Military

Rozdział 2

Air MOBILITY COMMAND AIRCRAFT

wprowadzenie

ten rozdział opisuje samoloty Air Mobility Command (AMC) i dostarcza niezbędnych danych planistycznych do skutecznego przygotowania planów załadunku. Personel, który przygotowuje plany załadunku, musi dokonać ponownej certyfikacji co dwa lata.

samoloty AMC to C-130, C-141, C-5, KC-10 i C-17. Z pewnymi wyjątkami, ich przedziały ładunkowe mogą być skonfigurowane do przechowywania ogólnych ładunków masowych lub paletyzowanych, pojazdów/sprzętu, wojsk, spadochroniarzy lub ładunków przygotowanych do zrzutu. KC-10 nie może być ustawiony do zrzutu. Szeroka gama ładunków przewożonych przez te samoloty, wraz z wieloma opcjami załadunku, zapewnia dużą elastyczność w przemieszczaniu wojsk i sprzętu.

każdy z tych samolotów ma zdolność misji średniego i dalekiego zasięgu. Wszystkie są wyposażone w systemy przenośników rolkowych do stosowania systemu palet 463L. C-130, C-141, C-5 i C-17 mają hydraulicznie uruchamiane systemy rampowe ułatwiające załadunek i rozładunek. C-141, C-5, KC-10 i C-17 mają również zdolność tankowania w powietrzu.

Uwaga:

dane planistyczne dla C-17 są tylko prognozowanymi możliwościami. Nie odzwierciedlają one wyników testów i ocen certyfikowanych przez DOD. Wykorzystuj tylko bieżące dane jako punkt odniesienia dla przyszłych możliwości. Skonsultuj się z powiązanymi przedstawicielami AMC w celu uzyskania rzeczywistych danych „odlotu”.

Dopuszczalne obciążenie kabiny

planista ładunku musi znać zatwierdzone Dopuszczalne obciążenie kabiny dla danego statku powietrznego. ACL to waga personelu jednostki, sprzętu i materiałów, które może przenosić samolot. Wpływ na ACL ma kilka różnych czynników, takich jak odległość, trasa lotu, obciążenie paliwem, pogoda i wiatr. Charakterystyka lotniska wylotu i przylotu również wpływa na określenie ACL.

w przypadku ogólnych czynników planowania transportu lotniczego użyj następujących ACL:

samoloty	Dopuszczalne obciążenie kabiny
C-130	25,000 funty
C-141	50,000 funty
C-5	150,000 funty
KC-10	100,000 funty
C-17	153,500 funty

ograniczenia środka ciężkości samolotu

kolejnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę w planowaniu obciążenia, są limity środka ciężkości (CG). Każdy statek powietrzny ma pewne ograniczenia, w których musi być zrównoważony. Jeżeli statek powietrzny nie jest prawidłowo wyważony, nie może bezpiecznie wystartować ani wylądować. W skrajnych przypadkach nie może latać bezpiecznie. Planowanie ładunku bezpośrednio wpływa na ten czynnik równowagi podczas załadunku ładunku na pokład samolotu. Ładunki nie mogą powodować przekroczenia przez statek powietrzny granic równowagi. CG każdego statku powietrznego to punkt na statku powietrznym, w którym statek powietrzny zawiesiłby się w poziomej, wyważonej pozycji poziomej, gdyby został podniesiony z ziemi za pomocą kabla. Jest to dokładny i konkretny punkt na samolocie. Na szczęście, dzięki charakterystyce konstrukcyjnej i urządzeniom mechanicznym, każdy samolot pozwala na pewną zmianę z jego CG. W przeciwnym razie planowanie obciążenia byłoby prawie niemożliwe.

te warianty lub limity CG zapewniają planerowi ładunku elastyczność w przygotowywaniu różnych konfiguracji obciążenia dla każdego samolotu. Tak długo, jak wpływ masy ładunku jest utrzymywany w tych granicach CG, statek powietrzny może być bezpiecznie eksploatowany.

limity środka ciężkości ładunku

aby utrzymać masę ładunku w granicach CG samolotu, należy zidentyfikować środek ciężkości ładunku (CB). Połączony środek ciężkości (CCB) ładunku ładunkowego jest następnie umieszczany w przedziale ładunkowym w granicach określonych dla statku powietrznego. (Więcej informacji znajduje się w rozdziale 5.) Tabela 2-1 zawiera wytyczne AMC do wykorzystania w planowaniu transportu lotniczego.

