Nadzoruje największą na świecie działającą kolekcję zabytkowych komputerów jako dyrektor wykonawczy Living Computers: Museum + Labs, publicznego Muzeum w Seattle, utworzonego w 2006 roku przez współzałożyciela firmy Microsoft, Paula G. Allena.
Allen zauważył, że wiele komputerów, z którymi dorastał, szybko znikało. „Chciałem zapewnić… repozytorium, które rozpoznaje wysiłki tych kreatywnych inżynierów, którzy dokonali wczesnych przełomów w interaktywnych komputerach, które zmieniły świat”, napisał do publicznego wprowadzenia Muzeum.
odnawianie wcześniej niekochanych komputerów może być koszmarem. Carlson kupił IBM System / 360, mainframe z połowy lat 60., który nazywa „najważniejszym komputerem IBM kiedykolwiek zbudowanym”, widok niewidoczny z posiadłości w Północnej Karolinie. Odkryli, że przez dziesięciolecia znajdował się w garażu i został inkrustowany pleśnią, więc Muzeum musiało wynająć zespół ds. usuwania pleśni, aby uszczelnić go w specjalnym pomieszczeniu i starannie wyczyścić, a także zarodniki pleśni próżniowej z tysięcy stron podręczników użytkownika. Dwa lata później LCM + l próbuje go uruchomić.
znalezienie ich też nie jest łatwe. Pomimo swojej sławy, Apple Lisa jest rzadkością, a Muzeum nadal szuka takiego, który mógłby dodać do kolekcji. Podobnie, był w bezowocnym polowaniu na IBM 709, duży komputer z 1957 roku i Digital Equipment Corporation PDP-1 z 1959 roku, wśród innych historycznie znaczących, ale trudnych do znalezienia modeli.
otwarcie muzeum w 2012 r.zajęło sześć lat pracy, a następnie w 2016 r. rozszerzyło się, debiutując na najwyższym piętrze interaktywnych eksponatów future-tech: Robotyka, rzeczywistość wirtualna, rzeczywistość rozszerzona, sztuczna inteligencja, big data i autonomiczne samochody. Ale to dolne piętro, zabytkowe eksponaty, przyciągają największą uwagę i kradną serca kuratorów.
odwiedzający mogą korzystać z dowolnej z 56 działających starych maszyn w muzeum, od superkomputerów z czasów zimnej wojny po bramy i Dells, które sprawiły, że komputery domowe stały się normalne pod koniec lat 90., i doświadczyć ich oprogramowania z epoki, takiego jak Windows 3.1, oryginalny graficzny interfejs użytkownika (GUI) Apple, najwcześniejszy edytor tekstu i programy arkuszy kalkulacyjnych oraz setki starożytnych gier wideo. A ponieważ zachęca się do dotykania eksponatów, mogą oni swobodnie przeglądać i badać sprzęt tak dalece, jak ich ciekawość ich zabiera, nawet jeśli kuratorzy twierdzą, że odwiedzający często nie wiedzą, jak używać dyskietek.
większość komputerów osobistych i komputerów mainframe jest bardzo niezawodna. Ciężko jest im pracować. „Stare transformatory mają zwyczaj podpalania się, a zdegradowane kondensatory mogą eksplodować” – mówi Carlson. Zastępują je bardziej nowoczesnymi częściami zasilającymi, ładują system operacyjny i oprogramowanie, a do czasu ich zakończenia oczekują 100-letniej żywotności każdego komputera, z wyjątkiem najstarszych superkomputerów, które wymagają stałej konserwacji.
na początku tego roku Carlson nadzorował najbardziej ambitną wystawę czasową Muzeum, ” Totally 80s Rewind.”Wyposażony w przydatne Komputery, odtwarza salę lekcyjną z lat 80., salon gier wideo i pokój rekreacyjny w piwnicy. Muzeum będzie otwarte do 31 grudnia, po czym doda 2000 stóp kwadratowych klimatyzowanej powierzchni na więcej komputerów mainframe.
niewiele osób ratuje stare komputery tak, jak ratują zabytkowe Motocykle i zabytkowe meble. Dla większości komputery nie stały się klasyką. Po prostu się zestarzały. Mimo że świat kupił swój miliardowy komputer do 2002 roku, według firmy badawczej Gartner Dataquest, wiele już poszło na wysypiska śmieci. Oto tylko kilka maszyn-wszystkie odpowiedzialne w taki czy inny sposób za główne etapy ewolucji komputera od laboratoriów w całym pomieszczeniu do biurka i do kieszeni-które LCM+l wybrało do swojej kolekcji.
