Ewangelia Jana
Jan w ormiańskim rękopisie Ewangelii
Ewangelia Jana — tak zwana „Ewangelia duchowa”, która przedstawia Jezusa jako „przybysza z nieba”, różni się od pozostałych trzech. Marilyn Mellowes napisała: „” na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Słowo było bogiem. On był na początku u Boga i przez niego wszystko się stało.”Te słowa otwierającego prolog czwartej Ewangelii dają wskazówkę na charakter tego dzieła: wyróżnia się ono na tle trzech Ewangelii synoptycznych. Często nazywano ją „ewangelią duchową” ze względu na sposób, w jaki przedstawia Jezusa.
„tradycja przypisuje Janowi, synowi Zebedeusza i apostołowi Jezusa, autorstwo czwartej Ewangelii. Większość uczonych kwestionuje to pojęcie; niektórzy spekulują, że dzieło zostało faktycznie wyprodukowane przez grupę wczesnych chrześcijan, nieco odizolowanych od innych wczesnych wspólnot chrześcijańskich. Tradycja umieszcza również jego skład w Efezie lub w jego pobliżu, chociaż bardziej prawdopodobną lokalizacją jest dolna Syria lub Liban. Najbardziej prawdopodobny czas ukończenia tej ewangelii przypada między 90 A 110 rokiem n. e.”
według PBS: „Ewangelia Jana różni się od pozostałych trzech w Nowym Testamencie. Fakt ten jest uznawany od samego początku kościoła. Już w roku 200 Ewangelia Jana została nazwana ewangelią duchową właśnie dlatego, że opowiadała historię Jezusa w symboliczny sposób, który czasami znacznie różni się od pozostałych trzech. Na przykład Jezus umiera w innym dniu w Ewangelii Jana niż w Ewangelii Mateusza, Marka i Łukasza…. Podczas gdy w trzech Ewangeliach synoptycznych Jezus rzeczywiście spożywa posiłek paschalny przed śmiercią, w Ewangelii Jana Nie. Ostatnia Wieczerza jest rzeczywiście spożywane przed rozpoczęciem Paschy. Tak więc kolejność wydarzeń prowadzących do prawdziwego ukrzyżowania jest zupełnie inna dla Ewangelii Jana. I trzeba spojrzeć na to w say, dlaczego historia jest tak inna? Jak wyjaśnić te różnice w sposobie opowiadania historii? Odpowiedź staje się dość jasna, gdy zdajemy sobie sprawę, że Jezus miał ostatnią wieczerzę dzień wcześniej, tak że wisi na krzyżu w dniu przygotowań przed rozpoczęciem Paschy.
strony internetowe i zasoby: chrześcijaństwo Britannica o chrześcijaństwie britannica.com//Christianity ; historia chrześcijaństwa history-world.org/jesus_christ ; BBC o chrześcijaństwie bbc.co.uk/religion/religions/christianity ; artykuł w Wikipedii o chrześcijaństwie Wikipedia; tolerancja religijna religioustolerance.org/christ.htm ; Christian Answers christiananswers.net ; Christian Classics Ethereal Library www.ccel.org ; wczesne chrześcijaństwo: strona Elaine Pagels elaine-pagels.com ; strona święte teksty sacred-texts.com ; Biblioteka Towarzystwa Gnostyckiego gnosis.org ; PBS Frontline od Jezusa do Chrystusa, pierwsi chrześcijanie pbs.org ; Przewodnik po wczesnych dokumentach kościelnych iclnet.org; pismo wczesnochrześcijańskie earlychristianwritings.com ; Internet Ancient History Sourcebook: Christian Origins sourcebooks.fordham.edu ; Sztuka wczesnochrześcijańska oneonta.edu/farberas/arth/arth212/Early_Christian_art ; obrazy wczesnochrześcijańskie