als het voelt alsof onze wereld vol is met conflict, instabiliteit en oorlog, dan heb je gelijk. Van de 163 landen in de wereld die door het Instituut voor economie en vrede worden onderzocht, zijn er momenteel slechts 11 niet in conflict. We leven in een wereld die in principe wordt gedefinieerd door conflict en geweld. Maar een wereldconflict begint niet met iemand die op een dag wakker wordt en kiest voor een oorlog. Voordat er bommen zijn, zijn er kogels, en voordat er kogels zijn, zijn er messen. Voordat er messen zijn, zijn er Vuisten, en voordat er Vuisten zijn, zijn er woorden. Voordat er woorden zijn, is er de conditie van ons hart. Geweld heeft een stroom die steeds groter en groter wordt, en het begint allemaal in ons hart.
als we naar de wereld kijken en al dit geweld en conflict zien, kan het overweldigend aanvoelen. Als je net als ik bent, vraag je je misschien af, wat kan ik hieraan doen? Iets? Moet ik aan de zijlijn zitten en bidden? Maar er is iets dat we kunnen doen, want de weg naar vrede begint bij jou en mij. De weg naar een gerestaureerde wereld begint met ieder van ons op zijn eigen manier vrede te voeren. Voordat we vrede kunnen sluiten in de wereld, moeten we vrede sluiten in ons hart en in onze persoonlijke relaties.Gezegend zijn de vredestichters in het begin van Jezus’ bediening reisde hij van stad naar stad, onderwees en genas. Het woord begon zich over hem te verspreiden—sommige ware verhalen en sommige valse. In antwoord daarop zette Jezus het recht. Hij trok een hele menigte mensen bij elkaar en legde het allemaal daar uit, en gaf wat we kennen als de Bergrede (Matteüs 5-7). Hij wilde iedereen vertellen waar hij over gaat en over deze nieuwe realiteit, dit nieuwe koninkrijk, dat hij beschikbaar maakt. Hij begon met het idee van zegening op zijn kop te zetten. In Jezus ‘ tijd hadden ze een heel specifiek idee van wat het betekende om gezegend te worden. Als jullie succesvol waren, als jullie gezond waren, als jullie rijkdom hadden, als jullie wisten waar jullie volgende maaltijd vandaan kwam, als jullie een gevoel van prestige hadden in de Gemeenschap, dan werden jullie als gezegend beschouwd—jullie hadden duidelijk Gods gunst ontvangen. Ze hadden een heel concreet begrip van wie erin zat, wie eruit was, wie als acceptabel kwalificeert, en ze bleven erbij. In feite leek het veel op wat onze samenleving vandaag als succes beschouwt.Hun wereld—net als de onze—zat boordevol conflicten: tussen naties, tussen religieuze groepen, tussen, vrienden, tussen buren, binnen clans en stammen. Als je won, als je overwon, als je overmeesterde, als je aan het einde van de dag bleef staan, werd je als gezegend beschouwd omdat God je genade had getoond. Met andere woorden, gezegend zijn de winnaars.
Maar Jezus verschijnt met een heel andere boodschap die alles op zijn kop zet. Hij zegt dat het niet gezegend zijn de winnaars, het is gezegend zijn de armen van geest, de zachtmoedigen, zij die rouwen, zij die hongeren en dorsten naar God om dingen recht te zetten. In vers 9 zegt Jezus: “Zalig zijn de vredestichters.”
ik kan me voorstellen dat dat totaal zielig klonk voor de mensen in Jezus’ tijd, en het klinkt waarschijnlijk ook behoorlijk zielig voor ons. Denk er eens over na: wie wordt gevierd in onze cultuur? Over wie praten we? Over wie gaan de tijdschriftartikelen? De winnaars: mensen die overwinnen, zegevieren en de gevechten winnen.
geloven we werkelijk dat de vredestichters gezegend zijn? En wat betekent het eigenlijk om een vredestichter te zijn? De sleutel tot dit woord vrede is het woord shalom. Shalom was de kern van de Joodse identiteit van die dag, en eigenlijk is het het idee van volledigheid, van volheid. Het betekent dat alle relaties werken in de juiste en juiste volgorde, alles zoals God het had gemaakt en bedoeld om het te zijn, de volste uitdrukking van alles dat goed is met de wereld. Dus vrede, of shalom, zoals Jezus het bedoelde, is niet de afwezigheid van conflict. Het is eigenlijk menselijk bloeiend op zijn volst. De wereld is gebroken, en Jezus heeft ons geroepen om het weer in elkaar te zetten, om de stukken weer in elkaar te zetten voor zijn heerlijkheid, om vrede te maken in onze wereld.
