w thrillerze science-fiction Gravity Z 2013 roku, Sandra Bullock gra astronautę, który zostaje uwięziony w kapsule w kosmosie po katastrofie, w której jest pozornie samotnym ocalałym. Zimna, przerażona i samotna, rezygnuje ze swojego losu i wyłącza dopływ tlenu w kabinie, aby popełnić samobójstwo. Kiedy zaczyna tracić przytomność, jest odwiedzana (a może jest?) przez swojego kolegę astronautę, granego przez George ’ a Clooneya, którego uważała za zmarłego. Daje jej motywację i plan przetrwania, a potem odchodzi.
w końcu zdaje sobie sprawę, że wizyta Clooneya tak naprawdę nie miała miejsca, ale doświadczenie nadal daje jej siłę, aby kontynuować. Podążając za” jego ” planem, jest w stanie przetrwać to, co wydawało się beznadziejną sytuacją.
film był science fiction, ale spotkanie postaci Bullocka z „istotą”, która pojawia się w chwili desperacji, jest doświadczeniem ludzkim znacznie powszechniejszym niż mogłoby się wydawać. Psychologowie nazywają to” wyczuwalną obecnością ” i jest to jeden z wielu powodów, dla których większość naukowców pozostaje bardzo sceptycznie nastawiona do istnienia duchów.
„wyczuwalna obecność”
wyczuwalna obecność zwykle zdarza się osobom, które zostały odizolowane w ekstremalnym lub niezwykłym środowisku, często gdy zaangażowany jest wysoki poziom stresu. Osoby te zgłaszają postrzeganie lub uczucie, że inna osoba jest tam, aby pomóc im poradzić sobie z niebezpieczną sytuacją.
żywość obecności może wahać się od niejasnego uczucia bycia obserwowanym do wyraźnie postrzeganej, pozornie istoty z krwi i kości, takiej jak postać Clooneya w grawitacji. Podmiot ten może być bogiem, duchem, przodkiem lub osobą osobiście znaną obserwatorowi. Wyczuwalne obecności zwykle pojawiają się w środowiskach o niewielkim zróżnicowaniu stymulacji fizycznej i społecznej; niska temperatura jest również częstym składnikiem.
możliwe wyjaśnienia odczuwanej obecności obejmują ruch łodzi, aktywność atmosferyczną lub geomagnetyczną oraz zmienione odczucia i stany świadomości wywołane zmianami w chemii mózgu wywołanymi przez stres, hipotermię, brak tlenu, monotonną stymulację lub nagromadzenie hormonów. W rzeczywistości istnieją ekscytujące nowe dowody z grupy badawczej kierowanej przez Olafa Blanke, wykazujące, że to właśnie precyzyjna stymulacja określonych obszarów mózgu skłania ludzi do odczuwania „obecności” upiornej zjawy.
psycholog środowiskowy Peter Suedfeld również uważa, że to, co robimy, zmienia się w tych okolicznościach i może odgrywać pewną rolę.
Suedfeld zaproponował, że zwykle spędzamy większość naszego czasu na obserwowaniu i przetwarzaniu zewnętrznych bodźców otoczenia z otaczającego nas świata fizycznego. Jednak uporczywe wystawianie się na bodźce, do których ewolucyjnie nie jesteśmy przygotowani, lub brak zmian w naszym otoczeniu, może spowodować, że skupimy się bardziej w sobie, co większość z nas ma znacznie mniejsze doświadczenie.
mamy mechanizmy ” agencyjnego wykrywania „
widzenie duchów może być również wywołane przez” mechanizmy agencyjnego wykrywania ” zaproponowane przez psychologów ewolucyjnych. Mechanizmy te ewoluowały, aby chronić nas przed szkodami z rąk drapieżników i wrogów.
jeśli idziesz ciemną ulicą miasta i słyszysz dźwięk czegoś poruszającego się w ciemnej uliczce, odpowiesz podwyższonym poziomem pobudzenia i Ostro skupionej uwagi i zachowasz się tak, jakby był świadomy „agent” obecny, który ma zamiar zrobić ci krzywdę. Jeśli okaże się, że jest to tylko podmuch wiatru lub bezpański kot, tracisz niewiele przez przesadne reagowanie, ale jeśli nie aktywujesz odpowiedzi alarmu i prawdziwe zagrożenie jest obecne, koszt twojego błędnego obliczenia może być wysoki. W ten sposób ewoluowaliśmy, aby błądzić po stronie wykrywania zagrożeń w tak niejednoznacznych sytuacjach.
badanie przeprowadzone przez Kirsten Barnes i Nicholasa Gibsona zbadało różnice między osobami, które nigdy nie miały paranormalnych doświadczeń, a tymi, które miały. Potwierdzili, że doświadczenia zjawisk nadprzyrodzonych najczęściej występują w środowiskach zagrażających lub niejednoznacznych, a także odkryli, że ci, którzy mieli doświadczenia paranormalne, uzyskali wyższą ocenę w skali mierzącej empatię i tendencję do głębokiego wchłaniania się w własne subiektywne doświadczenie.
najprawdopodobniej doświadczenie odczuwanej obecności jest wynikiem wielu z tych czynników działających jednocześnie.
