jak powstaje Absynt: Przewodnik po zielonej wróżce

spis treści

czy kiedykolwiek chciałeś skosztować napoju, który ma dodatkowy poncz? Jeśli tak, powinieneś spróbować absyntu!

absynt to destylowany, wysoko alkoholowy napój, który był bardzo popularny w XIX wieku. Ma smak anyżu i stał się znany ze swojego działania pobudzającego przypisywanego tujonowi, substancji chemicznej znajdującej się w Piołunie (Artemisia absinthium), jednym z głównych składników.

jak dokładnie powstaje absynt? Przeczytaj ten artykuł, aby się dowiedzieć!

Co To jest Absynt?

Absynt, znany również jako „zielona wróżka”, jest gorzkim, anyżowym zielonym alkoholem wytwarzanym z anyżu, kopru włoskiego i piołunu.

uważano, że jest tak intensywny jak lek klasy A. Zakładano, że w Wielkiej Brytanii jest zakazana przez prawie sto lat. W rzeczywistości był zakazany w większości Europy i Ameryki Północnej.

mity dotyczące absyntu należą do najbardziej przerażających spośród innych napojów alkoholowych.

Absynt był również jednym z niewielu alkoholi wyraźnie zakazanych przez rządy na początku XX wieku, ze względu na swoją popularność, gdy ruchy wstrzemięźliwości zyskiwały popularność w Europie i Stanach Zjednoczonych.

jest to nabyty smak

wyróżniające się gorzkie smaki absyntu anyżu, kopru włoskiego i lukrecji są nieznane dla wielu, jeśli nie wręcz niesmaczne. Jest również niezwykle silny, zazwyczaj zawiera 60-70% alkoholu i jako taki zawsze należy go rozcieńczyć.

jest stary

wczesne formy absyntu, zasadniczo pijalne piołun, są tak stare, że są wymienione w Biblii oraz starożytnych tekstach egipskich i syryjskich.

Absynt był wtedy prostszym przepisem, składającym się z wina napełnionego piołunem. Był również stosowany w różnych dolegliwościach, takich jak żółtaczka, ból menstruacyjny, niedokrwistość i nieświeży oddech.

z czasem absynt ewoluował z leczniczego do rekreacyjnego napoju. Nowoczesny przepis na absynt pojawił się po raz pierwszy w Szwajcarskich aptekach pod koniec XVII wieku.

z czego wykonany jest Absynt?

różni producenci stosują różne składniki i procedury produkcyjne, podobnie jak destylatorzy ginu używają różnych mieszanek botanicznych. Głównymi botanikami stosowanymi przy wytwarzaniu absyntu są piołun Wielki, anyż zielony i koper włoski, uważany również za „Trójcę Świętą.”

popularne dodatkowe składniki to hizop, drobny piołun i Melissa. Inne drobne dodatki to anyż, cynamon, melisa , mięta, kolendra, angelica, Tatarak, dittany, jałowiec, gałka muszkatołowa i Weronika.

większość producentów stosuje obecnie sztuczne zabarwienie, aby uzyskać i / lub ustabilizować błyszczący zielony kolor pierwotnie spowodowany obecnością chlorofilu z roślin. W niektórych przypadkach proces ten jest pomijany, w wyniku czego zamiast niego powstaje „biały” absynt.

jak powstaje Absynt?

