Iraq, Afghanistan, and the U. S. Economy

niniejsza publikacja została zarchiwizowana.

wprowadzenie

Opinia eksperta jest bardzo różna na temat znaczenia wydatków wojennych USA w Iraku i Afganistanie dla zdrowia amerykańskiej gospodarki. Na najbardziej podstawowym poziomie ekonomiści nie zgadzają się, czy wojny te będą miały pozytywny czy negatywny długoterminowy wpływ gospodarczy. Całkowite wydatki wojskowe (w tym wydatki na wsparcie i operacje w Iraku i Afganistanie, a także operacje związane z „globalną wojną z terroryzmem”, które są budżetowane oddzielnie od budżetu obronnego USA) pozostają stosunkowo skromne w porównaniu z poziomami historycznymi. Podczas II wojny światowej wydatki na obronę wzrosły do poziomu 37,8 procent produktu krajowego brutto (PKB) USA. Nawet wliczając dodatki na wydatki wojenne i wydatki na terror na wojnę do normalnego budżetu obronnego, dziś ta liczba wynosi około 6,2 procent PKB. Podczas gdy eksperci twierdzą, że całkowite koszty wojen powinny być zatem utrzymywane w perspektywie, wskazują również na dodatkowe konsekwencje ekonomiczne poza bezpośrednimi wydatkami. Należą do nich dług Międzynarodowy narosły w celu utrzymania kosztów wojny, niestabilność na światowych rynkach ropy naftowej częściowo przypisywana przemocy w Iraku i Afganistanie oraz niepewność geopolityczna wywołana wojną, która pozostaje powszechnie niepopularna poza Stanami Zjednoczonymi. Te rzeczy, zdaniem ekspertów, wiążą się z własnymi konsekwencjami ekonomicznymi.

całkowity koszt wojny w Iraku i Afganistanie

po 11 września Stany Zjednoczone rozpoczęły nowe przedsięwzięcia Wojskowe na wielu frontach, w tym w Iraku. Szacunki dotyczące całkowitych kosztów tych wysiłków pozostają mocno upolitycznione. Koszty konsekwentnie przewyższały przewidywania rządowe. We wrześniu 2002 roku Doradca ekonomiczny Białego Domu Lawrence B. Lindsey oszacował, że koszt inwazji na Irak może wynieść od 100 do 200 miliardów dolarów. Mitch Daniels, który w tym czasie kierował biurem budżetu Białego Domu, nazwał szacunki Lindsey „bardzo, bardzo wysokie” (MSNBC) i powiedział, że wojna będzie kosztować od 50 do 60 miliardów dolarów; wkrótce potem Lindsey opuścił Biały Dom. W styczniu 2004 roku raport Biura Budżetowego Kongresu (CBO) oszacował, że całkowite koszty odbudowy Iraku wyniosą od 50 do 100 miliardów dolarów. Ale w październiku 2007 r. CBO powiedziało w nowym raporcie, że Stany Zjednoczone wydały już 368 miliardów dolarów na operacje wojskowe w Iraku, 45 miliardów dolarów więcej na powiązane usługi (Opieka weteranów, usługi dyplomatyczne, szkolenia) i prawie 200 miliardów dolarów na Afganistan. CBO szacuje teraz, że koszty wojny w Iraku, przewidywane do 2017 roku, mogą przekroczyć 1 bilion dolarów, plus dodatkowe 705 miliardów dolarów w spłatach odsetek, i twierdzi, że całkowity koszt Iraku i Afganistanu łącznie może osiągnąć 2,4 biliona dolarów.

niektórzy eksperci twierdzą, że nawet te liczby nie doceniają prawdziwej ceny. Joseph E. Stiglitz, ekonomista, laureat Nagrody Nobla i były doradca ekonomiczny prezydenta Billa Clintona, w dokumencie z 2006 r. (PDF) z inną ekonomistką, Lindą Bilmes, prognozował, że całkowite koszty makroekonomiczne samej wojny w Iraku przekroczą 2 biliony dolarów. Analiza ta różni się od analizy CBO, która mierzyła jedynie wpływ wojny na budżet. Stiglitz i Bilmes również przewidują nieco większy wpływ na budżet niż CBO, chociaż CBO odpowiada pod koniec sprawozdania z 2007 r., że niektóre różnice mogą być spowodowane czynnikami takimi jak inflacja i standardowe podwyżki płac, które mają niewiele wspólnego z samą wojną w Iraku.