ogólnie rzecz biorąc, pływające kryteria CB oznacza, że wraz ze wzrostem masy ładunku, całkowity środek ładunku okien balansowych maleje. Gdy całkowita waga ładunku mieści się pomiędzy podanymi wagami, należy użyć najbardziej restrykcyjnego (dalej wyższego) okna środka ciężkości. Na przykład, 46,000-funtowy ładunek na C-141 używa okna 50,000-Funt 880-950.

personel zajmujący się planowaniem ruchu lotniczego w jednostce musi przestrzegać ustalonych danych planistycznych podczas instalacji urządzeń i personelu w jednostce planowania obciążenia drogą powietrzną.

numery okien CB są określane jako numery stacji kadłubowych (FS). Reprezentują one odległość (w calach) na rufie od linii odniesienia statku powietrznego (RD), w którym to punkcie ładunek musi się zrównoważyć. Numery FS są wyraźnie oznaczone na ścianach kabiny, aby służyć jako punkty odniesienia podczas załadunku.

charakterystyka statku powietrznego

planiści ładunku muszą wziąć pod uwagę charakterystykę każdego statku powietrznego. Cechy te obejmują-

• wielkość drzwi ładunkowych oraz ich położenie i wysokość nad ziemią.
• wielkość i kształt przedziału ładunkowego.
• wytrzymałość podłogi samolotu.
• lokalizacja, liczba i rodzaj miejsc dostępnych dla Wojsk Lotniczych.
• konfiguracje samolotów (Dodatek A).

jeśli pełny plik publikacji Sił Powietrznych nie jest dostępny, powiązany z jednostką AMC Airlift Control Squadron (ALCS) pomoże planerowi załadunku. ALCS jest rozszerzeniem personelu jednostki do planowania transportu lotniczego. Więcej informacji na temat programu afiliacyjnego można znaleźć w FM 55-12.

tabela 2-2 jest szybkim odniesieniem dla samolotów AMC. Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w poszczególnych samolotach omówionych w dalszej części tego rozdziału.

Charakterystyka C-130

*Względy Pasażerskie. C-130 nie ma oddzielnego przedziału pasażerskiego, a pasażerowie rywalizują o Dostępny ACL. Dla celów planowania, oszacować każdy pasażer ważyć 210 funtów. Waga ta może się różnić w zależności od rodzaju misji (patrz FM 55-12) i powinna zostać potwierdzona przez AMC tak wcześnie, jak to możliwe. W przypadku korzystania z siedzeń bocznych, plan dla maksymalnie 29 pasażerów. C-130 będzie przewozić maksymalnie 90 pasażerów (80 w tym załogi lotniczej na lot nad wodą).

Uwaga:

siedzenia skierowane bokiem od 1 do 10 i od 13 do 22 w lewo i w prawo muszą być instalowane parami. Miejsca 11 i 12 muszą być zainstalowane odpowiednio z 10 i 13, ponieważ te miejsca nie będą samodzielne.

Ograniczenia Dotyczące Ładunków Paletyzowanych. C-130 może pomieścić do sześciu palet 463L. Wymiary powierzchni użytkowej palety 463L to 84 cale długości na 104 cale szerokości. Kryteria palet w zależności od pozycji, wagi i wysokości przedstawiono na rysunku 2-2.

w przypadku pozycji paletowych 3 i 4 utrzymuj 6-calowe przejście wzdłuż wąskiej strony palety. Nie przekraczaj ogólnego wymiaru 84 cali długości, 98 cali szerokości i 96 cali wysokości. Zapewni to niezbędną przejście dla awaryjnego wyjścia samolotu.

w przypadku pozycji palety 6 utrzymuj 18-calową alejkę. Wymiary ładunku palety nie przekroczą 86 cali szerokości, 84 cali długości i 76 cali wysokości. Zapewnia to dostęp do latryny, urządzeń do załadunku ładunku umieszczonych w drzwiach ładunkowych oraz do tylnego luku ewakuacyjnego na rufie rampy ładunkowej.