Absynt, podobnie jak gin, jest w zasadzie tylko alkoholem smakowym . Może być destylowany lub mieszany na zimno, z destylacją wytwarzającą spirytus wyższej jakości.

destylowany Absynt

podobieństwa między absyntem a destylacją ginu są oczywiste. Rośliny są macerowane w alkoholu przed ponowną destylacją jeden lub więcej razy, często w miedzianym alembiku.

oczywiście destylacja ta wytwarza bezbarwny destylat, który zazwyczaj pozostawia destylat przy nieco ponad 70% ABV. Kilka przezroczystych absyntów jest butelkowanych prosto na tym etapie. W przeciwieństwie do innych można zabarwić po prostu dodając sztuczne lub naturalne zabarwienie.

w przypadku francuskiego absyntu jest on zwykle poddawany dodatkowej maceracji po destylacji. Rośliny takie jak piołun drobny, hizop i Melissa są zwykle moczone w destylacie, aby uwolnić ich smaki.

chlorofil, który nadaje absyntowi swój charakterystyczny zielony odcień, jest również moczony razem w tej mieszaninie.

a verte absinthe to nazwa nadana temu stylowi absyntu. Wielu koneserów absyntu uważa, że prawdziwy chlorofil jest niezbędny do stworzenia złożonego absyntu. Zwłaszcza, że uważa się, że pełni podobną funkcję w starzeniu absyntu, jak garbniki w winie.

Absynt mieszany na zimno

wiele nowoczesnych absyntów jest wytwarzanych przy użyciu mieszania na zimno, czyli procesu mieszania na zimno olejów smakowych i barwników z neutralnym alkoholem. Jest to podobne do tego, co jest ogólnie określane jako „wanna” gin.

kilku producentów wykorzystujących wyzysk korzysta z braku regulacji dotyczących produkcji absyntu, oznaczając absynty zmieszane na zimno jako destylowane, twierdząc, że spirytus bazowy został wytworzony w drodze destylacji jako uzasadnienie.

w rezultacie wybierz swój absynt mądrze i unikaj absyntów z ponad 70% ABV, ponieważ prawdopodobnie zostaną one utworzone za pomocą tej metody.

jak zrobić własny absynt w domu

podstawowymi składnikami domowego absyntu są Święta Trójca z piołunu, anyżu, kopru włoskiego i mocnego trunku, takiego jak wódka . Ta procedura da 95% absyntu.

piołun odróżnia absynt halucynogenny od nie halucynogennego. Upewnij się, że używasz „Wielkiego piołunu”, znanego również jako roślina Artemisia absinthium, która zawiera związek tujon. Królewski lub drobny piołun są bezpieczniejszymi i łagodniejszymi substytutami.

wymienione tutaj składniki zapewnią ci doskonalszy smak i mocniejszy poncz. Są one jednak opcjonalne. Różne rośliny mogą być stosowane w recepturach absyntu. Ich mieszanka jest wysoko chroniona przez producentów absyntu.

po procesie destylacji niewielka korekta użytej ilości może drastycznie przekształcić smak w coś całkowicie niezdatnego do picia.

czego potrzebujesz

• 750
• 35 g piołunu
• 35 g nasion anyżu
• 8 g anyżu gwiazdkowego
• 4 g nasion kopru włoskiego
• 8 g korzenia dzięgla
• 4 G majeranku
• 4 g kolendra
• 4 strąki kardamonu
• pół nasiona gałki muszkatołowej
• 10 g hizopu
• 5 g melisy
• 0,5 g piołunu drobnego lub królewskiego

wskazówki dojazdu

1. wlać likier do średniej wielkości słoika lub pojemnika. Dodaj piołun, anyż, koper włoski, anyż Gwiaździsty, korzeń dzięgla, majeranek, kolendrę, kardamon i gałkę muszkatołową.
2. wstrząsnąć, a następnie pozostawić do zaparzenia przez 2 tygodnie do 2 miesięcy. Pamiętaj, aby przechowywać go w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej i codziennie wstrząsać.
3. po okresie infuzji rozpocznij proces destylacji.
4. odstawić destylat.
5. wlać około 300 ml destylatu do osobnego słoika w celu pigmentacji.
6. Dodaj drobny lub Królewski piołun, hizop i melisę do 300 ml destylatu.
7. pozwól destylatowi zaparzać przez około 2 do 3 dni.
8. po okresie wlewu należy odcedzić go do pozostałego klarownego destylatu przy użyciu wielu warstw gazy lub gazy.
9. przechowuj go w ciemnym miejscu dla procesu starzenia. Możesz go starzeć przez 1 tydzień do 1 miesiąca.

