gepubliceerd in Nummer 3 (mei / juni 2015), brieven, Volume 23
Sir, – Mag ik u feliciteren met het publiceren van het artikel van Altay Cengizer, ‘de weg naar Gallipoli—een Turks perspectief’ (HI 23.2, maart/April 2015). Het was een zeer informatief verslag dat de broodnodige historische context bood voor de Gallipoli tragedie. Een paar jaar geleden had ik het genoegen de ambassadeur te horen spreken in Collins Barracks en hij maakte veel van dezelfde argumenten voor een zeer waarderend publiek.
Ik wil het echter hebben over twee andere punten die in dezelfde kwestie naar voren zijn gebracht met betrekking tot een daarmee samenhangend onderwerp—dat van de Armeense moorden in 1915. In Sidelines schrijft Tony Canavan dat’de Betekenis van de genocide is dat toen Hitler van plan was de Joden uit te roeien, hij de Armeense zaak aanhaalde als voorbeeld van hoe een staat weg kon komen met massamoord’.Ten eerste moet worden gezegd dat, hoewel het vaak wordt herhaald dat Hitler vroeg ‘ Wie herinnert zich de Armeniërs?’er is geen geldig bewijs dat hij zoiets heeft gezegd! De London Times van 24 November 1945 citeert in een artikel getiteld ‘De Weg van Nazi-Duitsland naar oorlog’ Hitler, die zich op 22 augustus 1939 tot zijn commandanten in Obersalzberg richtte: ‘wie spreekt er nu immers over de vernietiging van de Armeniërs?’Het artikel beweert niet dat Hitler het heeft over het uitroeien van de Joden, maar in feite over het creëren van lebensraum voor de Duitse kolonisatie in Polen aan de vooravond van zijn aanval.
er bestaat echter ook grote twijfel over de echtheid van het document dat het citaat bevatte dat aan Louis Lochner van de Associated Press werd voorgelegd. Het originele document dat het bevatte (L-3) werd voorgelegd aan het tribunaal van Neurenberg, maar ingetrokken als bewijs overeenkomstig artikel 10. De persoon die het afgedankte document in de Amerikaanse Nationale archieven vond, Carlos Porter, merkte op dat het document waarschijnlijk een vervalsing was omdat het oorspronkelijke Duits op een aantal grammaticale manieren onjuist was en het ongebruikelijke vocabulaire had. De gebruikte typemachine was geen Duitse, had geen capaciteit voor accenten, en verdachte ruimtes bestonden binnen de compositie.
het Tribunaal van Neurenberg verwierp het document als bewijs tegen de nazi ‘ s ten gunste van twee andere officiële versies gevonden in in beslag genomen Duitse militaire dossiers. Geen van beide, die gedetailleerde aantekeningen van het adres hebben, bevat de Armeense referentie. De eerste is geschreven door Admiraal Hermann Boehm, commandant van de volle Zeevloot. Daarnaast werd een derde verslag van generaal Halder gebruikt om consistentie te bewijzen met de andere twee verslagen die als bewijs werden gebruikt en dit maakt opnieuw geen melding van de Armeniërs. Dit suggereert sterk dat de Armeense verwijzing later werd toegevoegd door iemand die Hitler wilde associëren met de gebeurtenissen van 1915 in het Ottomaanse Rijk. We weten uit de ervaring van Roger Casement dat vervalsingen krachtige wapens zijn en dat papier nooit inkt weigerde!
een ander punt waar ik bezwaar tegen zou willen maken was een zin in uw hoofdartikel, namelijk: ‘de Armeniërs . . . door de Entente, en met name Rusland, tot rebellie aangezet, heeft een verschrikkelijke prijs betaald en een nieuw woord heeft een gemeenschappelijke munt gekregen-genocide”. Dit geldt weliswaar in termen van aansporing, maar kan niet waar zijn met betrekking tot het gebruik van de term “genocide”. Dit woord werd pas gebruikt in 1948, toen de Algemene Vergadering van de VN het Verdrag inzake de preventie en bestraffing van Genocide aannam. Het woord werd bedacht door de Pools-Joodse advocaat Raphael Lemkin om vooral te gaan met de recente systematische moorden gepleegd door de nazi ‘ s. Na de grote ramp die de Armeniërs ondergingen, kreeg het geen ‘gemeenschappelijke munt’ en werd het nooit toegepast op deze gebeurtenis, ondanks de Britse parlementaire Blauwboeken en grootschalige oorlogspropaganda die werden uitgegeven door het geheime informatie departement van Wellington House (dat tot stand kwam op voorstel van onze eigen T. P. O ‘ Connor) tegen de Turken.
ik denk dat dit belangrijk is om ervoor te zorgen dat geschiedenis en propaganda niet met elkaar worden vermengd, zoals ze zo vaak zijn geweest met betrekking tot deze ongelukkige en catastrofale gebeurtenissen.- De jouwe etc.,
Dr PAT WALSH
Ballycastle
Co. Antrim