Wskazówki Dotyczące Ładowania. Wymiary przestrzeni ładunkowej na rysunku 2-3 służą wyłącznie celom ogólnym. Wyjątki mogą obejmować elementy skonfigurowane zgodnie z TB 55-46-1 lub załadowane zgodnie z instrukcją ładowania samolotu. Schemat na rysunku 2-3, wyciągnięty z formularza DD 2130-2 (Manifest ładunku C-130 A/B/E/H), przedstawia numery stacji kadłuba i środek ciężkości położenia palety.

do wygodniejszego załadunku C-130 dostępnych jest wiele urządzeń pomocniczych. Są one dostarczane z samolotem lub są dostępne jako opcje z obsługującego AMC TALCE lub obsługującego portu lotniczego. Oprócz podstawowych środków pomocniczych do załadunku na rysunku 2-4 dostępne są następujące środki pomocnicze (wszystkie poza kołowymi prętami podporowymi znajdują się w samolocie):

• kołowe pręty pryzmy do przenoszenia skrzyń i skrzyń w przedziale ładunkowym.
• przenośna Wciągarka elektryczna do przenoszenia ładunku do i z samolotu.
• wewnętrzne gniazdka elektryczne zapewniające zasilanie urządzeń pomocniczych podczas załadunku samolotu.
• pomocniczy zespół napędowy zapewniający energię elektryczną i ciśnienie hydrauliczne wspomagające załadunek samolotu.
• system nagłaśniający składający się z głośników, mikrofonów, zestawów słuchawkowych i przedłużaczy do wydawania instrukcji ładowania i sterowania operacją ładowania.
• oświetlenie do oświetlania przestrzeni ładunkowej i drzwi podczas nocnego załadunku.
• Chwytaj bloki (koła pasowe), aby pomóc w przenoszeniu ładunku do i z samolotu.

Ograniczenia Taborowe. W miarę możliwości planować załadunek taboru na bieżnie statku powietrznego, jak pokazano na rysunku 2-5. Pojazdy z oponami pneumatycznymi muszą mieć co najmniej 48 cali przestrzeni między osiami. Jeżeli tej przestrzeni nie można uzyskać, osie uważa się za oś pojedynczą. Przy planowaniu obciążenia i faktycznym obciążeniu obowiązują ograniczenia dotyczące pojedynczej osi (rys. 2-5). Pojazdy, których wysokość robocza przekracza 102 cale, muszą być zmniejszone, chyba że są certyfikowane do wysyłki na większej wysokości zgodnie z TB 55-46-1 lub instrukcją załadunku statku powietrznego.

gdy ładunek składa się z ładunku paletyzowanego lub ładunku ładowanego podłogą zabezpieczonego taśmami ładunkowymi, zachowaj 30-calową przestrzeń między ładunkiem a najbliższym zajmowanym siedzeniem. Gdy ładunek jest zabezpieczony łańcuchami, zasada 30-calowa nie ma zastosowania.

nie przekraczaj następujących ograniczeń:

• waga koła.

Rysunek 2-6 przedstawia pojazd gąsienicowy M577 załadowany na pokład samolotu C-130. Poniższy przykład to metoda określania nośności i położenia na podłodze samolotu.

przykład:

pojazd gąsienicowy należy załadować na pokład C-130. Pojazd gąsienicowy waży 22 000 funtów. Powierzchnia nośna torów wynosi 8 stóp (długość toru, który styka się z podłogą ładunkową w płaszczyźnie wzdłużnej).

aby określić funty na stopy liniowe, podziel masę pojazdu przez część stykową toru. Odpowiedzią jest ilość tworzonego PLF.

22,000 funtów (masa pojazdu)
8 stóp (powierzchnia styku podłogi toru) = 2,750 funtów PLF

pojazd tworzy 2,750 PLF. Może być bezpiecznie transportowany, ale musi być ładowany między stacjami kadłuba 337 do 682 (obszar, w którym gąsienice muszą stykać się z podłogą samolotu). Dopuszczalny limit w tym obszarze to 3000 PLF na bieżniach.

Śmigłowce z dużym demontażem mogą być transportowane z powietrza. Tabela 2-3 zawiera dane do wykorzystania w planowaniu misji (szczegółowe wskazówki można znaleźć w T. O. 1C-130A-9):

C-141 charakterystyka

C-141, nazywany „Starlifter”, jest wysokoskrzydłowym, ciężkim samolotem transportowym z czterema silnikami turboodrzutowymi (rysunek 2-7). Jego misją jest transport personelu, sprzętu i materiałów na całym świecie. C-141 jest podstawą zdolności strategicznych sił POWIETRZNYCH USA. Najprawdopodobniej samolot będzie używany do wszystkich podstawowych planowania ruchu.

Względy Pasażerów. Podobnie jak C-130, C-141 nie ma oddzielnego przedziału pasażerskiego. Dla celów planowania, oszacować każdy pasażer ważyć 210 funtów. Waga ta może się różnić w zależności od rodzaju misji (patrz FM 55-12) i powinna zostać potwierdzona przez AMC tak wcześnie, jak to możliwe. W przypadku korzystania z siedzeń bocznych, plan dla maksymalnie 98 pasażerów. C-141 będzie przewoził maksymalnie 200 pasażerów (160 W tym załogę podczas lotów nad wodą).