Historia absyntu i dlaczego został zakazany w pierwszej kolejności

jego początki

najwcześniejsze początki absyntu sięgają starożytnego Egiptu. Medyczne zastosowanie piołunu jest udokumentowane w papirusie Ebersa, jednej z najstarszych znanych książek medycznych.

dzisiejszy absynt pojawił się podczas rewolucji francuskiej pod koniec 1700 roku, kiedy duża liczba francuskich lojalistów szukała schronienia w innych pobliskich krajach, takich jak Szwajcaria i Alzacja.

istnieją różne wersje tego, kto wynalazł i opracował ten napój alkoholowy. Jednak sprowadza się to do dwóch grup ludzi. Albo Dr. Pierre Ordinaire, emerytowany francuski lekarz, który uciekł do Szwajcarii podczas rewolucji francuskiej, lub siostry Henriod, rodowici ze Szwajcarii.

niezależnie od tego, kto wynalazł absynt, miasto Couvet w szwajcarskim regionie Val-de-Travers jest niezaprzeczalnie miejscem narodzin absyntu. I wydaje się, że Abram-Louis Perrenoud również uruchomił komercyjną produkcję absyntu do wykorzystania jako napój w tym miejscu w 1794 roku.

komercjalizacja

to niepodważalne, że to Major Daniel-Henri Dubied skomercjalizował absynt. Jego córka, Emilie, poślubiła w 1797 syna Abrama-Louisa Perrenouda, Henriego-Louisa.

Major Dubied otrzymał przepis od Abrama-Louisa (a może Sióstr Henriod) w tym samym roku. Zatrudnił swojego zięcia, Henriego-Louisa, który uczył się destylacji od ojca. Zaczęli produkować własny absynt w 1798 roku, z synami Dubieda, Marcelinem i Constantem, obaj uczestniczyli w biznesie, który nazwali Dubied père et Fils.

Henri-Louis Perrenoud zmienił nazwę na Pernod w 1805 roku i założył własną firmę produkującą absynt, Pernod Fils.

sprzedaż absyntu szybko wzrosła, ponieważ społeczeństwo francuskie doceniło włączenie tej nowej pozycji do ograniczonego wyboru gorzkich win z tonikiem chininowym w menu kawiarni.

wzrosła do sławy

sława absyntu została wzmocniona w 1840 roku przez francuskich lekarzy wojskowych zalecających go żołnierzom w celu zapobiegania gorączce, malarii i czerwonki.

pod koniec XIX wieku europejskie winnice zostały dotknięte plagami filoksery, które doprowadziły do upadku przemysłu winiarskiego i brandy.

absynt, który był powszechnie dostępny, był łatwym wyborem. Jego popularność gwałtownie wzrosła w paryskich kawiarniach faworyzowanych przez cygańskich geniuszy, takich jak Van Gogh, Degas, Toulouse-Lautrec i Picasso.

Absynt

w szczytowym okresie Francja produkowała 36 milionów litrów absyntu rocznie. Absyntizm to zespół, który uważa się za wynik nadmiernej konsumpcji absyntu, który charakteryzuje się uzależnieniem, nadmierną pobudliwością i halucynacjami.

prawdę mówiąc, producenci bez skrupułów mogli dodać tanie i zwykle toksyczne składniki do swojego absyntu, co prawdopodobnie spowodowało te niepożądane efekty.

pojęcie absyntu o działaniu wykraczającym poza alkohol było popierane i napędzane częściowo przez błędne badania naukowe dr Valentina Magnana.

kazał zwierzętom laboratoryjnym pić czysty ekstrakt z oleju piołunowego, a następnie cytował gwałtowne konwulsje zwierząt, aby udowodnić swoje twierdzenia. Wystarczy powiedzieć, że nie jest to wiarygodny dowód.

