de waterthermometer bestaat al eeuwen, maar niet veel mensen zijn zich bewust van de oorsprong van dit instrument. Hieronder volgt een korte samenvatting van de oorsprong en ontwikkeling van de waterthermometer.
oorsprong
de eerste waterthermometer werd gemaakt tijdens de 16e eeuw. In het jaar 1593, Galileo Galilei deed de bestaande thermoscoop een stap beter en creëerde een basiswaterthermometer. Deze nieuwere versie was het eerste type thermometer dat temperatuurschommelingen mogelijk maakte. Galileo ontdekte dat, als hij vloeistof gebruikte die minder dicht was dan water, hij die vloeistoffen kon opschorten in een flesje water, dat zou stijgen als de temperatuur toenam.
Galileo was in staat om de door hem ontdekte informatie te gebruiken en een model van een thermoscoop te ontwikkelen met behulp van fijne alcoholdruppels. Deze druppels behielden hun samenhang in het water en zouden naar de top stijgen als de temperatuur van het water langzaam steeg. Er zijn mensen die geloven dat het gebruik van alcohol door Galileo later het gebruik van kwik inspireerde.De uitvinder van de waterthermometer
moderne toepassingen
hoewel kwikthermometers de norm zijn in medische kringen, is de waterthermometer nog steeds springlevend.
een van de meest gebruikte toepassingen van een waterthermometer is het testen van de temperatuur van water in huis. Een praktische toepassing is vooral belangrijk voor nieuwe ouders. Het gebruik van een waterthermometer om de temperatuur van het badwater te testen zal ervoor zorgen dat een baby niet per ongeluk wordt blootgesteld aan een gloeiend bad. Naast het controleren van het badwater kan de thermometer ook worden gebruikt om de temperatuur van het water in de huishoudelijke boiler te controleren.
personen die graag vissen, kunnen ook een waterthermometer nuttig vinden. Door de temperatuur van het meer of de rivier te controleren, is het mogelijk om te bepalen welk type vis zou kunnen bijten. Omdat sommige vissen op verschillende temperatuurniveaus actiever zijn, kan deze informatie het verschil zijn tussen een succesvolle trip en een lege koeler.
leraren gebruiken vaak een waterthermometer om leerlingen te leren over het proces van wateruitzetting versus kwikuitzetting, waarbij ze opmerken dat de twee stoffen anders reageren wanneer ze het punt van 39,2 graden Fahrenheit bereiken. Als de leerlingen begrijpen het uitbreidingsproces als het betrekking heeft op verschillende vloeistoffen, kan de leraar vervolgens het principe in verschillende scenario ‘ s gebruiken. Vanuit dit perspectief blijft de waterthermometer een belangrijk leermiddel.