Uwaga:

wszystkie siedzenia skierowane bokiem do kierunku jazdy, z wyjątkiem numeru 1, w lewo i w prawo, muszą być zainstalowane parami. Miejsce nr 1 nie będzie samodzielne.

Ograniczenia Dotyczące Ładunków Paletyzowanych. C-141 może pomieścić do 13 palet 463L. Kryteria pozycji palety w zależności od pozycji, wagi i wysokości przedstawiono na rysunku 2-8.

Ładuję Naprowadzanie. Wymiary przestrzeni ładunkowej przedstawione na rysunku 2-9 służą wyłącznie do ogólnych celów planistycznych. Wyjątki mogą obejmować elementy skonfigurowane zgodnie z TB 55-46-1 lub załadowane zgodnie z instrukcją ładowania samolotu. Schemat na rysunku 2-9, wyciągnięty z formularza DD 2130-3 (Manifest ładunku C-141B), pokazuje numery stacji kadłuba i środek ciężkości położenia palety.

*aby wygodniej załadować C-141, wiele pomocy pochodzi z samolotu lub są dostępne jako opcje z portu wspierającego AMC TALCE lub anteny. Z wyjątkiem wspornika na rampie, samolot C-141 ma ten sam typ wyposażenia wymieniony na rysunku 2-4 dla samolotu C-130.

Ograniczenia Taborowe. W miarę możliwości zaplanuj załadunek pojazdów kołowych i gąsienicowych na bieżnie. Pojazdy, których wysokość robocza przekracza 102 cale, muszą być zmniejszone, chyba że są certyfikowane do wysyłki na większej wysokości zgodnie z TB 55-46-1 lub instrukcją załadunku statku powietrznego.

nie ładować ładunków, które dotykają podłogi lub zwisają między stacjami kadłuba 292 i 322. Nie należy umieszczać ładunków kołowych Na Zewnątrz bieżni obok drzwi żołnierzy. Łączna łączna masa załadowanego ładunku między stacjami 322 i 678 nie przekroczy 45 000 funtów. Ładunek załadowany na rampę do lotu nie będzie miał CB ładunku umieszczonego na rufie stacji kadłuba 1473. Gdy ładunek składa się z ładunku paletyzowanego lub ładunku ładowanego podłogą zabezpieczonego taśmami ładunkowymi, zachowaj 30-calową przestrzeń między ładunkiem a najbliższym zajmowanym siedzeniem. Gdy ładunek jest zabezpieczony łańcuchami, zasada 30-calowa nie ma zastosowania. Część pojazdu, która jest ładowana pod miejscem odpoczynku załogi (stanowiska kadłubowe 322-378) nie może przekraczać 80 cali wysokości mierzonej od podłogi samolotu. Nie przekraczaj ograniczeń przedstawionych na rysunku 2-10.

aby określić położenie osi najdalej od tyłu, należy zastosować następujące procedury (rys. 2-11):

Załadunek Pojazdów Gąsienicowych. Podczas planowania ruchu lotniczego istnieją dwa rodzaje pojazdów gąsienicowych: pojazdy bojowe i pojazdy budowlane. Podstawową różnicą jest ochrona gumowych podkładek na gąsienicach, która zapobiega uszkodzeniu rampy i podłogi samolotu.

*wszystkie pojazdy z metalowymi gąsienicami, knotami, kołkami lub innymi urządzeniami chwytającymi, które mogą uszkodzić podłogę, wymagają podpór tocznych i parkingowych (patrz rozdział 6). W przypadku pojazdów budowlanych z knotami minimalna grubość toczenia i podpór postojowych wynosi 3/4 cala. Deski muszą być wystarczająco grube, aby zatopiły się knagi lub występy i aby rozłożyć ładunek tak, aby nie przekroczyć ograniczeń statku powietrznego. Pojazdy gąsienicowe ze sprawnymi gumowymi podkładkami nie wymagają podparcia, jeśli ograniczenia podłogi samolotu nie zostaną przekroczone. Gumowe podkładki muszą wystawać poza stalową prowadnicę, tak aby żadna część metalowej prowadnicy nie stykała się z podłogą ładunkową.