jesuswalk.com/christian-symbols ; Obrazy wczesnochrześcijańskie i bizantyjskie belmont.edu/honors/byzart2001/byzindex ; Bible and Biblical History: Bible Gateway and The New International Version (NIV) of the Bible biblegateway.com ; wersja Biblii Króla Jakuba gutenberg.org/ebooks ; Historia biblijna Online bible-history.com ; Towarzystwo Archeologii biblijnej biblicalarchaeology.org ; Święci i ich życie dzisiejsi Święci w kalendarzu catholicsaints.info ; Biblioteka książek Świętych saintsbooks.net ; Saints and Their Legends: a Selection of Saints libmma.contentdm; Święci ryciny. Starzy mistrzowie z kolekcji De Verda colecciondeverda.blogspot.com ; Żywoty świętych – Kościół Prawosławny w Ameryce oca.org/saints/lives ; Żywoty świętych: Catholic.org catholicism.org Jezus i historyczny Jezus; Britannica o Jezusie britannica.com Jezus-Chrystus; historyczne teorie Jezusa earlychristianwritings.com ; artykuł Wikipedii na temat historycznej Wikipedii O Jezusie; Forum seminarium o Jezusie virtualreligion.net ; życie i służba Jezusa Chrystusa bible.org ; Jesus Central jesuscentral.com ; Encyklopedia Katolicka: Jezus Chrystus newadvent.org
P52 od Jana: najstarszy Fragment Nowego Testamentu
P52-fragment Ewangelii Jana (vel John Rylands P457) – jest najstarszym znanym fragmentem rękopisu Nowego Testamentu. Napisany w języku greckim na papirusie o długości 3,5 cala i szerokości 2,5 cala, składa się z siedmiu linii po każdej stronie napisanych między 125 A -150 rokiem n. e. P52 został odkryty w Egipcie w 1920 roku przez Bernarda P. Grenfella i obecnie znajduje się w John Rylands Library w Manchesterze w Anglii.
P52
Tekst Grecki: Recto:Jan 18: 31-33: EIPEN OUN AUTOIS O PILATOS LABETE AUTON UMEIS KAI Kata TON NOMON UMWN KRINATE AUTON EIPON AUTW OI IOUDAIOI HMIN OUK EXESTIN APOKTEINAI OUDENA INA o LOGOS tou IHSOU PLHRWQH ON EIPEN SHMAINWN POIW QANATW HMELLEN APOQNHSKEIN EISHLQEN OUN PALIN Eis to PRAITWRION O PILATOS KAI EFWNHSEN TON IHSOUN KAI EIPEN AUTW su ei o Basileus TWN IOUDAIWN
tłumaczenie: dlatego Piłat rzekł do nich: „weźcie go sami i osądźcie według własnego prawa. Rzekli do niego Judejczycy:nie godzi nam się zabijać.”Miało to wypełnić słowo, które Jezus wypowiedział, aby pokazać, jaką śmiercią umrze. A Piłat wszedłszy zasię do pretorium, zawołał Jezusa I rzekł mu: Izali ty jesteś królem Judejskim?”
Tekst Grecki: Verso:Jan 18: 37-38: EIPEN OUN AUTW O PILATOS OUKOUN BASILEUS ei su APEKRIQH O IHSOUS SU LEGEIS OTI BASILEUS EIMI EGW EIS TOUTO GEGENNHMAI KAI Eis touto ELHLUQA EIS TON KOSMON INA MARTURHSW TH ALHQEIA PAS O WN EK THS ALHQEIAS AKOUEI MOU THS FWNHS LEGEI AUTW o PILATOS ti ESTIN ALHQEIA KAI touto EIPWN PALIN EXHLQEN pros tous IOUDAIOUS Kai LEGEI AUTOIS EGW OUDEMIAN EURISKW en AUTW Aitian
tłumaczenie: dlatego Piłat rzekł do niego: „więc jesteś królem?”Odpowiedział Jezus:” mówisz, że jestem królem. Po to się urodziłem I po to przyszedłem do społeczeństwa, aby świadczyć o prawdzie. Każdy, kto należy do prawdy, słyszy mój głos. Rzekł mu Piłat: Cóż to jest prawda?”Po tym, jak to powiedział, wyszedł znowu do Judejczyków i powiedział im: „nie znajduję w nim przestępstwa.”