ostatnio Grupa Demokratów w USA Kongresowy Wspólny Komitet Ekonomiczny opublikował raport szacujący całkowity długoterminowy koszt operacji w Iraku i Afganistanie wahałby się od 2,6 bln USD do 4,5 bln USD, w zależności od tego, jak szybko siły zostaną wycofane. Liczby te zwróciły uwagę na krytykę ze strony Republikanów z Kongresu, którzy wydali oświadczenie (PDF), powołując się na dziesiątki błędów w ustaleniach raportu, z których niektóre zostały później zmienione.

budżet obronny wzrósł w ciągu ostatniej dekady, ale pozostaje znacznie niższy niż poziomy historyczne, gdy jest uważany za procent amerykańskiego PKB. Prezydent Bush zażądał 481,4 miliarda dolarów uznaniowych wydatków na budżet Departamentu Obrony Na 2008 rok. Liczba ta nie obejmuje wydatków na wojny w Iraku i Afganistanie, które zostały opłacone głównie poprzez „Nadzwyczajne wnioski uzupełniające”, które nie są uwzględnione w rachunkowości budżetu federalnego. Oczekuje się, że wydatki wojenne w 2008 r.wyniosą około 193 mld USD, co oznacza wzrost o 22 mld USD lub około 13 procent w porównaniu z wydatkami z 2007 r. Inne aspekty wydatków związanych z wojskiem również wykraczają poza budżet obronny, w tym badania nad bronią jądrową, programy do Spraw Weteranów, działania Departamentu Stanu w strefach wojennych i operacje objęte budżetami różnych agencji wywiadowczych. Środki przeznaczone na „globalną wojnę z terroryzmem”, które przekraczają 145 miliardów dolarów na 2008 r., również nie mieszczą się w budżecie obronnym USA i nie obejmują dodatków do budżetu wojennego.

nawet biorąc pod uwagę budżet wojskowy i wydatki wojenne razem, jednak całkowite wydatki USA pozostają skromne w porównaniu do poziomów historycznych w czasie wojny. Krótko przed wojną w Wietnamie, w 1962 roku, wydatki na obronę wyniosły 9,3% PKB. Podczas II wojny światowej wydatki były jeszcze wyższe; w 1944 r. budżet obronny wyniósł 37,8 proc.PKB. Nawet po ostatnich wzrostach, wydatki na obronę dzisiaj dochodzi do około 3.7 procent PKB-a łączna suma, nawet po uwzględnieniu zarówno dodatków na wydatki wojenne, jak i wydatków na „globalną wojnę z terroryzmem”, wynosi 6,2 procent PKB. Mimo to, dzisiejsze wydatki stanowią wzrost od czasów sprzed wojen w Iraku i Afganistanie, kiedy wydatki na obronę wyniosły około 3 procent PKB.

w kontekście globalnym wydatki USA na przedsięwzięcia związane z wojskiem są wysokie. Według danych SIPRI (PDF), Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem, Stany Zjednoczone wydają znacznie więcej na działania wojskowe niż jakikolwiek kraj na świecie. Jeśli wydatki wojenne i środki przeznaczone na „globalną wojnę z terroryzmem” zostaną wyłączone, budżet wojskowy USA jest nadal ponad siedem razy większy niż jego najbliższy konkurent, Chiny. Jeśli uwzględnić te inne wydatki, wydatki wojskowe USA przewyższają wydatki wszystkich innych krajów na świecie łącznie. Amerykańska Centralna Agencja Wywiadowcza zauważa jednak na swojej stronie internetowej, że jeśli spojrzeć na wydatki wojskowe jako procent PKB, Stany Zjednoczone plasują się niżej, na dwudziestym ósmym miejscu na świecie.

czy wydatki wojenne pomagają czy szkodzą gospodarce?

toczy się debata na temat tego, w jakim stopniu wydatki wojenne wpływają na gospodarkę kraju. Eksperci nie zgadzają się co do najbardziej fundamentalnej kwestii—czy wojna pomaga, czy szkodzi krajowym perspektywom gospodarczym. Ogromne wydatki USA na obronę narodową podczas II Wojny Światowej są czasami przypisywane odmładzaniu perspektyw gospodarczych USA po Wielkim Kryzysie. Dziennikarz Robert J. Samuelson, w artykule na ten temat, mówi, że nie ma wątpliwości, że wydatki wojskowe i mobilizacja podczas II wojny światowej obniżyły stopy bezrobocia w USA i ożywiły gospodarkę. Niedawny dokument z National Bureau of Economic Research stwierdza, że kraje o wysokich nakładach wojskowych podczas ii Wojny Światowej wykazywały silny wzrost gospodarczy po wojnie, ale twierdzi, że wzrost ten można przypisać bardziej wzrostowi populacji niż wydatkom wojennym. W artykule stwierdzono, że wydatki wojenne miały jedynie minimalny wpływ na działalność gospodarczą per capita.