pojazdy bojowe. Gąsienicowe pojazdy bojowe posiadają gumowe podkładki na poszczególnych odcinkach torów. Ogólnie rzecz biorąc, są one ograniczone do maksymalnej praktycznej wagi brutto 44,00 funtów. Bardziej szczegółowe limity są następujące:

maksymalna masa osi (w funtach)		MINIMUM wymagane podpory
5,000		3/4 inch
5,001 na 5,500		1 inch
5,501 na 6,500		1 1/2 inch
6,501 na 7,900		2 inch
7,901 na 10,000		3 inch

przybliżone masy osi dla pojazdów z pięcioma osiami lub mniej, dzieląc masę całkowitą pojazdu (GVW) przez liczbę osi minus 0,5. Na przykład masa pojazdu z pięcioma osiami byłaby podzielona przez 4,5.

przybliżone masy osi dla pojazdów z sześcioma lub więcej osiami, dzieląc masę całkowitą pojazdu przez liczbę osi minus 1,0. Na przykład masa pojazdu z siedmioma osiami byłaby podzielona przez sześć.

* poniższy przykład pokazuje, jak określić maksymalny ciężar osi dla pojazdu gąsienicowego.

przykład:

Masa całkowita pojazdu = 28,950 funtów

Liczba osi = 5

5 osie lub mniej =

GVW Liczba osi -5

28,950 = 4.5 = 6,434

obliczone Obciążenie na oś = 6,434 funtów

1 1/2 cala podpory jest wymagane.

*Pojazdy budowlane. Gąsienicowe Pojazdy budowlane zwykle nie mają gumowych podkładek na segmentach torów. Są one zazwyczaj ograniczone do maksymalnej praktycznej wagi brutto 44,000 funtów. Pojazdy gąsienicowe z korkami wymagają podpór tocznych i parkingowych. Podpora musi wynosić co najmniej 3/4 cala. Pojazdy cięższe niż 32,500 funtów muszą być ładowane bezpośrednio z przyczepy lub ładowarki K. Pojazdy, które przekraczają którekolwiek z tych kryteriów lub mają nietypowe zawieszenie, wymagają specjalnej analizy oraz procedur załadunku i wysyłki. Planiści ładunku powinni uzyskać wytyczne HQ AMC ALCS lub powiązane ALCS.

Tabela 2-4 zawiera dane do wykorzystania w planowaniu misji. (Szczegółowe wskazówki znajdują się w T. O. 1C-141B-9.)

charakterystyka C-5

C-5, nazywany Galaxy, jest wysokoskrzydłowym, dalekiego zasięgu, ciężkim samolotem transportowym (rysunek 2-12). Jego podstawową funkcją jest transport ładunków ponadgabarytowych. Samolot jest przeznaczony do operacji globalnych, międzyoperatorskich. Unikalnymi cechami tego samolotu są przednie drzwi ładunkowe (daszek)i rampa oraz system drzwi ładunkowych i rampa. Funkcje te umożliwiają załadunek i rozładunek typu drive-on/drive-off. Pojazd może być napędzany przez samolot.

jednostka nie powinna używać C-5 jako wygody do planowania załadunku. Do ogólnych celów planowania, C-5 jest używany tylko do ładunku, który jest większy niż samolot C-141. O ile rozkazy operacyjne nie stanowią inaczej, na samolocie C-141 planowany będzie ładunek certyfikowany, aby pasował do koperty ładunkowej C-141. Misje o wyższym priorytecie mogą wymagać od centrali AMC/TACC zastąpienia samolotów C-5 w stosunku do C-141S. jednostki muszą zachować elastyczność, aby umożliwić tego typu zmianę. Jednostki muszą utrzymywać otwartą komunikację ze swoimi powiązanymi AMC ALCS w celu codziennego prowadzenia w tym obszarze.

Przedział wojsk znajduje się w górnej części pokładu samolotu C-5. Jest to samodzielny przedział z kuchnią, dwiema toaletami i 73 dostępnymi miejscami dla pasażerów (CB at FS 1675). Na podłodze przedziału ładunkowego można zamontować dodatkowe 267 miejsc lotniczych (łącznie maksymalnie 329 żołnierzy, łącznie z załogą powietrzną nad wodą).

*Ograniczenia Dotyczące Ładunków Paletyzowanych. C-5 może pomieścić do 36 palet 463L. Kryteria palet według pozycji, wagi i wysokości są wymienione poniżej.

paleta pozycja			Maksymalna waga					maksymalna wysokość*
1-2*			7,500 funty					96 cale
			10,355 funty**					96 cale**
35-36*			7,500 funty					70 cale
*palety 463L załadowane na stanowiskach paletowych 1, 2, 35 i 36 mają 14-calowy korytarz dostępu, który rozciąga się od zewnętrznej krawędzi palety do pionowej linii układania ładunku. * * Maksymalna waga pojedynczej palety dla ładunków zabezpieczonych siatkami i ułożonych w stos powyżej 96 cali (nie przekracza 100 cali) nie może przekraczać 8000 funtów.