Ewangelia Jana: Ewangelia duchowa
Jezus ukazuje się Marii Rembrandt, Jan 20:14
profesor L. Michael White powiedział PBS: „Oto scena z Ewangelii Jana: w dniu poprzedzającym Paschę, a Pascha rozpocznie się o godzinie szóstej wieczornym posiłkiem, w dniu poprzedzającym Paschę jest to dzień, w którym wszystkie jagnięta są ubite i każdy idzie do świątyni po swoje jagnię na Paschę. W Jerozolimie oznaczałoby to rzeź tysięcy jagniąt naraz. A w Ewangelii Jana jest to dzień, w którym Jezus jest Ukrzyżowany. Tak więc, całkiem dosłownie, dramatyczna scena w Ewangelii Jana przedstawia Jezusa wiszącego na krzyżu, podczas gdy baranki są zabijane na Paschę. Ewangelia Jana zmusza nas, przynajmniej dramatycznie, poprzez tryb opowiadania historii, do myślenia o Jezusie jako Baranku paschalnym. Jezus nie je Paschalnego posiłku, Jezus jest paschalnym posiłkiem, przynajmniej w chrześcijańskim umyśle w sposób, w jaki Jan opowiada tę historię.
„teraz ten temat Baranka Bożego, symbolika Paschy, jest w rzeczywistości strzał w całości Ewangelii Jana. Od pierwszej sceny Ewangelii Jana, kiedy Jezus wchodzi w historię po raz pierwszy, czyni to, przychodząc do Jana Chrzciciela, aby zostać ochrzczonym. A kiedy Jezus wchodzi, Jan widzi go przychodzącego, patrzy i mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.”Więc cała historia jest teraz wsparta tym jednym motywem, Barankiem Bożym. I oczywiście taki rodzaj symboliki stałby się w końcu jednym z najgłębszych i dominujących w całej chrześcijańskiej tradycji Teologicznej. Później znajdziemy tylko ten jeden obraz Baranka, który pojawia się we wszystkich rodzajach sztuki chrześcijańskiej, od katakumb po wielkie mozaiki w Rawennie, ponieważ w tej małej kapsułce mamy całą tradycję teologiczną. To teologiczne stwierdzenie o znaczeniu śmierci Jezusa.
„symbolika Ewangelii Jana, chociaż jest prawdopodobnie najbardziej sugestywna z wszystkich w Nowym Testamencie, jest również prowokacyjna. Język Ewangelii Jana jest czasami celowo antagonistyczny wobec tradycji żydowskiej i wobec żydowskiej wrażliwości. Idea Paschy jest oczywiście bardzo Żydowska, ale Jan ma tendencję do odwracania niektórych z tych idei w znacznie ostrzejszy sposób przeciwko żydowskiej tradycji. W pewnym momencie Jana 6 Jezus mówi: „Jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi jego, nie będziecie mieli życia w sobie.”Ale pomysł picia krwi jest absolutnie odrażający do żydowskich przepisów żywieniowych. Tak więc sam język i symbolika, która jest tak bogata w Ewangelii Jana, ma również zdecydowanie polityczny ton w odniesieniu do rozwijającej się relacji między Żydami a chrześcijanami. Ewangelia Jana jest świadectwem chrześcijaństwa, które posuwa się dalej i odchodzi od tradycji żydowskiej. W rzeczywistości tradycja żydowska postrzegana jest często jako wrogo nastawiona do ruchu chrześcijańskiego.
Ewangelia Jana
Jezus i Nikodem
profesor Helmut Koester powiedział PBS: „Ewangelia Jana oczywiście różni się od pozostałych trzech Ewangelii. Z jednego powodu, po prostu dlatego, że Mateusz i Łukasz używają wspólnych źródeł. Obaj posługują się ewangelią Marka. Obaj posługują się tzw. synoptycznymi powiedzeniami Ewangelii, dlatego widoczne są duże podobieństwa, zwłaszcza zarys służby Jezusa. Teraz Ewangelia Jana ma pewne związki ze źródłami używanymi przez inne Ewangelie…. Narracja pasyjna U Jana jest zasadniczo taka sama jak narracja pasyjna U Marka, Mateusza, Łukasza i w Ewangelii Piotra. Inną rzeczą wspólną z innymi ewangeliami jest łańcuch opowieści o cudach….