NorthStar Horizon
jak każdy inny producent komputerów osobistych w 1977 roku, NorthStar był małym startupem. Założona jako Kentucky Fried Computers, mniej czasu zajęło pozwanie o zmianę nazwy niż zamówienie pudełka za 5 dolarów. Klienci albo kupili Horizon w obudowie z drewna jako zestaw za $1,600 (równy $ 6,600 w 2018) i zmontowali go sami, albo zapłacili dodatkowe $300, aby kupić go w całości. Był to jeden z pierwszych mikrokomputerów, jak wtedy nazywano komputery osobiste, które miały być wyposażone w opcjonalny dysk twardy o pojemności 18 MB i dyskietki 5 1/4″ zintegrowane ze sprzętem wewnątrz obudowy, a nie jako dodatkowe urządzenie peryferyjne. Oba urządzenia pamięci masowej były wygodniejsze od nieporęcznych kaset magnetofonowych i niewygodnych kart dziurkowanych, na których dane były „zapisywane” przez dziurkowanie w numerowanej karcie, którą później mógł odczytać komputer.
Tandy 1000
pretensje Tandy 1000 do sławy polegały na tym, że pokonał IBM w swojej własnej grze za mniejsze pieniądze. Tandy, Teksańska firma zajmująca się wyrobami skórzanymi, która była właścicielem RadioShack, w 1977 roku uderzyła w niego z pierwszym komputerem domowym, tanim i popularnym TRS-80. Ale przemysł komputerowy poruszał się szybko, a kiedy zaczął się standaryzować na początku lat 80-tych, TRS-80 nie mógł już go wyciąć. IBM powoli wchodziło na rynek komputerów osobistych. W 1980 roku zdecydowano się ostatecznie na budowę – w pośpiechu. Aby przyspieszyć rozwój, IBM zmontował swój mikrokomputer-zwany po prostu IBM PC-ze sprzętu i oprogramowania innych firm,co otworzyło konkurentom drzwi do budowy komputerów, które mogłyby odbić się od szybko rosnącej reputacji i popularności komputera.
do 1984 roku, po trzech latach blokowania przez PC dużej części rynku, Tandy wypuścił 1000. Tandy reklamował ją jako w pełni zgodną z IBM maszynę, która mogłaby zrobić wszystko, co komputer mógłby zrobić za 1000 dolarów mniej, i sprzedał ją w swoich 3000 sklepach RadioShack. Inne konkurencje w przedziale cenowym-Apple, Atari i Commodore-nie były kompatybilne z IBM. Odwiedzający mogą zagrać w wiele najpopularniejszych gier z końca lat 80., obecnie uznawanych za klasyki gier wideo ” złotego wieku, w tym Wheel of Fortune i Maniac Mansion. „RadioShack rozumiał rynek komputerów domowych bardziej niż większość”, mówi Aaron Alcorn, kurator w LCM + L. sklepy były na rogach ulic w całym kraju, dzięki czemu klienci mogli uzyskać dostępną obsługę twarzą w twarz, od doradztwa zakupowego po długoterminowe wsparcie techniczne. RadioShack sprzedawał tylko Tandys, dopóki Texas computer company nie zrezygnowała z działalności w 1993 roku.
Xerox Alto
„Alto był w rzeczywistości prototypem tego, co stanie się urządzeniami do komputerów osobistych, których używamy na co dzień”, mówi Josh dersch, starszy twórca oprogramowania vintage w Muzeum. Miał wszystkie znane elementy, dekady wcześniej: lokalne przetwarzanie, lokalna pamięć masowa, GUI z klawiaturą i myszą oraz sieć do łączenia go z innymi komputerami. Był to również drogi komputer, kosztujący 12 000 USD (równy 71 000 USD w 2018 r.), ale mający ogromny wpływ na Dolinę Krzemową.
odwiedzający mogą skorzystać z jednego z najwcześniejszych przykładów nowej technologii dziwnej i rzadkiej we wczesnych latach 70-tych-myszy-i spróbować swoich sił w SmallTalk, wczesnym języku programowania.
