Wpływ suplementacji Moringa oleifera w czasie ciąży na zapobieganie zahamowaniu wzrostu u dzieci w wieku od 36 do 42 miesięcy | I'm running

wyniki i dyskusje

dzieci w wieku od 34 do 39 miesięcy miały największą liczbę w grupie EG z całkowitą liczbą 77 (46,1%), podczas gdy dzieci w wieku od 40 do 44 miesięcy były w grupie IG z całkowitą liczbą 70 (46,1%).43, 5%). Analiza dwuskładnikowa wykazała, że grupa interwencyjna była powiązana z grupą wiekową dzieci (p<0, 001). Jednak masa i długość urodzeniowa, z wyłączeniem karmienia piersią i karmienia uzupełniającego, nie wykazały istotnego związku z grupą interwencyjną (p>0,05) (Tabela 1).

Tabela 2 pokazuje największą liczbę zahamowanych przyrostów u dzieci w grupie interwencyjnej PG z całkowitą liczbą 66 (41,5%), podczas gdy grupy IG i EG były 53 (33,3%) i 40 (25,2%). Wyniki badań wykazały istotny związek pomiędzy grupą interwencyjną a częstością występowania zahamowania wzrostu u dzieci (p< 0, 05). Inne zmienne, które są czynnikami ryzyka występowania zahamowania wzrostu, nie wykazały istotnego związku w tym badaniu (p>0, 05).

Tabela 3 pokazuje, że spożycie energii u dzieci z karłowatością było niższe niż normalnie, które wynosiło 981±455 kcal i 1062±520 kcal. Wyniki wykazały, że ich pobór energii nie był związany z częstością zahamowania wzrostu (p>0,05). Ponadto wykazano, że najwyższe spożycie tłuszczu u zdrowych dzieci było większe niż u dzieci z karłowatością, mianowicie 32±25 mg i 27±18. Inne spożycie składników odżywczych nie wykazało istotnego związku z częstością zahamowania wzrostu (p>0, 05). Ponadto wszystkie rodzaje wzorców żywieniowych u dzieci nie wykazywały istotnego związku z częstością występowania zahamowania wzrostu. Przeprowadzono wielowymiarową analizę, aby zobaczyć wpływ i znaczącą wartość RR (względnego ryzyka) między grupami interwencyjnymi oraz zmniejszenie częstości występowania zahamowania wzrostu. Ponadto, obejmuje również inne zmienne, które są czynnikami ryzyka wystąpienia zahamowania wzrostu. W grupie interwencyjnej wykorzystującej IG jako punkt odniesienia wykazano, że grupa EG miała p<0,005. Oznacza to, że interwencja EG miała wpływ na zmniejszenie częstości występowania zahamowania wzrostu (Tabela 4).

badanie to pokazuje, że interwencja np. ma znaczący wpływ na zmniejszenie częstości występowania karłowatości u dzieci w wieku od 36 do 42 miesięcy. Interwencja EG wykazała najniższą częstość występowania stunting wśród innych interwencji, takich jak PG i IG. Interwencja EG jest moringa, która została wykonana w procesie ekstrakcji. Podczas gdy interwencja PG jest moringa, która została wykonana tradycyjnie przez suszenie liści i Walenie, aż było gładkie. W czasie ciąży matki muszą uzyskać odpowiednią podaż składników odżywczych, aby poprawić swój stan zdrowia, a także wzrost płodu.15 podanie ekstraktu z moringi kobietom w ciąży zapewnia obfite zaopatrzenie w mikroelementy, w tym Fe, witaminę A, witaminę C i selen w czasie ciąży. Wiadomo było, że rośliny moringa mają wiele mikroelementów i makroelementów, dlatego naukowcy nazwali je cudem drzewa.

większość kobiet w ciąży miała niedobór mikroelementów w porównaniu z makroelementami w czasie ciąży. Ekstrakt Moringa ma wystarczającą ilość mikroelementów w porównaniu do TTD, dlatego matki, które spożywają moringa są wypełnione mikroelementami. Rola mikroelementów, takich jak Fe w ekstrakcie z moringi, zapewnia zwiększoną hemoglobinę u kobiet w ciąży, a także zapobiega uszkodzeniom DNA z powodu stresu oksydacyjnego.11 badanie przeprowadzone przez Sindhu wykazało, że nastąpił znaczny wzrost poziomu hemoglobiny anemicznych kobiet w ciąży, którym podawano ekstrakt z moringi. Dlatego badanie zaleciło podawanie moringi, aby zapobiec niedoborowi żelaza u anemicznych kobiet w ciąży.16