” to, co wyróżnia Ewangelię Jana, to inny element. I to jest element dyskursów i dialogów Jezusa z uczniami. Co to jest? Nie są one porównywalne do zbiorów powiedzeń Jezusa, które mamy na przykład w Kazaniu na górze. Są one bardzo różne, ponieważ zbiory powiedzeń łączą te powiedzenia razem z prawie nigdy nie pytaniem uczniów, którzy się wtrącają. To tylko kolekcja. Teraz to, co mamy w przemówieniach i dialogach Jezusa w Ewangelii Jana, nie jest zbiorem tradycyjnych materiałów, ale ostatecznie jest refleksją na temat tradycyjnych materiałów. Oznacza to, że Ewangelia Jana konstruuje przemówienia Jezusa w celu interpretacji tradycyjnych powiedzeń Jezusa.
” podam ci bardzo oczywisty przykład, historię Jezusa i Nikodema. Nikodem przychodzi do Jezusa i uznaje, że jest wielkim nauczycielem, że przyszedł od Boga, a Jezus mówi mu teraz coś, co jest w rzeczywistości cytatem tradycyjnego chrzcielnego powiedzenia. „Jeśli się nie odrodzisz, nie wejdziesz do Królestwa Bożego.”To powiedzenie znajduje się w innych kontekstach; apologeta z II wieku, Justyn męczennik, cytuje to samo powiedzenie w swoim raporcie o chrześcijańskiej liturgii chrzcielnej…. Teraz John bierze to powiedzenie za podstawę rozwoju dialogu. Zmienia nieco to powiedzenie, tak że Nikodem rozumie odrodzenie nie jako odrodzenie przez ducha z góry, ale fizyczne odrodzenie i dlatego mówi: „jak ktokolwiek, kto się zestarzał, może wrócić do łona swojej matki i odrodzić się?”I to daje teraz okazję do wyjaśnienia, co oznacza to powiedzenie Jezusa. I to Wyjaśnienie wypełnia całą resztę rozdziału….
” zasadniczo wszystkie główne przemówienia Jana są opracowane z tradycyjnych materiałów powiedzeń. Interesujące jest to, że niektóre z tych powiedzeń mają paralele w wypowiedziach, które znajdujemy w Ewangeliach synoptycznych. Ale niektóre z powiedzeń mają również podobieństwa, które znajdujemy teraz w Ewangelii Tomasza. Tak więc Jan czerpie z innego zestawu tradycyjnych powiedzeń Jezusa niż pierwsze trzy Ewangelie Nowego Testamentu.
Gnostyczny pogląd na Jezusa i mądrość
Jezus w Janie
Marilyn mellowes napisał: „Jeśli Jezus Mateusza przypomina Mojżesza, a Jezus Łukasza przypomina greckiego filozofa lub pół-boskiego bohatera, Jezus Jana przypomina Żydowski ideał niebiańskiej mądrości. Niektóre Żydowskie dzieła napisane kilkaset lat przed ewangelią Jana przedstawiały mądrość jako niebiańską małżonkę Boga. Ta mądrość, wyobrażona jako piękna kobieta, żyła z Bogiem i uczestniczyła w stworzeniu. Inną częścią mitu o niej było to, że zstąpiła na ziemię, aby przekazać ludziom boską wiedzę. Ale ona została odrzucona i w ten sposób wróciła do Boga.
„inną interesującą cechą Ewangelii Jana jest to, że Jezus mówi w długich monologach, a nie treściwych stwierdzeniach lub przypowieściach. Otwarcie głosi swoją boskość i upiera się, że jedyną drogą do Ojca jest przez niego. Motywy światła i ciemności tkane są w całej Ewangelii: nie są to po prostu motywy literackie, ale urządzenia, które dają wskazówki dotyczące Wspólnoty, dla której Jan został napisany.
