- głębinowe kałamarnice Humboldta wykazują ciekawe zachowanie w ich naturalnym środowisku, które „rozmawiają” ze sobą.
- nowy artykuł opisuje metodę komunikacji między Humboldtami, w której podświetlają swoje ciała i nakładają wyświetlanie kolorów i wzorów na to podświetlenie w celu wysyłania wiadomości do innych squid.
- to zachowanie zdaje się wskazywać na to, że squid jest zdolny do łączenia zdań w celu komunikowania się z ich ławicą.
według nowych badań opublikowanych w Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), kałamarnice Humboldta (Dosidicus gigas) komunikują się za pomocą pewnego rodzaju złożonego—i imponującego—procesu, który daje im głos w ciemnej otchłani głębokiego morza.
zwierzęta z różnych gatunków komunikują się na różne sposoby, a Humboldt nie jest inny. Nie używa echolokacji, kliknięć ani gwizdków do wysyłania wiadomości; zamiast tego Humboldt wykorzystuje bioluminescencję w naprawdę sprytny sposób: do podświetlania.
Ben Burford, absolwent Uniwersytetu Stanforda i główny autor artykułu, powiedział NPR, że układ kolorowania Humboldta i bioluminescencji jest czymś podobnym do tworzenia zdań—mogą mówić różne rzeczy w zależności od tego, jakie wzory, kolory i podświetlenie wybierają do wyświetlenia.
„mogli więc na przykład powiedzieć: „Hej, ta ryba tam jest moja, a ja jestem dominującą kałamarnicą” – powiedział Burford.
to odkrycie oznacza również, że celem jest bioluminescencja jest—co najmniej—dwojaka: kałamarnice używają ich do przyciągania ofiary i komunikowania się ze sobą, chociaż wydaje się, że ta krzykliwa „rozmowa” jest najczęściej używana podczas szaleństw żywieniowych.
w swojej pracy Burford i jego zespół podzielają, że komunikacja między stworzeniami głębinowymi jest trudna do zbadania, ponieważ trudno jest dotrzeć do głębin, na których żyją-Humboldt żyje ponad 1000 stóp pod powierzchnią oceanu.
korzystając z materiału uzyskanego za pomocą zdalnie sterowanych pojazdów (Rov) z Monterey Bay Aquarium Research Institute (Mbari), Burford i współpracownicy przeanalizowali ruchy i zachowania Humboldta w ich naturalnym środowisku.
odkryli, że kałamarnica może „wizualnie przekazywać i otrzymywać duże ilości informacji, łącząc złożone wzornictwo pigmentacyjne z luminescencją całego ciała”, szczególnie podczas żerowania „i w scenariuszach społecznych.”Ta metoda podświetlania tylko niektórych części ciała jest podobna do podświetlania na urządzeniach takich jak czytniki elektroniczne lub telefony.
badacze zauważają, że ich dane sugerują, że komunikacja Humboldta „może dzielić cechy konstrukcyjne z zaawansowanymi formami komunikacji ze zwierzętami.”Zapewnia również wgląd w to, w jaki sposób zwierzęta wchodzą w interakcję i rozmawiają ze sobą „w jednym z najtrudniejszych środowisk komunikacji wizualnej na planecie.”