ekstrakt z moringi ma aktywne substancje chemiczne (fitochemikalia) w postaci flawonoidów, fitosteroli i steroidów, które mają funkcje przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciw proliferacyjne i przeciwwirusowe.17,18 zawartość tych fitochemikaliów w tym ekstrakcie chroni matkę przed chorobami, które mogą zakłócać wzrost płodu w czasie ciąży. Dlatego podawanie ekstraktów z moringi poprawia stan odżywienia matek i wpływa na umieszczanie i dostarczanie składników odżywczych od matki do płodu.19,20

poprawa zdrowia matek w czasie ciąży zapewnia pozytywną reakcję na wzrost płodu, ponieważ zdrowe dzieci rodzą się zdrowym matkom.21 poprzednie badania sugerowały, że podawanie ekstraktów moringa w czasie ciąży zapobiegłoby dzieciom z niską masą urodzeniową.11 stało się tak, ponieważ w czasie ciąży matka miała dobry zapas mikroelementów z moringi, który ma funkcję zwiększającą wzrost ważnych narządów w fazie płodu. Ponadto na wzrost dziecka duży wpływ miało spożycie składników odżywczych przez matkę w tej fazie. Ilekroć poziom odżywczy matki jest wystarczający, dziecko otrzymuje wystarczającą ilość składników odżywczych przez łożysko matki. 22

oprócz kobiet w ciąży, podawanie moringa dzieciom pokazuje również dobre wyniki w zakresie ich stanu odżywienia w fazie malucha. Składniki odżywcze w moringa są bogate w białko, Ca, Fe, witaminę C i karoten i mogą być stosowane jako odpowiednia roślina w obszarach o wysokiej częstości niedożywienia.23 wcześniejsze badania wykazały, że podawanie moringa może przezwyciężyć częstość niedożywienia dla dzieci w pierwszym roku.24 ponadto badania przeprowadzone przez Andrew w regionie Arusha wykazały, że stosowanie moringi ma znaczący pozytywny wpływ na stan odżywienia dzieci, a także było w stanie zmniejszyć ich zachorowalność.25 dzieje się tak, ponieważ witamina C i Fe w moringa odgrywa rolę w funkcji antyoksydacyjnej, która obejmuje zapobieganie wolnym rodnikom, które zakłócają stan odżywienia dzieci. Ponadto żelazo i inne mikroelementy odgrywają rolę w zwiększaniu poziomu hemoglobiny u dzieci. Badania srikantha w Indiach stwierdziły, że podawanie moringi dzieciom może być również alternatywą w leczeniu niedoboru białka. 26 pokazuje to udział obfitej ilości i funkcji białka w roślinach Moringa. Badanie to pokazuje również, że nie było różnicy w średniej strukturze spożycia warzyw i owoców w każdej grupie interwencyjnej. Dlatego wspiera to ważną rolę w dostępności zapasów żywieniowych dzieci od urodzenia.

istniała średnia różnica między podawaniem EG, PG i IG w celu zmniejszenia zahamowania czynności wątroby u dzieci. Analiza wielowymiarowa pokazuje, że rola interwencji np. jest znacząca w zmniejszaniu częstości występowania zahamowań w porównaniu z innymi interwencjami. Dzieje się tak dlatego, że w interwencji IG kompozycja w niej składa się tylko z FE i kwasu foliowego. W porównaniu z np. interwencją, która ma wiele obfitych składników odżywczych, nie tylko Fe i kwas foliowy. Pod względem ilości było tylko 60 mg Fe plus 0,2 mg kwasu foliowego w IG. Podczas gdy w np, na podstawie wyników badań laboratoryjnych na Uniwersytecie Gajah Mada w Indonezji, stwierdzono,że w 100 g ekstraktu było 9.72 mg Fe, 1282 mg witaminy C i 12,31 grama białka. Pokazuje to, że pod względem dostępności odżywczej między EG a IG, adekwatność odżywcza matek, które otrzymały EG, była lepsza niż IG. W związku z tym dzieci urodzone w grupie interwencyjnej EG były lepsze w zapobieganiu karłowatości w porównaniu do IG.

ponadto różnica między EG i PG polega na prezentacji procesu suplementacji moringa, w którym EG wykorzystuje ekstrakcję wody i kapsułkuje ją, podczas gdy PG wykorzystuje proces suszenia i rafinacji przed kapsułkowaniem. Na podstawie wcześniejszych badań wykazano, że 100 gramów PG zawiera 27,10 gramów białka, 2,30 gramów tłuszczu, 16,30 mg witaminy A, 17,30 mg witaminy C, 28,20 mg Fe, 5,20 gramów Zn i no Se.7 ponadto, dla zawartości EG, jak wcześniej stwierdzono, 100 gr EG zawiera 12,31 gramów białka, 18,62 gramów tłuszczu, 313 mikro witaminy A, 1282 mikro witaminy C, 9,72 gramów Fe, 3,77 gramów Zn i 47 mg selenu. Dlatego zawartość odżywcza PG jest większa niż np. w zawartości odżywczej białka, Fe i Zn. Jednak EG zapewnia obfitość składników odżywczych, które są liczniejsze i różnią się, na przykład w tłuszczu, witaminy A, witaminy C i selenu składników odżywczych, które nie znajdują się w PG. W oparciu o wartość odżywczą składniki odżywcze w EG są bardziej zróżnicowane w porównaniu do PG. Różnica w zawartości składników odżywczych ma znaczący wpływ na wzrost płodu u dzieci i podczas karmienia piersią.