Ładuję Naprowadzanie. Wymiary przestrzeni ładunkowej na rysunku 2-13 służą wyłącznie do ogólnych celów planowania. Schemat na fig. 2-13, wyciągnięty z formularza DD 2130-1 (Manifest ładunku C-5A/B), przedstawia numery stacji kadłuba i środki równowagi położenia palet.

konstrukcja, wymiary i ładowność przedziału ładunkowego zostały zoptymalizowane pod kątem rozmieszczenia jednostek, personelu, sprzętu i materiałów. Przedział ma przednie drzwi ładunkowe (daszek) i rampę oraz system drzwi ładunkowych i rampę rufową. Drzwi daszka, po zamknięciu, tworzą nos samolotu. Wysunięcie rampy dziobowej jest umieszczone w pozycji pionowej. Rufowe drzwi ciśnieniowe, używane również jako przedłużenie rampy, mogą być podniesione do pozycji poziomej, aby umożliwić operacje zrzutu.

w przypadku ładunków drobnicowych i samochodowych, podłoga ładunkowa C-5 ma 304 spłukane, zamontowane na stałe pierścienie. Każdy pierścień może wytrzymać obciążenie graniczne projektu 25,000 funtów. Pierścienie mocujące są przeznaczone do odbioru jednego haka z urządzenia przytrzymującego 25,000-funt lub dwa haki z urządzeń przytrzymujących 10,000-Funt.

kolejną funkcją, która ułatwia i przyspiesza załadunek i rozładunek, jest możliwość klęczenia. Klękanie podwozia umożliwia obniżenie podłogi przedziału ładunkowego o około 10 stóp do około 3 stóp nad ziemią. Ta funkcja klęczenia została włączona z dwóch powodów: w celu ułatwienia operacji załadunku poprzez obniżenie ramp ładunkowych dla załadunku ciężarówek i załadunku naziemnego oraz w celu zmniejszenia kątów pochylni dla załadunku i rozładunku pojazdów.

rysunek 2-14 pokazuje kąty podłogi ładunkowej i rampy dla warunków klęczenia. Pokazuje również nos C-5 w górę, gdy klęknie na rufie, nos w dół, gdy klęknie do przodu, i poziom, gdy klęknie na poziomie.

należy zwrócić uwagę na dane wymiarowe podane w sekcjach statku powietrznego pokazanych na rysunku 2-15. Diagramy przedstawiają przód C-5 zwrócony ku rufie.

rysunek 2-16 przedstawia szczegóły otworu przedniego ładunku z osłoną w pozycji uniesionej. Profil boczny podłogi ładunkowej pokazuje rampę w pozycji załadunku naziemnego w pozycji schowanej. Widok z przodu otworu ładunkowego pokazuje szczegółowe wymiary otworu.

aby załadować lub rozładować Pojazdy, drzwi ciśnieniowe są przymocowane do rampy jako przedłużenie rampy i opuszczane, aby stykały się z podłożem. Rysunek 2-17 przedstawia rufową rampę ładunkową w położeniu załadunku naziemnego.

Ograniczenia Taborowe. Podłoga ładunkowa jest konstrukcją nośną na całej swojej szerokości. Pojazdy mogą przemierzać cały jego obszar i swobodnie manewrować podczas operacji załadunku. W locie pojedyncze naciski osi o masie 36 000 funtów lub kombinacja osi o masie do 36 000 funtów mogą być przenoszone na dowolnej ciągłej 40-calowej długości podłużnej przestrzeni ładunkowej między stacjami kadłuba 724 i 1884. Rysunek 2-18 pokazuje również limity załadunku w locie na innych powierzchniach podłogi i na rampach. Możliwości ramp i podłogi są takie, że zbiorniki i inne pojazdy gąsienicowe o wadze do 129,000 funtów mogą być ładowane i transportowane.

Załadunek Helikoptera. Tabela 2-5 zawiera dane do wykorzystania w planowaniu misji. Szczegółowe wskazówki można znaleźć w T. O. 1C-5A-9):

KC-10 charakterystyka

KC-10, nazywany Extender, jest skrzydłem, szerokokadłubowym tri-jet z podwójną misją jako powietrzny tankowiec i samolot towarowy/pasażerski (rysunek 2-19). Personel jednostki, wyposażenie i materiały są przewożone na górnym pokładzie, a zbiorniki paliwa znajdują się w dolnych przedziałach kadłuba.