profesor Paula Fredriksen powiedziała PBS: „Jezus w Ewangelii Jana jest trudny do zrekonstruowania jako osoba historyczna, ponieważ jego postać w Ewangelii jest w pełnym głosie, dając bardzo rozwinięte teologiczne monologi o sobie. Nie jest to rodzaj rzeczy, które, jeśli spróbujesz umieścić w kontekście społecznym, przemawiają do dużej liczby zwolenników. Ponieważ jest to tak wiele chrześcijańskich proklamacji i chrześcijańskich wyobrażeń, i to jest bardzo rozwinięte. To bardzo rozwinięta Chrystologia. Jezus musiał mieć jakiś rodzaj popularnego naśladowania, inaczej nie skończyłby zabity przez Rzym. Gdyby historyczny Jezus mówił tego rodzaju rzeczy, które powiedział Jezus Jana, prawdopodobnie byłby całkiem bezpieczny. To byłoby bardzo trudne dla Żydów z początku pierwszego wieku, aby śledzić to, co Jezus mówił.
tematy w John
profesor Allen D. Callahan powiedział PBS: „każdy z pisarzy Ewangelii ma pewne obawy, które musi rozwiązać, pewne pytania, na które musi odpowiedzieć, i pewne kryzysy, które musi negocjować. czwarta Ewangelia, Ewangelia według Jana, stosunek Jezusa do Jerozolimy i władz Jerozolimy jest bardziej niepokojący. W dramatis personae Ewangelii Jana jest więcej osób, które pochodziły z Judei. Spotykamy tam pewne postacie, których nie spotykamy nigdzie indziej w tradycjach ewangelicznych. Nikodem, Józef z Arymatei. To nie-kapłańskie elity Jerozolimskie. Jedną z rzeczy, które to sugeruje, jest to, że źródła czwartej Ewangelii są bliższe tej społecznej warstwie ludzi i ich trosk. Nie, dla Mateusza, Marka i Łukasza. Tradycje Galilejskie są tam tradycjami sygnałowymi i dlatego działalność Jezusa w Galilei i wśród ludzi w Północnej Judei zajmuje zaszczytne miejsce. W ” kiedy patrzymy na obawy związane z tymi różnicami, obawy, które są sugerowane lub odzwierciedlane w tych różnicach, jednym ze sposobów ich wyjaśnienia jest dostrzeżenie, że pochodzą one z różnych punktów i różnych warstw społeczeństwa palestyńskiego.
Marilyn Mellowes napisała: Jezus przedstawiony jest jako ten, który swobodnie podróżuje między podwójnymi domenami nieba i ziemi. Jak napisał Wayne Meeks, jest ” przybyszem z nieba.”On-i tylko On-zna Ojca; wiara w niego jest jedyną drogą do ojca, jedyną drogą do zbawienia. Wierzący ze Wspólnoty Jana mogą zajrzeć w ten duchowy i odkupieńczy kosmos; ich przeciwnicy nie mogą.
Descent from the Cross by Rembrandt
„przeciwnikami Jezusa są „Żydzi”, którzy nie potrafią lub nie chcą rozpoznać, kim on jest. Autor Jana celowo tworzy historię, która może być interpretowana na dwóch poziomach. Oznacza to, że historia, którą Jan opowiada o spotkaniu Jezusa z Żydami, świadomie łączy napięcia między Wspólnotą Jana a jej współczesnymi żydowskimi przeciwnikami. Jego społeczność jest wyrzucana z synagog, ponieważ wierzą w Jezusa jako Mesjasza; Żydzi w Ewangelii Jana po prostu nie mogą pojąć jego prawdziwej tożsamości. Ciągle pytają: „skąd jesteś?”i” dokąd idziesz?”Jezus odpowiada, mówiąc, dokąd zmierza, że nie mogą iść; myślą, że zamierza wyjechać za granicę. „Czy zamierza udać się do diaspory wśród Greków i nauczać Greków?”W tej ewangelii Żydzi nie mogą wiedzieć, ponieważ są z ciemności; Jezus i jego naśladowcy są ze światła:” jesteś z dołu, ja jestem z góry; jesteś z tego kosmosu, ja nie jestem z tego kosmosu.”(8:23)
„te tematy światła i ciemności, wiedzy i nieświadomości zbiegają się w ukrzyżowaniu Jezusa. Jan czyni celową grę słów na temat greckiego słowa „Być ukrzyżowanym”, które również oznacza ” być podniesionym.”Podobnie jak w innych Ewangeliach, koniec nie jest końcem. Jan opisuje scenę pustego grobu i ukazania się Jezusa wśród uczniów. Tomasz nadal wątpi, że postać przed nim to naprawdę Jezus. Jezus poucza go, aby poczuł ranę u boku, po czym Tomasz jest przekonany. Jezus, w wymownym nawiązaniu do tych, którzy go akceptują, mówi: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.”