skutki niedawnych wojen są równie kwestionowane. Historyczne badanie gospodarki USA z Departamentu Stanu USA donosi, że wojna w Wietnamie miała mieszany wpływ gospodarczy. Pierwsza wojna w Zatoce Perskiej zazwyczaj spotyka się z krytyką za popchnięcie Stanów Zjednoczonych w stronę recesji z 1991 roku. W 2003 roku w „The Guardian” ekonomista Stiglitz napisał, że następstwa wojny w Zatoce Perskiej obnażają ” mit gospodarki wojennej.”Rzeczywiście, twierdzi, że zwiększone wydatki wojskowe są „jednoznacznie złe” dla poziomu życia zwykłych obywateli. Inni ekonomiści twierdzą, że jest odwrotnie. Ekonomista z Harvardu Martin Feldstein, który był doradcą ekonomicznym prezydenta Ronalda Reagana, napisał niedawno w Foreign Affairs, że Stany Zjednoczone mogą umiarkowanie zwiększyć budżet Pentagonu bez negatywnego wpływu na gospodarkę.

bezpośredni wpływ gospodarczy wojny

poza abstrakcyjnymi pytaniami o to, czy wydatki wojenne są pomocne, czy szkodliwe, ekonomiści debatują również o specyficznym wpływie gospodarczym obecnych wojen w Iraku i Afganistanie. Niezależnie od tego, czy szacuje się całkowity długoterminowy koszt wojen na 2,4 biliona dolarów, czy 3,5 biliona dolarów-szacunki CBO i Kongresu Demokratów na Wspólnym Komitecie gospodarczym-eksperci debatują dokładnie, jaki bezpośredni wpływ te wydatki miałyby na gospodarkę USA. Analiza różni się znacznie w zależności od tego, czyje liczby używasz. Jeśli prognoza CBO jest poprawna, że wojny będą kosztować około 2,4 biliona dolarów do 2017 roku, przy założeniu obecnego poziomu populacji USA, to będzie średnio do całkowitego kosztu $7,973 na obywatela USA, lub $570 na obywatela rocznie.

natomiast Demokraci z Wspólnego Komitetu Ekonomicznego, który oszacował koszt 3,5 biliona dolarów do 2017 roku, mówią, że wojna będzie kosztować średnią rodzinę USA $46,400. Na osobę, całkowity koszt, biorąc pod uwagę te szacunki, będzie $ 11,627, lub $830 rocznie. Oba szacunki uwzględniają spłatę odsetek od długu zagranicznego, który Stany Zjednoczone sprzedały w celu sfinansowania wojny. Te płatności długu stanowią znaczny procent całkowitych kosztów. Na przykład, analizując długoterminowe koszty tylko dla Iraku, CBO twierdzi, że rzeczywiste koszty do 2017 r. wyniosą około 1 bilion USD,ale płatności odsetkowe od długu dodadzą ponad 700 miliardów dolarów do tej ceny.

dodatkowy wpływ ekonomiczny

wojny w Iraku i Afganistanie dotykają gospodarki USA w różny sposób poza wpływem bezpośrednich wydatków. Po pierwsze, Irak ma dużo ropy naftowej, a wahania poziomu produkcji w tym kraju mają wpływ na globalne ceny ropy. Według niektórych szacunków Irak ma drugą pod względem wielkości ilość ropy naftowej na świecie, za Arabią Saudyjską. Wall Street Journal poinformował w grudniu 2007, że poprawa warunków bezpieczeństwa pozwoliła irackiej produkcji ropy powrócić do poziomu sprzed wojny. Były iracki minister ropy powiedział jednak w rozmowie z dziennikiem, że utrzymanie obecnego poziomu produkcji będzie wyzwaniem. Niezależnie od tego, czy Irak jest w stanie utrzymać—lub ewentualnie zwiększyć—produkcję ropy naftowej, w 2003 r.produkcja ziemi podczas wojny w Iraku prawie się zatrzymała. W ostatnich latach wzrost produkcji okazał się niepewny, jak zauważono w niedawnym Backgrounder na irackiej infrastrukturze.

