Section(s):
N. C. alg. STAT. § 50-16. 3 A
§ 50-16. 3 A. Alimentatie.
(a) recht. – In een overeenkomstig hoofdstuk 50 van de Algemene statuten ingesteld beroep kan elke partij om alimentatie Verzoeken. De rechtbank verleent alimentatie aan de ten laste komende echtgenoot op grond van de vaststelling dat de ene echtgenoot ten laste is, dat de andere echtgenoot een ondersteunende echtgenoot is en dat de toekenning van alimentatie billijk is, rekening houdend met alle relevante factoren, met inbegrip van die welke in onderafdeling b) van deze sectie zijn uiteengezet. Indien de rechtbank vaststelt dat de ten laste komende echtgenoot heeft deelgenomen aan een daad van ongeoorloofd seksueel gedrag, zoals gedefinieerd in G. S. 50-16.1 A(3)a., tijdens het huwelijk en vóór of op de datum van scheiding, zal de rechtbank geen alimentatie toekennen. Indien de rechtbank vaststelt dat de ondersteunende echtgenoot heeft deelgenomen aan een daad van ongeoorloofd seksueel gedrag, zoals gedefinieerd in G. S. 50-16.1 A(3)a., tijdens het huwelijk en vóór of op de datum van scheiding, dan zal de rechtbank bevelen dat alimentatie wordt betaald aan een ten laste komende echtgenoot. Indien de rechtbank vaststelt dat de afhankelijke en de ondersteunende echtgenoot elk hebben deelgenomen aan een daad van ongeoorloofd seksueel gedrag tijdens het huwelijk en voorafgaand aan of op de datum van scheiding, dan zal alimentatie worden geweigerd of toegekend naar goeddunken van de rechtbank na overweging van alle omstandigheden. Elke handeling van ongeoorloofd seksueel gedrag van een van beide partijen die door de andere partij is toegestaan, wordt door de rechter niet in aanmerking genomen. De vordering tot alimentatie kan worden gehoord over de gegrondheid van de vordering tot billijke verdeling, en indien toegekend, kunnen de kwesties van het bedrag en van de vraag of een echtgenoot een afhankelijke of ondersteunende echtgenoot is, door de rechter worden beoordeeld na het sluiten van de vordering tot billijke verdeling. B) bedrag en duur. – Het hof maakt gebruik van zijn discretionaire bevoegdheid bij de vaststelling van het bedrag, de duur en de wijze van betaling van de alimentatie. De duur van de gunning kan voor een bepaalde of voor onbepaalde duur zijn. Bij het bepalen van het bedrag, de duur en de wijze van betaling van alimentatie houdt de rechtbank rekening met alle relevante factoren, waaronder:
(1) het echtelijke wangedrag van een van de echtgenoten. Niets in dit document belet een rechtbank om incidenten van wangedrag na de scheiding van tafel en bed te beschouwen als bevestigend bewijs ter ondersteuning van ander bewijs dat wangedrag tijdens het huwelijk en vóór de datum van scheiding van tafel en bed heeft plaatsgevonden;
(2) De relatieve verdiensten en verdiencapaciteit van de echtgenoten;
(3) De leeftijd en de fysieke, mentale en emotionele voorwaarden van de echtgenoten;
(4) het bedrag en De bronnen van het verdiende en onverdiende inkomsten van beide echtgenoten, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, winst, dividend, en de voordelen, zoals medische, pensioen, verzekering, sociale zekerheid of anderen;
(5) De duur van het huwelijk;
(6) De bijdrage door de ene echtgenoot aan de opleiding, training, of verhoogd verdienvermogen van de andere echtgenoot;
(7) De mate waarin het verdienvermogen, kosten, of aan de financiële verplichtingen van een echtgenoot zal worden beïnvloed door de reden van zijn hoedanigheid als voogd van een minderjarig kind;
(8) van De levensstandaard van de echtgenoten tijdens het huwelijk;
(9) De relatieve onderwijs van de echtgenoten en de tijd die nodig is om het verwerven van voldoende opleiding of training voor het inschakelen van de echtgenoot op zoek naar alimentatie aan het werk om te voldoen aan zijn of haar redelijke economische behoeften;
(10) De relatieve activa en verplichtingen van de echtgenoten en de relatieve schuld service-eisen van de echtgenoten, met inbegrip van de wettelijke verplichtingen van ondersteuning;
(11) De goederen gebracht van het huwelijk door een echtgenoot;
(12) De bijdrage van een echtgenoot als huisvrouw;
(13) De relatieve behoeften van de echtgenoten;
(14) De federale, Staats-en lokale fiscale consequenties van de alimentatie award;
(15) Een andere factor die in verband met de economische omstandigheden van de partijen dat de rechtbank van oordeel is, om rechtvaardig en goed is.
(16) het feit dat inkomsten die door een van beide partijen werden ontvangen, eerder door de rechtbank in aanmerking werden genomen bij het bepalen van de waarde van een echtelijk of deelbaar goed in een billijke verdeling van de echtelijke of Deelbare goederen van de partijen.
(c) feitelijke vaststellingen. – Vermeldt het Hof de redenen voor de toekenning of weigering van alimentatie en, indien het vonnis wordt gewezen, de redenen voor het bedrag, de duur en de wijze van betaling ervan. Tenzij bij het Hof een verzoek om een summiere beslissing, een beslissing over de Memories of een andere motie is ingediend waarvoor de regels van Burgerlijke Rechtsvordering geen bijzondere feitelijke vaststellingen vereisen, doet het Hof een specifieke feitelijke vaststellingvan elk van de onder b) van deze afdeling genoemde factoren, Indien over deze factor bewijsmateriaal wordt geleverd.
(d) in de claim voor alimentatie kan een van beide echtgenoten een juryrechtspraak aanvragen over de kwestie van echtelijk wangedrag zoals gedefinieerd in G. S. 50-16.1 A. Indien een juryrechtspraak wordt aangevraagd, beslist de jury of beide echtgenoten echtelijk wangedrag hebben vastgesteld.