” tak jak Jezus zwraca się do swoich uczniów, tak autor Jana zwraca się do swojej społeczności. I daje im zapewnienie: „teraz Jezus uczynił wiele innych znaków w obecności swoich uczniów, które nie są zapisane w tej księdze. Ale są one napisane, abyś mógł uwierzyć, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym i że przez wiarę możesz mieć życie w jego imieniu.”(J 20, 30-31). „Jak napisała Paula Fredriksen,” mogli więc ujrzeć siebie tak, jak ujrzeli swego Zbawiciela: samotnego w ciemności, ale światłości świata.”
Wspólnota Jezusa w Janie
profesor Allen D. Callahan powiedział PBS: „Jezus wyłania się inaczej w tych portretach. Wyraźnie ci, którzy mocniej utożsamiają się z północnymi tradycjami i obawami palestyńskimi oraz identyfikują się z problemami charakterystycznymi dla Galilei… przedstawimy Jezusa, który ma więcej do powiedzenia na ten temat. Powiedzmy, że tacy ludzie, którzy pochodzą z Północnej Palestyny, w tak wielu słowach spisali ustanowienie kapłańskie w Jerozolimie. Oni nie mają ” in ” z tymi ludźmi. Są od nich wyobcowani. Nie będą się interesować tym, co działo się w różnych warstwach społeczeństwa Judejskiego, jak niektórzy Judejczycy zareagowali na Jezusa, jak niektórzy ludzie zareagowali na ruch Jezusowy. Jednak w Ewangelii Jana istnieją pewne wskazania, że wśród elit Jerozolimskich doszło do rozłamu. Jest kilka Nie-kapłańskich elit, które sympatyzują z Jezusem…. Zakład kapłański, jako całość, to wyraźnie źli ludzie. John jasno to ujął. Ale to rozróżnienie między elitami kapłańskimi i nie-kapłańskimi jest bardzo interesujące. Jest to rozróżnienie, które Jan bardzo ostrożnie czyni, że tradycja synoptyczna jako całość nie jest zbyt ostrożna. Że ta decyzja potępienia Jezusa i machinacje, które były zaangażowane w wysłanie Jezusa na krzyż, są obwiniane za Szczególny podzbiór żydowskiego przywództwa. John pokazuje nam dokładnie, kto jest odpowiedzialny, w elicie rządzącej Jerozolimą, za egzekucję Jezusa….
Jan i Marcion z Sinope, przywódca sekty On-Off
„Cóż, myślę, że rozróżnienie, które właśnie opisałem, słusznie komplikuje to uogólnienie, ponieważ jest niebezpieczne. Historycznie udowodniono, że jest bardzo niebezpieczny. To nie jest tylko błędna interpretacja dowodów, które mamy. To bardzo tendencyjne nieporozumienie…. Dramat Jana z trudem pokazuje, że pewien podzbiór przywództwa Izraelitów wyrządził Jezusowi krzywdę. To dla niego bardzo ważne. Być może, gdy oddalamy się od Judei, Ten obraz, a przynajmniej jego wyrazistość, jest zagrożony przez inne obawy. I tak scharakteryzowałbym tradycję synoptyczną, jako być może odejście od Centrum Wydarzeń, w kategoriach machinacji prawnych, które doprowadziły do egzekucji Jezusa. I wtedy to skupienie jest zagrożone przez inne obawy, które są mediowane przez relację z tradycji Galilejskich.
