dzieci potrzebują twojej pomocy

„Spójrz”, mówi Sasha, 16-letnia uczennica liceum, przewijając powoli swój kanał na Instagramie. „Zobacz: Ładna kawa, ładna dziewczyna, ładny kot, wycieczka na plażę. To wszystko tak. Wszyscy wyglądają jakby mieli najlepszy dzień w życiu, cały czas.”

czasopisma i reklama od dawna są krytykowane za utrzymywanie niebezpiecznie nierealistycznych standardów sukcesu i piękna, ale przynajmniej uznaje się, że są idealizowane. Modelki noszące ubrania w rozmiarze 0 to właśnie modelki. A nawet są one wykonane, retuszowane i Photoshop.

W dzisiejszych czasach jednak niemożliwe standardy są znacznie bliżej domu, nie przez gwiazdy i modelki, ale przez kolegów z klasy i przyjaciół. Dzięki mediom społecznościowym Nastolatki mogą zarządzać swoim życiem, a powstałe kanały czytają się jak bębny podświetlające, pokazując tylko najlepsze i najbardziej godne pozazdroszczenia chwile, jednocześnie ukrywając wysiłki, zmagania i zwykłe aspekty codziennego życia. Są dowody na to, że te obrazy wywołują niepokój u wielu dzieci.

Donna Wick, Edd, założycielka Mind-to-Mind Parenting, mówi, że dla nastolatków połączony ciężar wrażliwości, potrzeba walidacji i chęć porównywania się z rówieśnikami tworzy to, co opisuje jako „idealną burzę zwątpienia w siebie.”Jest taka Szczupła. Ma doskonałe oceny. Co za szczęśliwa para. Nigdy nie będę taki fajny, taki chudy, taki szczęśliwy, taki udany.

czasami, mówi Sasha, patrząc na kanały znajomych ” sprawia, że czujesz, że wszyscy mają to razem, ale ty.”

skutki tych nierealistycznych standardów stają się bardziej niebezpieczne, gdy dzieci docierają do college ’ u, gdzie stoją przed wyższą stawką, cięższą pracą i środowiskiem w dużej mierze wolnym od rodziców. Presja, aby wyglądać idealnie, aby zaimponować nowym rówieśnikom, nie mówiąc o przyjaciołach i rodzinie w domu, może być jeszcze większa.

po niedawnej fali samobójstw w college ’ u, naukowcy z Uniwersytetu Stanforda ukuli frazę „syndrom kaczki.”Termin odnosi się do sposobu, w jaki kaczka wydaje się bez wysiłku przesuwać po stawie, podczas gdy pod powierzchnią jej stopy pracują gorączkowo, niewidocznie próbując utrzymać się na powierzchni.

kilku studentów, którzy zmarli, wyświetliło idealny obraz w mediach społecznościowych—ich kanały pełne inspirujących cytatów i filtrowanych obrazów przedstawiających atrakcyjne, szczęśliwe dzieci, które wydawały się wyróżniać przy minimalnym wysiłku. Ale za cyfrową kurtyną zmagali się emocjonalnie.

dla dzieci doświadczających lęku lub depresji, starannie edytowane kanały mogą działać jako zasłona dymna, maskując poważne problemy z udawaną doskonałością i utrudniając rodzicom lub przyjaciołom dostrzeżenie, że potrzebują pomocy.

„ważne jest, aby pamiętać, że samo publikowanie edytowanych zdjęć w Internecie lub udawanie, że Twoje życie jest nieco bardziej efektowne, samo w sobie nie jest problemem”, mówi dr Jill Emanuele, starszy dyrektor Centrum zaburzeń nastroju w Child Mind Institute. „Samo media społecznościowe raczej nie znajdą się w samym centrum problemu, ale mogą jeszcze utrudnić trudną sytuację.”

Nastolatki, które stworzyły wyidealizowane persony online, mogą czuć się sfrustrowane i przygnębione z powodu różnicy między tym, kim udają, że są online, a tym, kim naprawdę są.

„jeśli ćwiczysz bycie fałszywą jaźnią osiem godzin dziennie, coraz trudniej jest zaakceptować mniej niż idealną istotę, którą naprawdę jesteś”, mówi dr Wick, ” a jak wszyscy wiemy, nie ma ostrzejszego sędziego dziecka niż ona sama.”

kolejnym, bardziej powszechnym problemem, mówi dr Emanuele, jest to, że dla niektórych nastolatków ich kanały społecznościowe mogą stać się paliwem dla negatywnych uczuć, które mają o sobie. Dzieci zmagające się z zwątpieniem w siebie czytają w obrazach swoich przyjaciół to, czego im brakuje.

„Dzieci Oglądają media społecznościowe przez pryzmat własnego życia”, mówi dr Emanuele. „Jeśli mają trudności z utrzymaniem się na szczycie lub cierpią z powodu niskiej samooceny, są bardziej skłonni interpretować obrazy rówieśników bawiących się jako potwierdzenie, że radzą sobie źle w porównaniu z przyjaciółmi.”

Sasha i jej przyjaciel Jacob, 15 lat, zgadzają się, że stała ekspozycja na media społecznościowe miała wpływ na to, jak postrzegają swoich rówieśników i siebie samych. „To tak, jakbyś wiedział, że nie sprawia ci to radości”, mówi Jacob o zdjęciach, które jego przyjaciele publikują na Instagramie. „Ale wciąż patrzysz.”

nawet wiedza, że te obrazy maskują poważne problemy, nie wydaje się łagodzić presji, którą wywołują.