Kiedy Występują Wyczuwalne Obecności?
niektóre z najbardziej przekonujących opisów odczuwanych obecności pochodzą od samotnych żeglarzy, którzy doświadczyli halucynacji i doświadczeń poza ciałem. W jednym ze słynnych incydentów, Joshua Slocum, pierwszy człowiek, który opłynął kulę ziemską samotnie, przysiągł, że widział i rozmawiał z pilotem statku Kolumba „Pinta”. Twierdził, że pilot sterował łodzią podczas ciężkiej pogody, gdy Slocum chorował na zatrucie pokarmowe.
wiele innych zaskakujących, żywych przykładów takich objawień zgłaszanych przez żeglarzy, alpinistów i badaczy polarnych opisano w artykule Suedfelda i Mocellina z 1987 roku. Należą do nich powtarzające się raporty odkrywców polarnych, że czuli się tak, jakby ktoś podążał za nimi na ich wędrówkach; Mt. Wspinacze Everestu utkwili w śnieżnych otworach, a ocaleni z tonących statków liczyli dodatkowe osoby w swoich szalupach ratunkowych.
chociaż odczuwane obecności są najczęściej zgłaszane przez ludzi w dziwnych lub niebezpiecznych miejscach, nie jest nierozsądne zakładanie, że takie doświadczenia mogą mieć miejsce w bardziej przyziemnym otoczeniu.
na przykład osoby pogrążone w żałobie, które straciły ukochaną osobę, od której bardzo zależały, mogą odciąć się od kontaktów towarzyskich z innymi i rzadko opuszczać swoje domy. Samotność i izolacja, w połączeniu z wysokim poziomem stresu i niezmienną stymulacją sensoryczną, mogą bardzo dobrze wytworzyć te same warunki biologiczne, które mogłyby wywołać „wizytę” od niedawno zmarłych. Badania wskazują, że prawie połowa owdowiałych starszych Amerykanów doświadcza halucynacji zmarłego małżonka. Takie komunikaty po śmierci wydają się być zdrowym mechanizmem radzenia sobie i normalną częścią procesu żałoby.
religia może odegrać rolę w widzeniu duchów
zjawisko odczuwanej obecności może również stanowić przyczynę wielu doświadczeń religijnych. Odczuwane obecności często występują po dłuższych okresach medytacji i wewnętrznej refleksji i mogą być ułatwione przez niezwykłą i intensywną stymulację fizyczną. Wczesne postacie religijne, takie jak Mojżesz, Jezus i Mahomet, podobno spotkały istoty nadprzyrodzone podczas wędrówki po pustyni; rzeczywiście, Post, długotrwała medytacja i Stymulacja ciała poprzez ból i zmęczenie są nieodłączną częścią większości religii. Prawie każda religia oferuje również wyjaśnienie tego, co dzieje się z nami po śmierci, z zapewnieniem, że śmierć nie jest końcem. Istnieją dowody na to, że bardzo religijni ludzie nie boją się śmierci tak bardzo, jak inni.
ale talent religii do łagodzenia lęku przed śmiercią może mieć przewrotny skutek, zwiększając prawdopodobieństwo, że będziemy na krawędzi o duchach, duchach i innych istotach nadprzyrodzonych, gdy jeszcze żyjemy. W większości religii zamieszkałych przez imponującą kadrę proroków, bogów, duchów, aniołów i cudów, Zasady waszej wiary religijnej dyktują, kogo myślicie, że spotykacie, kiedy napotykacie ducha i określają, czy gość ze świata duchów jest mile widzianym czy niemile widzianym gościem.
Rytuały przejścia
wiele społeczeństw charakteryzuje okres izolacji i niezwykłej stymulacji środowiska jako rytuał przejścia od dojrzewania do dorosłości. Transcendentalna zmiana świadomości może być ważną częścią takich doświadczeń, a także trudności fizycznych, a nawet tortur. W takich rytuałach, czasami określanych jako vision quests lub Spirit quests, poszukiwacze mają nadzieję spotkać ducha lub istotę, która zapewni im wskazówki i porady. W niektórych plemionach rdzennych Amerykanów, młody człowiek otrzymywał swoje dorosłe imię od takiej istoty podczas jego poszukiwania wizji. Te duchowe zadania obejmują samotność w trudnych warunkach lub intensywne bombardowanie sensoryczne-bębnienie, pocenie się, śpiewanie lub taniec—w ograniczonym obszarze. Oba podejścia do poszukiwań obejmowały głód, pragnienie i bezsenność jako środki dalszego zmieniania poziomów pobudzenia i wywoływania spotkania z duchem.
widzenie ducha jest więc bardzo realnym wydarzeniem percepcyjnym dla tych osób, które go doświadczyły i może być bardzo trudno ich przekonać, że było to coś innego niż to, w co wierzą. Przy ocenie własnych raportów od osób, które miały niezwykłe spotkanie, od uprowadzenia przez obcych po wizytę istoty nadprzyrodzonej, może być trudno wiedzieć,jak postępować.
tak naprawdę są tylko trzy możliwości:
- wydarzenie naprawdę się wydarzyło, tak jak osoba zgłosiła.
- osoba naprawdę wierzy, że zdarzenie miało miejsce, ale tak się nie stało.
- człowiek z jakiegoś powodu wymyśla historię.
najlepsze, co każdy z nas może zrobić w tych okolicznościach, to ocenić względne prawdopodobieństwo każdej z tych opcji i wybrać tę, która wydaje się najbardziej prawdopodobna.