” Cóż, to na pewno nie jest tak jasne przed wojną. Widzę ruch Jezusa jako kolejną opcję w obrębie tego, co określamy jako Judaizm, tego kompleksu ludzi, instytucji i tradycji starożytnego Izraela. Tak więc Jezus jest nową opcją pod koniec pierwszego wieku. Przed wojną nie jest jasne, że się wzajemnie wykluczają . Nadal trwają jakieś rozmowy z innymi częściami judaizmu i te rozmowy są najwyraźniej merytoryczne, chociaż nie są całkowicie bezproblemowe….
wrogowie Jezusa w Janie
Marilyn Mellowes napisała: społeczność Jana ” była Wspólnotą pod wpływem stresu. Sama Ewangelia sugeruje, że jej członkowie byli w konflikcie z wyznawcami Jana Chrzciciela i przechodzili bolesne oddzielenie od judaizmu. Sama grupa prawdopodobnie przechodziła dezercję i wewnętrzny konflikt.
„Jezus jest przedstawiony jako mający wrogów we wszystkich Ewangeliach. W Janie, znowu, faryzeusze przychodzą do ich typowej negatywnej roli. Arcykapłani i arcykapłani ruszają przeciwko Jezusowi i przygotowują zasadzkę w Gethemane. Ale nie ma procesu przed Sanhedrynem w John. Pomiędzy arcykapłanem a Jezusem w Janie nie ma żadnej konfrontacji, tak jak w Marku jest bardzo dramatycznie, gdzie nie ma jednego, ale dwóch pełnych spotkań całego Sądu kapłańskiego, w noc po tym niewiarygodnie długim dniu Paschy. Tak więc wrogowie Jezusa są rzeczywiście zapewnione, aby nadać rodzaj wymiaru fabule. Ale historia Jezusa Jana jest tak naprawdę historią tej boskiej postaci, która przychodzi z góry i ukazuje się światu poniżej. A potem, gdy wisi na krzyżu, w scenie, która jest dziwnie pijana z patosu i udręki, mówi: „to jest skończone.”I tam właśnie wypełniona jest Ewangelia.
profesor Paula Fredriksen powiedziała PBS: „jak każdy rodzic dwulatka wie, pierwsze dwa słowa, które dziecko opanowuje, tworząc własną tożsamość: „Moja” i „nie”. I myślę, że jeśli spojrzymy na Ewangelię Jana, to co widzimy jest rodzajem bardzo architektonicznej wrogości, ukształtowanej wewnątrz historii Jezusa. Ponieważ ta społeczność rozwija swoją tożsamość vis a vis synagogi po drugiej stronie ulicy. W pewnym sensie, gdybyśmy usunęli Ewangelię Jana z chrześcijańskiego kanonu, gdybyśmy nie mieli jej obok Mateusza, Marka i Łukasza, a zamiast tego, Gdybyśmy umieścili Ewangelię Jana obok biblioteki zwojów Morza Martwego, zobaczylibyśmy problemy, o które Żydzi wiecznie walczą. Ten facet to Książę Ciemności… ten nie jest dobry, to jedyny właściwy sposób, aby to zrobić…jest to rodzaj dynamiki, którą otrzymujemy, kształtując sposób, w jaki Jan przedstawia życie Jezusa w tej konkretnej Ewangelii.
Źródła Obrazu: Wikimedia, Commons
Źródła Tekstu: Internet Ancient History Sourcebook: Christian Origins sourcebooks.fordham.edu „World Religions” edited by Geoffrey Parrinder (Facts on File Publications, New York); „Encyclopedia of the world’ s Religions „edited by R. C. Zaehner (Barnes & Noble Books, 1959); King James Version of the Bible, gutenberg.org; New International Version (NIV) of the Bible, biblegateway.com; „opis roku liturgicznego Egerii w Jerozolimie” users.ox.ac.uk ; Complete Works of Josephus at Christian Classics Ethereal Library (CCEL), translated by William Whiston, ccel.org, Metropolitan Museum of Art metmuseum.org, Frontline, PBS,” Encyclopedia of the World Cultures „edited by David Levinson (G. K. Hall & Company, New York, 1994); National Geographic, New York Times, Washington Post, Los Angeles Times, Smithsonian magazine, Times of London, The New Yorker, Time, Newsweek, Reuters, AP, AFP, Lonely Planet Guides, Compton’ s Encyclopedia oraz różne książki i inne publikacje.
Ostatnia aktualizacja: wrzesień 2018