słuch podwodny U żółwi

słuch żółwi jest słabo poznany w porównaniu z innymi gadami. Chociaż mechanizm przekazywania dźwięku do sygnału neuronowego przez komórki włosowe został szczegółowo opisany, reszta układu słuchowego jest w dużej mierze czarną skrzynką. Wiadomo, że żółwie mają wyższe progi słuchu niż inne gady, z najlepszymi częstotliwościami około 500 Hz. Mają również niższe progi słuchu podwodnego niż te w powietrzu, dzięki rezonansowi jamy ucha środkowego. Dalsze badania wykazały, że wszystkie rodziny żółwi i żółwi mają wspólną morfologię jamy ucha środkowego, a skalowanie najlepiej nadaje się do słuchu podwodnego. Potwierdza to pochodzenie wodne tej grupy. Ponieważ żółwie najlepiej słyszą pod wodą, ważne jest, aby zbadać ich podatność na hałas antropogeniczny. Jednak brak podstawowych danych utrudnia takie eksperymenty, ponieważ tylko kilka gatunków żółwi opublikowało audiogramy. Nie ma również prawie żadnych danych behawioralnych (zrozumiałych ze względu na trudności treningowe). Wreszcie, kilka badań pokazuje, jakie rodzaje dźwięków są behawioralnie istotne. Jedna z ważnych prac ujawniła, że Australijski żółw wężowaty (Chelodina oblonga) ma repertuar wokalny w powietrzu, na styku i pod wodą. Wyniki takie jak te sugerują, że w scenie słuchowej żółwia wodnego jest więcej niż wcześniej sądzono.