Zawirowania geopolityczne mogą również wpływać na ceny ropy. Ceny ropy wzrosły od początku wojny w Iraku, choć eksperci twierdzą, że zamieszanie w Iraku jest tylko jednym z kilku czynników wpływających na ten wzrost. Mimo to, Iracka produkcja stanowi obecnie 3 procent światowej produkcji ropy naftowej, a zatem zawirowania w Iraku mogą mieć znaczący wpływ na ceny ropy. To z kolei ma duży wpływ na gospodarkę USA. Douglas Holtz-Eakin, były dyrektor CBO, który obecnie pełni funkcję doradcy kampanii republikańskiego kandydata na prezydenta, Sen. Johna McCaina (R-AZ), zauważa wpływ w 2006 Financial Times op-ed, mówiąc, że może to mieć znaczące „skutki cyklu koniunkturalnego” poprzez doprowadzenie do wyższych cen ropy naftowej i niższych stóp wzrostu w USA.

analitycy rynku twierdzą, że rosnące ceny energii w połączeniu ze spadkiem dolara już napięły budżety amerykańskich firm i konsumentów, popychając Stany Zjednoczone w kierunku możliwej recesji. Rosnące ceny ropy również podsycają inflację, która utrzymuje się na niskim poziomie w Stanach Zjednoczonych, ale według ekspertów może stać się poważnym problemem gospodarczym, zwłaszcza jeśli Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych odczuwa potrzebę znacznych dodatkowych cięć stóp procentowych. Eksperci dodają jednak, że jeśli sytuacja bezpieczeństwa Iraku będzie się poprawiać, przyszłe zyski ze zwiększonej produkcji ropy mogą pomóc złagodzić niektóre z tych presji gospodarczych.

ryzyko geopolityczne i psychologia rynku

eksperci twierdzą, że niektóre z najcięższych skutków ekonomicznych wojen w Iraku i Afganistanie są również jednymi z najtrudniejszych do zdefiniowania ilościowo. Rynki budują oceny ryzyka finansowego i geopolitycznego w swoich cenach prawie wszystkiego. W zakresie, w jakim niepokoje polityczne w Iraku zagrażają stabilności rynków bliskowschodnich i globalnych, bardziej ogólnie, mają również szeroki, choć nieco niejednoznaczny wpływ na ceny aktywów. Ekonomista Yale William D. W artykule opublikowanym w New York Review of Books w grudniu 2002 r.Nordhaus opisał wiele sposobów, w jakie różne scenariusze falloutów z wojny w Iraku mogą wpłynąć na światową gospodarkę. Chociaż Nordhaus przytacza szacunki kosztów, które zostały już przekroczone, jego ogólny zarys scenariuszy fallout pozostaje opłacalny. Obejmują one ” długotrwały konflikt; niekorzystny wpływ na rynki ropy naftowej; eskalację wojny przez Izrael; akty terrorystyczne na całym świecie; ciężkie koszty okupacji i utrzymania pokoju; uciążliwe koszty odbudowy i budowania narodu; kosztowna pomoc humanitarna; wstrząsy dla ogólnej gospodarki USA; i użycie broni masowego rażenia.- Dodaj do tej listy możliwość konfliktu z Iranem, który według wielu ekspertów został zaostrzony przez zaangażowanie USA w Iraku; możliwość konfliktu między Turcją a irackim Kurdystanem, który zagroziłby lukratywnej produkcji ropy naftowej w północnym Iraku; oraz koszt alternatywny, jaki przytłaczająca polityka zagraniczna USA koncentruje się na Iraku, może oznaczać, że opóźni rozwiązanie konfliktów w innych regionach.

ponadto eksperci komentują psychologiczny wpływ Iraku na Stany Zjednoczone, a w szczególności USA. gospodarka. W ostatnim eseju w Newsweek International, Fareed Zakaria zauważa, że obawy zrodzone częściowo z zaangażowania USA w Iraku podważyły to, co wcześniej było „otwartym i ekspansywnym” amerykańskim podejściem do polityki zagranicznej i ekonomii. Zakaria mówi, że Stany Zjednoczone stały się narodem pochłoniętym strachem i pesymizmem. Mówi, że ten strach doprowadził do protekcjonistycznej polityki w zakresie handlu, imigracji i rynków, co z kolei zagraża przyszłości amerykańskiej gospodarki.