ponadto kilka artykułów badawczych pokazuje, że ekstrakcja ma większe zalety niż forma mąki. W procesie uzyskiwania składników odżywczych w postaci mąki podczas procesu ekstrakcji w wydobytym materiale stwierdzono kilka związków fitochemicznych. Fitochemikalia to aktywne związki chemiczne zawarte w roślinie. Na podstawie wcześniejszych badań wykazano, że EG ma składniki fitochemiczne, takie jak flawonoidy, saponiny, alkaloidy, garbniki i fenole.19 te fitochemikalia mają wiele korzyści dla ludzi. Na przykład stwierdzono, że flawonoidy mają dużą funkcję przeciwutleniającą i zwiększają wydalanie moczu i elektrolitów, które działają jak potas, który pochłania jony elektrolitów.27 ponadto związki fenolowe w moringa są związkami wielofunkcyjnymi, które są przydatne dla kobiet w ciąży i dzieci w zapobieganiu uszkodzeniom komórek, chorobom i starzeniu się.28

poprzednie badania pokazują również, że podawanie np. kobietom w ciąży zwiększa ilość mleka matki. Obecność obfitego tłuszczu w moringa przyczynia się do tworzenia kwasów tłuszczowych, które są bardzo korzystne dla matek karmiących. Te kwasy tłuszczowe obejmują kwas arachidowy (AA), kwas Alfa linolowy (ALA) i kwas linolowy (LA). Interakcja i konwersja w organizmie między ALA i LA tworzą kwas dokozaheksaenowy (DHA), podczas gdy konwersja z LA tworzy AA. DHA i AA odgrywają ważną rolę we wzroście i rozwoju tkanek ciała u dzieci w okresie niemowlęcym. Wcześniejsze badania wykazały, że poziomy DHA i AA w interwencji EG były większe niż PG, a mianowicie DHA = 38,20 ph / mL, AA = 180,16 ug / m i DHA = 33,37, AA = 176 ug/M. w związku z tym sprawiło to, że interwencja żywieniowa w postaci EG stała się lepsza w zmniejszaniu częstości występowania karłowatości niż pozostałe dwie interwencje, mianowicie PG i IG.

mierzono również zewnętrzne i wewnętrzne czynniki dzieci, które mogą wpływać na związek między interwencjami a częstością występowania zahamowania czynności wątroby, aby kontrolować wpływ tych czynników. Są to czynniki ryzyka karłowatości, w tym długa historia wagi i długości urodzenia, wzorce konsumpcji i spożycie dzieci. Na podstawie zebranych danych badanie to wykazało, że masa i długość urodzeniowa oraz różnice w średniej historii karmienia piersią i karmienia uzupełniającego w każdej grupie interwencyjnej nie były związane z częstością karmienia. Oprócz braku związku z częstością występowania karłowatości, czynnik ten nie ma znaczącej różnicy w proporcji każdej grupy interwencyjnej. Ilość spożywanych pokarmów dla dzieci pokazuje, że tylko składniki odżywcze tłuszczu są związane z częstością karłowatości. Jednak po przeprowadzeniu analizy wielowymiarowej w celu kontrolowania zmiennych zakłócających stwierdzono, że spożycie tłuszczu nie miało znaczącego wpływu na związek między interwencją np. a częstością karłowatości dzieci. To wyjaśnia, że te czynniki ryzyka nie zapewniają jednoczesnego związku z częstością występowania zahamowania czynności wątroby u dzieci w tym badaniu.

przeprowadzono badania nad suplementacją żywieniową u kobiet w ciąży, ale wyniki tych interwencji są nadal bardzo mieszane. W tym 5-letnim badaniu przeprowadzono również różne rodzaje interwencji żywieniowych w czasie ciąży i zwrócono większą uwagę na wpływ na wzrost dzieci w wieku od 0 do 5 lat. Nie stwierdzono jednak istotnego wpływu na zmniejszenie częstości występowania zahamowania czynności wątroby u dzieci w wieku od 36 do 42 miesięcy.30 dlatego wyniki tego badania mogą być rozwiązaniem problemu spożycia pokarmu przez dzieci i matki w obszarach, które mają wysoką częstość występowania zahamowanego wzrostu i niedokrwistości.