Alto był eksperymentem w GUI, pierwszy taki komputer zaprojektowany od samego początku dla interfejsu, który opierał się na myszy interakcji z menu, ikon i programów okienkowych, a nie po prostu linie tekstu. Było to również źródło sieci Ethernet, mówi Rich Alderson, starszy inżynier systemów Muzeum. Xerox przewidywał przyszłe Biuro jako bezpapierowe, dlatego jego Komputery potrzebowałyby sposobu przekazywania informacji bez drukowania papieru. Czerpiąc pomysły z trzyletniego wówczas ARPANET (prekursora Internetu) i zupełnie nowego Alohanetu Uniwersytetu Hawajskiego, Xerox stworzył system łączności oparty na kablu koncentrycznym, którego używamy do dziś.
Apple II
nawet w 1977 roku Apple miało obsesję na punkcie designu. Jego nadchodzący Apple II miał być pierwszym komputerem osobistym skierowanym do zwykłych Użytkowników Domowych, a nie hobbystów technicznych lub firm. Tam, gdzie jego utylitarni konkurenci zostawili elektronikę i wiszące przełączniki, Apple II ukrył cały swój sprzęt w formowanej plastikowej obudowie, która obejmowała klawiaturę,na której siedział równie zgrabny plastikowy monitor.
współcześni recenzenci byli wylewni na temat standardowej kolorowej grafiki Apple II. Ludzie nie musieli kupować dodatkowych kart graficznych, aby zobaczyć kolor. Wiedząc, że wszyscy właściciele Apple II mają kolor zachęcał programistów do włączenia go nie tylko do gier, ale także do programów tekstowych, takich jak arkusze kalkulacyjne. Inne aspekty były jednak niepewne. Przez pół roku Apple II używało do przechowywania wykwintnych kaset z taśmą magnetyczną, a następnie Apple wypuściło Disk II, wtyczkę peryferyjną dwóch dyskietek 5¼”. „To był moment, w którym Apple II stał się naprawdę przydatny”, mówi Alderson”, umożliwiając łatwe udostępnianie programów i danych, a rodzący się biznes oprogramowania znacznie się rozwijał.”Apple II, stale modyfikowany i aktualizowany, był utrzymywany w produkcji do 1993 roku, niesamowita żywotność dla każdego komputera osobistego dowolnej epoki, nawet w XXI wieku. Istnieje obszerna biblioteka gier dla odwiedzających, w tym oryginalny Oregon Trail i oprogramowanie robocze, takie jak VisiCalc. Wydany w 1979 roku jako pierwszy program do arkuszy kalkulacyjnych, VisiCalc miał dużą rękę w przekształcaniu komputera osobistego w poważne narzędzie biznesowe. „Czego nie można zrobić z Apple II?- pyta retorycznie Carlson.
Control Data Corporation CDC 6500
Seymour Cray, słynny projektant superkomputerów, skierował serię 6000 do poważnych instytucji badawczych, które musiały wykonywać hardcorowe łamanie liczb, a nie Aplikacje dla małych firm. 6500 kosztował 8 milionów dolarów, kiedy zadebiutował, co odpowiada 60,5 miliona dolarów w 2018 roku. Pierwszy 6600, należący do tej samej rodziny komputerów co 6500, trafił do Lawrence Livermore National Labs w 1964 roku, aby zaprojektować broń jądrową i symulować wnętrze słońca. Boeing używał 6600 do projektowania samolotów, a General Motors do projektowania samochodów. Chłodzony cieczą 6500 ważył 3800 funtów i wraz z konsolą operatora zajmował 300 stóp kwadratowych. Ale całkowita instalacja wymagała od 5000 do 10 000 stóp kwadratowych dla wszystkich napędów taśmowych, dysków i urządzeń peryferyjnych, które się do nich podłączyły.
sprzęt na starszych komputerach, takich jak CDC 6500, jest bardziej dostępny niż późniejsze maszyny, mówi Carlson i jest dobrym narzędziem nauczania. Odwiedzający mogą obsługiwać podstawowe moduły pamięci CDC 6500, aby zobaczyć magnesy używane do przechowywania informacji. Każdy mały magnes to pojedynczy bit pamięci zapisany jako 1 lub 0, zawierający podstawowy system znany jako kod binarny. Części się zmniejszyły, ale nadal Używamy binarnych dzisiaj.