Wszyscy to wiedzieliśmy. Zrobiło się tak źle, że trafiła do centrum leczenia, ale kiedy umieściła swoje zdjęcia na plaży, wyglądając super szczuple, wszyscy je i tak lubili ” – mówi Sasha.

logicznie mówi, że wiedziała, że zdjęcia nie są aktualne, a dziewczyna była bardzo chora, ale to nie powstrzymało jej przed uczuciem zazdrości. „Pamiętam, jak myślałem 'chciałbym tak wyglądać’ , a potem byłem przerażony na siebie.”

Sasha dostrzega również problem „Polubienia” obrazów, które w tym przypadku dostarczyły niebezpiecznej walidacji. „To tak, jak mówiliśmy:” Dobra robota.'”

co rodzice mogą zrobić, aby pomóc dzieciom w budowaniu bezpiecznych i rozsądnych relacji z mediami społecznościowymi, zanim wyjdą same?

Dr Wick mówi, że powstrzymanie nastolatków przed wpadnięciem w pułapkę mediów społecznościowych jest bardziej skomplikowane, niż się wydaje. „Nie chodzi o zabranie telefonu ani o rozmowę.”Mówi,” rodzice muszą być sumienni, aby upewnić się, że dzieci otrzymują dawkę rzeczywistości i muszą modelować zdrowe zachowania.”

• traktuj media społecznościowe poważnie. Nie lekceważ roli mediów społecznościowych w życiu nastolatków, ostrzega dr Wick. „Siła obrazu wizualnego jest tak silna. To dezorientujące.”Wiele nastolatków, jak mówi, nigdy nie znało świata, w którym media społecznościowe nie istniały, a dla nich rzeczy, które dzieją się w Internecie—zwroty akcji, rozstania, Polubienia lub negatywne komentarze-są bardzo prawdziwe. Kiedy mówisz o mediach społecznościowych, upewnij się, że naprawdę słuchasz i uważaj, aby nie odrzucać ani nie minimalizować doświadczeń Nastolatka.
• zachęć ich do myślenia poza ramką (przycinania). Kiedy rozmawiasz z dzieckiem o mediach społecznościowych, zachęć ją do zbadania go w bardziej krytyczny sposób. Świetnym sposobem na rozpoczęcie jest pytanie jej, co według niej zostało przycięte lub zmontowane z „idealnych” zdjęć jej przyjaciół i dlaczego. To może prowadzić do większych pytań. Czy uważasz, że twoi przyjaciele są naprawdę ludźmi, których wydają się być online? A Ty? Jaki jest cel zamieszczenia zdjęcia? O co chodzi z tym „polubieniem”, które jest dobre? Czy oglądanie mediów społecznościowych wpływa na twój nastrój?
• modeluj zdrową odpowiedź na niepowodzenie. „Dzieci muszą dostać wiadomość, że można zawieść”, mówi dr Wick. „I nie tylko to, że można zawieść, ale także to, że pokazanie tego jest w porządku.”Jeśli rodzice ukrywają własne niepowodzenia, dzieci są mniej narażone na cokolwiek mniej niż sukces. „Kiedy sprawy nie układają się tak, jak planowałeś lub projekt idzie nie tak, pokaż dziecku, jak to zaakceptować z gracją”, dodaje. „Niech dzieci wiedzą, że porażka jest częścią tego, jak uczymy się odnosić sukcesy, że nie ma się czego wstydzić i niech zobaczą, jak się podnosisz i próbujesz ponownie.”
• Pochwal (i pokaż) wysiłek. „Wysiłek jest czymś, z czego można być dumnym”, mówi dr Wick. „Nie można tego powiedzieć wystarczająco.”Rodzice powinni poinformować dzieci, że pokazywanie ich pracy jest czymś, co należy chwalić, a nie ukrywać. Kiedy twoje dziecko ciężko nad czymś pracowało, pochwal się jej wysiłkami bez względu na wynik. Pomocne jest również zbadanie, jak wygodnie pokazujesz własne wysiłki, zwłaszcza te, które nie kończą się sukcesem. Bycie dumnym i otwartym na własną pracę stanowi potężny przykład dla Twojego dziecka.
• wybierz się na ” towarzyskie wakacje.”Jeśli martwisz się, że Twoje dziecko zbytnio angażuje się w media społecznościowe, spróbuj wybrać się na wakacje towarzyskie. „To oznacza wszystkich”, mówi dr Wick. Jeśli prosisz swoje dziecko o przerwę, ćwicz to, co głosisz i przysięgaj, że również nie będziesz miał dostępu do mediów. Rodzice mogą być tak samo trudni do odłączenia, jak dzieci.”
• ufaj ludziom, nie obrazom. Wreszcie, nie polegaj na mediach społecznościowych, aby poinformować Cię, jak naprawdę radzi sobie Twoje dziecko. Może publikować uśmiechnięte Autoportrety przez cały dzień, ale jeśli wydaje się nieszczęśliwa lub brzmi nieszczęśliwie przez telefon, nie pozwól mu odejść. Upewnij się, że wie, że bezpiecznie jest z tobą rozmawiać, zachęcając ją do dzielenia się swoimi uczuciami i wspierając ją, gdy to zrobi. Zapewnij ją, że nie jesteś rozczarowany i daj jej znać, że jesteś z niej dumny, że się z nią skontaktowałeś. „Cieszę się, że zadzwoniłaś. Wygląda na to, że czujesz się przytłoczony, Jestem tu i kocham cię. Porozmawiajmy o tym razem.”

W końcu, jako rodzic chcesz, aby Twoje dziecko było szczęśliwe i odnosiło sukcesy. Ale upewnienie się, że wie, że ją kochasz i jesteś z niej dumny—niefiltrowany, nieedytowany, niedoskonały—pomoże jej zbudować pewność siebie, której potrzebuje, aby zaakceptować siebie i zachować bezpieczeństwo i zdrowie, gdy jest sama.