Adelphi: bracia to niektóre z dobrze znanych komedii Terence ’ a. Jednak najbardziej znanym dramatopisarzem jest Seneka, który posługiwał się wzorami greckimi. Jego sztuki poszerzały rzymskie horyzonty dramaturgów i wciągały opowieści dramatyczne. Stąd trzymanie Publiczności na skraju miejsca i Prośba o więcej.

2. Blood Sports

starożytne rzymskie krwawe sporty są formą rozrywki i pokazują przykłady przeciwko występkom poprzez przemoc. Egzekucje, zabójstwa rytualne, walki gladiatorów, venationes itp. niektóre z tych krwawych sportów szalały w czasach rzymskich, aby pokazać, kto był szefem. Krwawy, makabryczny rozlew krwi był najlepszą rozrywką dla ludzi.

zarówno wysokiej klasy, jak i niskiej klasy ludzie oglądali spektakl pobity na śmierć. Dla tych pierwszych była to kwestia władzy, a dla tych drugich czuli się na tyle godni, by stać się częścią społeczeństwa, w którym żyli. Przyczynił się również do ustanowienia prawa i porządku w Rzymie. Egzekucje były wykonywane publicznie, aby wzbudzić strach wśród gapiów.

co więcej, rytualne zabójstwa związane z happeningami religijnymi były również przeprowadzane w obecności dużej masy. Walki gladiatorów, jak wspomniano wcześniej, umocniły zaufanie cesarza do ludzi i vice versa. Venationes to forma rozrywki, która przenosi ją na wyższy poziom. Czasami, wraz z gladiatorami, Dzikie zwierzęta, takie jak dziki, słonie itp., zostały wrzucone na arenę, aby zachęcić widzów. Byłby to obraz bezlitosny i z natury brutalny, zdolny do wywołania burzy ze strony publiczności. Ludzie szaleją za zabijanie, kąpiele z krwią i dzielne zwycięstwo w krwawych sportach.

1. Bieganie

chłopcy i mężczyźni ustawiali się w kolejce do konkursu na Campus Martius. Była to idealna przestrzeń do przeprowadzania zawodów biegowych. Nie starsi Mężczyźni, ale chłopcy zazwyczaj lubią biegać po polach.

często biegali boso i nago. Od czasu swojego pojawienia się w starożytnej Grecji, jest to podstawowa rozrywka dla ludzi na całym świecie. Rzymianie nie byli mniej konkurencyjni, jeśli chodzi o bieganie. Kobiety nie widziano na miejscu, bo nie wolno im było.

włączyli go nawet do szkolenia wojskowego. Wzmocnił kości i mięśnie, więc był częścią ich codziennej rutyny. Czy to bieganie, przepychanie się czy wyścigi, poruszanie stopami było najłatwiejszym i najbardziej ekscytującym sportem w historii. Stopniowo przekształcił się w lekkoatletykę, a później jako przedmiot akademicki na uniwersytetach. Wszystko dzięki Rzymianom i Olimpiadzie.

wniosek

we krwi Rzymianina pozostawanie w formie i emanowanie niezrównaną siłą, co znalazło odzwierciedlenie w ich grach. Oprócz wyżej wymienionych, arystokratyczni Rzymianie angażowali się również w obrzydliwe zwyczaje bankietowe, takie jak spożywanie większości egzotycznych zwierząt. Takie obżarstwo zostało przyjęte jako forma zabawiania Gości przez gospodarza w vomitorium.

działania nadały przepustkę tym z epoki starożytnej i ewoluowały w bardziej wyrafinowane wersje w czasach współczesnych. Bieganie, pływanie, Wyścigi samochodowe, Jazda konna, Hazard, szachy itp., są do dziś grane w czasie wolnym. Podobnie sporty krwi i ukryte zainteresowanie krwią i gore można zobaczyć w dzisiejszych horrorach i strukturze sądowniczej niektórych krajów. Można powiedzieć, że wszystko w popkulturze jest w dużej mierze częścią starożytnej kultury rzymskiej.