„CDC 6500 był tak nowatorski, gdy go zbudowano, że wymagał zespołu inżynierów przez całą dobę, aby go utrzymać”, mówi Carlson. W najlepszym przypadku, CDC 6500 był w pełni funkcjonalny 60 do 70 procent czasu. To najbardziej wybredny komputer w Muzeum, przechowywany razem z innymi dużymi maszynami w specjalnym pomieszczeniu na drugim piętrze. Płytki podłogowe są perforowane w miejscach, więc klimatyzacja może schłodzić systemy od dołu, i ukrywają masywne, wijące się kable zasilające i systemowe potrzebne do uruchomienia komputerów., Zajęło ponad dwa lata, aby CDC 6500 działał po tym, jak LCM+L kupił ich. Ze 170 rdzeniowych modułów pamięci 64 wymagało wymiany i nie miały żadnych części zamiennych. „Od początku wiedzieliśmy, że będziemy musieli zaprojektować zamienniki”, mówi Bruce Sherry, główny inżynier w LCM + L. dlatego Sherry i jego zespół musieli je ponownie wyprodukować zgodnie z oryginalnymi specyfikacjami CDC. Jest jeszcze 250 000 oddzielnych tranzystorów, z których każda awaria może wyłączyć komputer. „(6000s) nie były zbyt wiarygodne, „mówi Sherry,” ale użytkownicy powiedzieliby, że godzina na CDC była warta całego dnia na IBM.”
Digital Equipment Corporation PDP-8/E
PDP-8, który wszedł na rynek w 1965 roku, był jednym z pierwszych minikomputerów. Nie mini według dzisiejszych standardów, ale mini w porównaniu do komputerów mainframe i superkomputerów tamtych czasów, PDP-8 miał około stopy wysokości, a w połączeniu z napędem dyskowym i napędem taśmowym zajmował tylko półkę o wysokości sześciu stóp. Szybka ewolucja jego cen pokazuje, jak szybko Komputery weszły do głównego nurtu pod koniec lat 60. – jeśli nie dla osób prywatnych, to dla instytucji i firm. Kiedy trafił do sprzedaży w 1965 roku, kosztował 16 000 dolarów, czyli 127 500 dolarów w 2018 roku. Wkrótce po tym, jak model 8/e pojawił się w 1970 roku, DEC obniżył cenę do 4 995 USD (32 500 USD w 2018 roku), pierwszy komputer, który kiedykolwiek zatonął poniżej 5 000 USD.
„został zbudowany przez inżynierów dla inżynierów” – mówi Alderson. Przeznaczony do laboratoriów i produkcji przemysłowej, niska cena i niewielkie rozmiary PDP-8 doprowadziły go do nieoczekiwanej sprzedaży do szkół na zajęcia programistyczne, szpitali na monitorowanie sprzętu medycznego i małych firm na prowadzenie dokumentacji. PDP-8 pokazywał wiadomości na nowojorskim Times Square. Inny prowadził tablicę wyników na Fenway Park Boston Red Sox. Do czasu zaprzestania produkcji w 1990 roku, DEC sprzedał 50 tys. Jeden z inżynierów DEC nazwał go „modelem t informatyki”, według Aarona Alcorna. Podobnie jak Model T, ludzie wymyślili różne niezamierzone zastosowania. Ulubiona rzecz odwiedzających do zrobienia na PDP-8/e? Graj w szachy.
Compaq DeskPro 386
znacznie szybszy niż jakikolwiek inny komputer osobisty w 1987 roku, 386 zbudował reputację Compaq jako zabójcy IBM. IBM zajęło siedem miesięcy, aby uwolnić konkurenta opartego na tym samym 32-bitowym mikroprocesorze Intela, ale do tego czasu 386 został ustanowiony jako wysokowydajna maszyna biznesowa do intensywnych zadań i nikt-nawet IBM-nie mógł nadrobić zaległości. Cena: 6 500-8 000 USD, równa 15 000-18 000 USD w 2018 roku. Przed 386, high-end computing żył głównie na systemach operacyjnych opartych na Unix, ale Compaq przyszedł z Windows/386, SYSTEM OPERACYJNY GUI oparty na tekstowym Microsoft MS-DOS używany przez IBM.
Programiści, po odrzuceniu systemu Windows, zaczęli pisać dla niego coraz więcej programów. Trzy lata później, wraz z przełomowym Windows 3.0, Microsoft rozpoczął dominację na rynku OS. Milenium i starsi odwiedzający będą natychmiast zaznajomieni z Windows 3.1 działa na maszynie Muzeum, ponieważ system operacyjny był wszędzie w latach 90. Model 386 był również pionierem formatu stacji roboczej, w którym wysokowydajny komputer biznesowy mógł zmieścić się na biurku pracownika, a nie zdalnie w wnętrzach biurowca. DeskPros dziś są trudne do znalezienia. „Podobnie jak większość komputerów, kiedy przestały być użyteczne, zostały zezłomowane” – mówi Dersch.