Względy Pasażerów. Przy planowaniu ruchu pasażerskiego na KC-10 czynnikiem ograniczającym będzie wymagana lub zatwierdzona konfiguracja (Dodatek A). Planowanie wagi dla pasażerów będzie 180 funtów. KC-10 może przewozić do 69 pasażerów (69 nad wodą).

*Ograniczenia Dotyczące Ładunków Paletyzowanych. KC-10 wykorzystuje zaokrąglony przedział ładunkowy, aby zmaksymalizować zdolność przenoszenia ładunku. Może pomieścić do 27 palet 463L. Zwykle dopuszcza się maksymalnie 25 stanowisk paletowych. Wymiary powierzchni użytkowej palety To 104 cale długości na 84 cale szerokości. Ze względu na umiejscowienie systemów szynowych do przytrzymywania palet w KC-10, 108-calowy bok staje się długością palety. Kryteria palet według pozycji, wagi i wysokości są przedstawione na rysunkach 2-20 i 2-21.

dla ułatwienia planowania, dwa profile palet na rysunku 2-22 ułatwią gromadzenie palet. Dwa profile palet są–

• 104 cale długie x 84 cale szerokie x 70 cali wysokie dla pozycji paletowych od 2 do 10.
• 104 cale długości x 65 cali Szerokości x 60 cali wysokości dla pozycji paletowych 11 i 12.

profile te mogą zostać przekroczone, aby zmaksymalizować wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Jednak maksymalne limity profilu (rys. 2-20 i 2-21) nie zostaną przekroczone.

Wskazówki Dotyczące Ładowania. Następujące wymiary przestrzeni ładunkowej służą wyłącznie do ogólnych celów planistycznych:

użytkowa powierzchnia ładunkowa

Długość – 1,416

Szerokość – 218

*Wysokość – 96

Uwaga:

wyjątki mogą obejmować elementy skonfigurowane zgodnie z TB 55-46-1 lub załadowane zgodnie z instrukcją ładowania samolotu.

Schematy na rysunkach 2-23 i 2-24, wyciągnięte z formularzy DD 2130-6 i 2130-7 (manifesty ładunkowe KC-10), pokazują numery stacji kadłuba, rozmieszczenie miejsc siedzących i centra równowagi pozycji palet.

kryteria ograniczenia dla ładunków innych niż siatkowe są następujące:

kryteria ograniczenia*
kierunek	Wymaganie
do przodu (z siatką bariery ładunkowej)	1.5 g
do przodu (bez siatki bariery ładunkowej)	9.0 g 's
Rufa	1.5 g’ S
boczne	1.5 g 'S
pionowe	2.0 g’ S
*Zob. Rozdział 7, ograniczanie ładunku.

nie przewiduje się wyposażenia podłogowej jednostki ładującej ani bagażu pasażerskiego. Wszystkie podręczne przedmioty, takie jak broń służąca załodze, plecaki i pasy sieciowe, muszą zmieścić się pod siedzeniem w stylu lotniczym lub być paletyzowane.

Ograniczenia Taborowe. Szczególne wymagania i ograniczenia dotyczące załadunku KC-10 wymagają szczególnej uwagi. Za każdym razem, gdy przewiduje się użycie KC-10 do transportu lotniczego, należy dokonać uzgodnień dotyczących Ładowarki szerokokadłubowej w miejscu. W przeciwieństwie do innych samolotów AMC, KC-10 nie ma rampy na poziomie ziemi do włączania i wyłączania sprzętu. Drzwi ładunkowe znajdują się około 15 stóp nad poziomem gruntu. Ponadto, w przeciwieństwie do innych samolotów towarowych, podłoga ładunkowa KC-10 nie może wytrzymać naprężeń związanych z ciężkim obciążeniem podłogi osi. Dlatego palety 463L muszą być używane jako podłoże, gdy ładunek lub bagaż ma być załadowany na pokład tego samolotu. Ponadto, ze względu na położenie drzwi ładunkowych, szerokość i wysokość ładunku muszą mieścić się w granicach drzwi ładunkowych (rysunek 2-25).

istnieją trzy dopuszczalne metody załadunku palet 463L. Rzeczywista metoda zastosowana do załadunku sprzętu zależy od wielu zmiennych, w tym dopuszczalnego czasu załadunku i dostępności sprzętu do transportu materiałów (MHE). (Ładowarki szerokokadłubowe, Ładowarki K i Wózki widłowe są potrzebne do załadunku i przenoszenia palet.) Metody są opisane w następujący sposób:

