- Wat is Telecommunicatie (telecom)?Telecommunicatie, ook bekend als telecom, is de uitwisseling van informatie over grote afstanden met elektronische middelen en verwijst naar alle soorten spraak -, data-en videotransmissie. Dit is een brede term die een breed scala van informatie-transmissie technologieën en communicatie-infrastructuren omvat, zoals bekabelde telefoons; mobiele apparaten, zoals mobiele telefoons; microgolfcommunicatie; glasvezel; satellieten; radio-en televisieomroep, internet en Telegrafie.
- typen telecommunicatienetwerken
- telecommunicatie-industrie en dienstverleners
- geschiedenis van de telecommunicatie
Wat is Telecommunicatie (telecom)?Telecommunicatie, ook bekend als telecom, is de uitwisseling van informatie over grote afstanden met elektronische middelen en verwijst naar alle soorten spraak -, data-en videotransmissie. Dit is een brede term die een breed scala van informatie-transmissie technologieën en communicatie-infrastructuren omvat, zoals bekabelde telefoons; mobiele apparaten, zoals mobiele telefoons; microgolfcommunicatie; glasvezel; satellieten; radio-en televisieomroep, internet en Telegrafie.
een compleet, enkel telecommunicatiecircuit bestaat uit twee stations, elk uitgerust met een zender en een ontvanger. De zender en ontvanger op elk station kunnen worden gecombineerd tot een enkel apparaat, een zendontvanger genaamd. Het medium van signaaloverdracht kan via Elektrische draad of kabel-ook bekend als koper – optische vezels, elektromagnetische velden of licht. De vrije ruimte transmissie en ontvangst van gegevens door middel van elektromagnetische velden wordt draadloze communicatie genoemd.
typen telecommunicatienetwerken
de eenvoudigste vorm van telecommunicatie vindt plaats tussen twee stations, maar het is gebruikelijk dat meerdere zend-en ontvangstations onderling gegevens uitwisselen. Een dergelijke regeling wordt een telecomnetwerk genoemd. Het internet is het grootste voorbeeld van een telecommunicatienetwerk. Op kleinere schaal zijn bijvoorbeeld de volgende voorbeelden: :
- bedrijfs – en academische wide area networks (WANs);
- telefoonnetwerken;
- cellulaire netwerken;
- communicatiesystemen voor politie en brandweer;
- taxiafgiftenetwerken;
- groepen amateurradio-operatoren; en
- uitzendnetwerken.
gegevens worden verzonden in een telecommunicatiecircuit door middel van een elektrisch signaal dat drager of draaggolf wordt genoemd. Om een drager informatie te laten overbrengen, is enige vorm van modulatie vereist. De wijze van modulatie kan breed worden gecategoriseerd als analoog of digitaal.
bij analoge modulatie wordt een bepaald aspect van de drager continu gevarieerd. De oudste vorm van analoge modulatie is amplitudemodulatie (AM), die nog steeds wordt gebruikt in radio-uitzendingen op sommige frequenties. Digitale modulatie dateert eigenlijk van voor AM; de vroegste vorm was Morse code. Moderne telecommunicatie maakt gebruik van internetprotocollen om gegevens over onderliggende fysieke transmissies te dragen.
telecommunicatie-industrie en dienstverleners
telecommunicatiesystemen worden over het algemeen beheerd door aanbieders van telecommunicatiediensten, ook bekend als aanbieders van communicatiediensten. Deze aanbieders boden van oudsher telefoon-en aanverwante diensten aan en bieden nu een verscheidenheid aan internet-en WAN-diensten aan, evenals metropolitan area network (MAN) en wereldwijde Diensten.
in veel landen waren de aanbieders van telecomdiensten voornamelijk eigendom van de overheid en werden zij geëxploiteerd. Dat is niet meer het geval en velen zijn geprivatiseerd. De International Telecommunication Union (ITU) is het Agentschap van de Verenigde Naties (VN) dat telecommunicatie-en omroepreglementering beheert, hoewel de meeste landen ook hun eigen overheidsinstellingen hebben om telecommunicatierichtlijnen op te stellen en af te dwingen. In de Verenigde Staten is de Federal Communications Commission (FCC) het belangrijkste regelgevende agentschap.
een grote groep ondernemingen biedt verschillende soorten telecommunicatiediensten aan, waaronder aanbieders van internetdiensten (ISP ‘s), aanbieders van telecomapparatuur, aanbieders van draadloze diensten, radio-en televisieomroepen, kabelmaatschappijen, aanbieders van satelliettelevisie en aanbieders van beheerde diensten (MRO’ s).
de drie belangrijkste segmenten binnen de telecomindustrie zijn fabrikanten van telecomapparatuur, Telecomdiensten en draadloze communicatie. Binnen deze sectoren, telecom apparatuur — die klant apparatuur omvat, zoals routers en modems; transmissieapparatuur, zoals transmissielijnen en draadloze halfgeleiders; en analoge of digitale openbare schakelapparatuur — is de grootste, en draadloze communicatie is de kleinste.
grote wereldwijde dienstverleners zijn onder meer::
- BIJ&T
- Verizon
- Nippon Telegraph and Telephone (NTT)
- China Mobile Limited
- Deutsche Telekom AG
- SoftBank Group
- China Telecom
- Telefónica SA
- Vodafone
- Qualcomm
- América Móvil
wijdverspreid was in 2012.
onlangs hebben dienstverleners zich gericht op groeiende diensten, zoals data en video, in tegenstelling tot spraakcommunicatiediensten.
geschiedenis van de telecommunicatie
het woord Telecommunicatie komt van het Griekse voorvoegsel tele-, dat “Afstand” betekent, gecombineerd met het Latijnse woord communicare, dat “delen” betekent.”
belangrijke telecommunicatietechnologieën zijn Telegraaf, Telefoon, radio, Televisie, videotelefonie, satellieten, gesloten computernetwerken en het openbare internet.
- 1876. De eerste telefoon werd uitgevonden door Alexander Graham Bell. Dit vroege model vereiste een tolk, of Telegraaf, aan beide uiteinden. Deze eerste telefoons waren intercomsystemen, waar twee telefoons direct werden aangesloten.
- 1877. De uitvinding van het schakelbord wisseltelefoonsysteem stelde elke combinatie van twee telefoonlijnen in staat om verbinding te maken en met elkaar te praten.
- 1891. Er werden telefooncellen uitgevonden, die de noodzaak van een operator bij elke oproep omzeilden. Dit maakte het veel sneller en gemakkelijker om telefonisch te bellen.
- 1947. De transistor werd uitgevonden, wat leidde tot de ontwikkeling van moderne elektronica, zoals computers en rekenmachines.
- 1948. Microgolven werden gebruikt om telefoonsignalen door te geven, op plaatsen waar telefoondraden niet bestonden.
- 1960. Telefoons begonnen over te schakelen van mechanisch schakelen naar elektronisch schakelen, waardoor functies zoals spraakberichten, snelkeuze en beller-ID mogelijk werden.
- 1984. Het Bell-systeem, dat bij&T een bijna-monopolie op telecommunicatiediensten in de VS had, werd afgebroken, waardoor ruimte werd geschapen voor concurrentie voor andere aanbieders.
- 1984. Mobiele en personal communications service (PCS) telefoongebruik, die mobiele communicatie aangeboden naast tweerichtingsradiogebruik, werd geïntroduceerd.
- 1990. het gebruik van het moderne internet werd wijdverbreid.
- 2000 en daarna. In het eerste decennium van de jaren 2000 werden mobiele telefoons steeds geavanceerder. In 2012 was het gebruik van smartphones wijdverbreid.