jego zakaz

ze względu na jego negatywną reputację i wzrost ruchu wstrzemięźliwości, absynt został zakazany w kilku krajach. W latach 1898-1912 Absynt był zakazany w Belgii, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych.

nadal był legalnie produkowany i spożywany w Czechach i Hiszpanii. Niewielka ilość powstała nielegalnie w Szwajcarii. Jednak absynt został prawie zapomniany przez wiele lat, dopóki nie został ponownie odkryty przez George ’ a Rowleya.

jej odrodzenie

kiedy George wrócił do swojego domu w Hertfordshire, założył od podstaw sieć dystrybucji napojów, która ostatecznie okazała się niezbędna do stworzenia pierwszego prawdziwego rynku absyntu.

George odkrył Absynt Hilla na początku 1998 roku. Odkrył, że twórcy obsługiwali prywatnego brytyjskiego klienta i absynt, entuzjastę o imieniu John Moore. George czytał „Idler magazine” Johna na temat odkrywania napoju podczas jego trasy koncertowej ze swoją grupą w Pradze.

zamierzając skomercjalizować alkohol, John założył firmę w 1998 roku wraz z ludźmi z magazynu Idler, Gavinem Pretor-Pinneyem i Tomem Hodgkinsonem, którzy zgodzili się zarządzać public relations.

George zrobiłby trudne zadanie ustanowienia precedensu prawnego dla absyntu i obsługi logistyki, projektowania i finansowania.

George zaobserwował powszechne we Francji przekonanie, że absynt jest nielegalny i że problem został zepchnięty pod dywan. Odkryto, że absynt nigdy nie był zakazany w Wielkiej Brytanii. W Londynie winą za powszechne pijaństwo był gin, a nie absynt.

wydanie dokumentu absyntu

George ponownie zaciągnął pomoc Paula Passi w walce z dokumentem Dyrektywa Rady UE 88/388/EWG. Doprowadziło to do pierwszego legalnego dokumentu absyntu wydanego przez rząd w kraju europejskim od czasu zakazu absyntu w latach 1898-1932.

ten przełomowy dokument ustanowił podstawy prawne dla wszystkich przyszłych sprzedaży absyntu w Europie i Ameryce, mimo że Czechy nie były jeszcze wówczas Europejskim państwem członkowskim. Dokument ten utorował drogę do ponownego wprowadzenia absyntu w ogóle.

po uzyskaniu legalnego zezwolenia na import i sprzedaż Czeskiego absyntu, George i John Moore udali się do gorzelni Hill ’ s Liguere, aby zawrzeć kontrakt z gorzelnią Radomil Hill. 9 listopada 1998 podpisano umowę na pierwszą legalną dostawę absyntu(e)Od początku XX wieku.

dramatyczna metoda serwowania z cukrem i ogniem

John Moore i George Rowley świętowali podpisanie kontraktu na zapleczu Café FX, nad Praskim placem Wacława. Tej samej nocy doświadczyli pierwszego kroplówki absyntu „sugar and burn”.

John i George od razu wiedzieli, że ten dramatyczny styl serwowania jest najlepszym podejściem do wprowadzenia absyntu do WIELKIEJ BRYTANII. Chociaż ten „nowoczesny” Czeski sposób podawania absyntu jest całkowicie nieautentyczny, to właśnie ta procedura wzbudziła zainteresowanie brytyjskiej opinii publicznej absyntem.

bez tej procedury szaleństwo absyntu nigdy by się nie rozpoczęło, A zielona wróżka mogła pozostać niezauważona przez kolejne stulecie.

podsumowanie

absynt to niezwykły napój, który przeniesie Twoją imprezę na wyższy poziom. Mamy nadzieję, że podobało ci się poznanie jego historii i sposobu jej tworzenia. Ma wiele składników, ale gotowy produkt jest zdecydowanie tego wart.