• pierwszą metodą jest prepaletyzacja i zabezpieczenie ładunku na pojedynczych paletach 463L przed załadunkiem. Ta metoda wymaga najmniej czasu na załadowanie.
• drugą metodą jest umieszczenie pustych palet 463L w samolocie, aby utworzyć podłoże paletowe. Sprzęt jest następnie napędzany lub pchany na miejsce i zabezpieczany do lotu.
• trzecia metoda wykorzystuje kombinację dwóch pierwszych metod. Metoda kombinowana zapewnia elastyczność w przypadku zmian w ostatniej chwili i wymaga mniej użycia MHE.

ograniczenia dotyczące profilu palet dotyczą również sprzętu kołowego. Ponadto dopuszczalne obciążenia osi i rozstaw osi (rys. 2-26 i 2-27) nie mogą być przekroczone. (Wyjątki są dozwolone zgodnie z T. O. 1C-10 (K) A-9. Sekcja V przedstawia szczegółowe procedury załadunku dla przedmiotów, które nie mieszczą się w ogólnych kryteriach załadunku lub wymagają zwolnienia z ograniczeń statku powietrznego; na przykład M-35a2 2 1/2-tonowy samochód ciężarowy, rysunki 2-28 , 2-29 i 2-30.)

rysunki 2-31 i 2-32 pokazują przykład całkowitego problemu CG. Na rysunkach 2-33 i 2-34 przedstawiono przykład dopuszczalnego obciążenia bocznego.

C-17 charakterystyka

C-17 jest wysokoskrzydłowym, dalekiego zasięgu, ciężkim czterosilnikowym turboodrzutowym samolotem transportowym (rysunek 2-35). Został zaprojektowany, aby zastąpić starzejącą się flotę C-141 jako koń pociągowy. C-17 może dostarczać ponadgabarytowy sprzęt na małe, surowe lotniska (Saaf), wcześniej ograniczone do C-130. W chwili publikacji C-17 nie ukończył programu testów i ewaluacji, a projekt nie został jeszcze ukończony.

Względy Pasażerów. C-17 nie posiada oddzielnego przedziału pasażerskiego. Ma jednak 54 fotele skierowane bokiem do kierunku jazdy zainstalowane na stałe do użytku pasażerskiego w przedziale ładunkowym. Te siedzenia przy ścianie bocznej nie mają wpływu na wymiary przestrzeni ładunkowej. Dla celów planowania, oszacować każdy pasażer ważyć 210 funtów. Waga ta może się różnić w zależności od rodzaju misji (patrz FM 55-12) i powinna zostać potwierdzona przez AMC tak wcześnie, jak to możliwe. C-17 będzie przewozić maksymalnie 102 pasażerów z siedzeniami centralnymi zainstalowanymi na podłodze ładunkowej (rysunek 2-36). Ponadto można zainstalować do 48 miotów (rys. 2-37) (150 pasażerów, pacjentów i personel medyczny nad wodą w oparciu o pojemność tratwy ratunkowej).

Ograniczenia Dotyczące Ładunków Paletyzowanych. C-17 może pomieścić do 18 palet 463L-14 na podłodze samolotu i 4 na rampie samolotu (rysunek 2-38). Rysunek 2-38 przedstawia ograniczenia wagi pozycji palety.

Ładuję Naprowadzanie. Wymiary przestrzeni ładunkowej w tabeli 2-6 służą wyłącznie do ogólnych celów planistycznych (rysunki 2-39 i 2-40):

schemat na rysunku 2-41 pokazuje numery stacji kadłuba i miejsca mocowania ładunku.

Ograniczenia Taborowe. Podłoga ładunkowa jest konstrukcją nośną na całej swojej szerokości. Pojazdy mogą przemierzać cały jego obszar i swobodnie manewrować podczas operacji załadunku. W locie pojedyncze 40 000-funtowe naciski osi lub kombinacja osi o masie do 40 000 funtów mogą być przenoszone na dowolnej ciągłej 42-calowej długości podłużnej przestrzeni ładunkowej między stacjami kadłuba 577 i 1072. Rysunek 2-42 pokazuje również limity obciążenia w locie na innych powierzchniach podłogi i na rampach. Możliwości ramp i podłogi są takie, że można załadować i przetransportować zbiorniki i inne pojazdy gąsienicowe o wadze do 129 000 funtów. Pojazdy, których wysokość przekracza 142 cale nie będą planowane przed FS 971 (rysunek 2-41). Pojazdy, których wysokość przekracza 142 cale, ale mniej niż 158 cali, będą planowane na rufie FS 971 lub muszą zostać zmniejszone do 142 cali.