ons gebruikelijke begrip van vrede is een beetje anders. We denken dat we vrede sluiten als we conflicten vermijden waar mogelijk, maar dat is geen echte vrede-dat is valse vrede. Neem James, bijvoorbeeld. Hij is een man die voortdurend boos is op zijn vrouw, die laat van zijn werk af is, uit gaat met collega ‘ s, en laat thuis komt. Hij en zijn vrouw zien elkaar niet eens. Ze doet dit keer op keer, maar James besluit—in naam van het bewaren van de vrede—niets te zeggen. Maar James is niet echt een vredestichter; hij handhaaft een valse vrede.Lydia is een vrouw die luncht met haar collega ‘s, en het gesprek gaat bijna altijd over hun baas en collega’ s, die praten over hoe verschrikkelijk hun werk is, en hoe verschrikkelijk de cultuur is op hun werk. In plaats van iets te zeggen, Gaat Lydia ermee akkoord omdat ze niemand wil beledigen of van streek wil maken. Lydia is geen vredestichter. Ze werkt hard aan het handhaven van een valse vrede.
we zien dit probleem ook in de kerk. In de kerk horen we aardig te zijn, dus als ik een probleem met je heb, zeg ik niets tegen je, ik ga gewoon naar binnen. Maar we horen eigenlijk niet aardig te zijn—we horen aardig te zijn. Aardig zijn betekent dat ik het beste met je voor heb, en dat betekent dat ik naar je toe kom met problemen. Dit is het verschil tussen vredelievend en vredelievend. Ik kan het idee van vrede geweldig vinden, maar totdat ik Actie onderneem en daadwerkelijk iets doe om de situatie te veranderen, ben ik geen vredestichter. We moeten de beslissing nemen om vredestichters te zijn—wat eigenlijk een prijs is. Het voelt eerst niet zo fijn, maar het is de enige manier om echte rust te ervaren.Toen Jezus zei: “Zalig zijn de vredestichters”, nodigde hij ons uit voor een ongelooflijk moeilijk en uitdagend proces dat in ons hart begint. William Barkley zei: “Jezus eist niet de passieve acceptatie van dingen omdat we bang zijn voor de moeite om er iets aan te doen, maar het actief onder ogen zien van dingen in het maken van vrede, ook al is het door strijd.”Vrede maken is een strijd, maar we moeten het omarmen als we gezonde relaties, gezonde kleine groepen en gezonde kerken willen hebben. Maar er zijn gezonde en ongezonde manieren om conflicten aan te gaan. Hier zijn enkele tips voor het maken van vrede:
Controleer uw motivatie
sommigen van ons hebben geen probleem met het aangaan van conflicten. Het probleem is dat we soms te snel kunnen ingrijpen. In plaats van onze gevoelens en reacties te verwerken, springen we erin terwijl we nog reageren. En dat is niet goed of juist—dat is destructief. Meestal, als we er te snel in springen, is onze motivatie om de ander te straffen, om te bewijzen dat we gelijk hebben. We reageren vaak uit angst, woede en trots. Bedenk: wat is mijn doel? Soms willen we gewoon de persoon verraden, om te bewijzen dat we gelijk hebben, en om ze te laten zien hoe erg ze het verknoeid hebben. Maar dat is niet erg gezond. In plaats daarvan zou je doel moeten zijn om dingen recht te zetten. Je moet de andere persoon misschien duidelijk maken wat er gedaan moet worden om dingen recht te zetten, maar je moet ook je rol in de oplossing kennen. Dus als je iemand bent die de neiging heeft om van conflicten te houden, vertraag dan een beetje en controleer je motivaties voordat je verder gaat. We zijn ook geroepen tot wederzijdse groei, hoewel, dus er is een tijd om harde waarheid tegen elkaar te spreken. Als je motivatie echt de andere persoon helpt te groeien, als je zijn of haar belang voor ogen hebt, benader dan de persoon met kwetsbaarheid, openheid en empathie.
verwerk uw pijn
om de situatie goed aan te kunnen, moeten we begrijpen wat er in ons gebeurt. Gaat uw reactie over deze kwestie, of gaat het echt over iets dat 10 jaar geleden gebeurde met een andere persoon? Als het iets uit het verleden triggert, maakt dat je gevoelens niet ongeldig, maar het helpt je wel door te zoeken wat er in je gebeurt en waarom—en dat helpt je deze huidige situatie te benaderen zonder zo sterk te reageren.
ik vond het nuttig om wat ik “veilige mensen” noem in mijn leven te hebben met wie ik deze problemen kan bespreken en een nuttig perspectief kan krijgen, mensen die me zullen helpen mijn reactie op de situatie te verwerken. Als ik een probleem heb met Spencer en ik ben nog steeds aan het roken, is het geen goed idee om nu met hem te praten. In plaats daarvan moet ik met een veilig persoon praten om mijn eigen woede te verwerken. Het is het beste om te praten met iemand die niets te maken heeft met de situatie en met de persoon waarmee je het conflict hebt. Veilige mensen moeten het objectief kunnen zien en de situatie voor zichzelf kunnen houden. Ze kunnen ook niet iemand zijn die je woede gaat aanwakkeren. Iemand die reageert en zegt: “Man, kun je dat geloven? Ik kan niet geloven dat ze je dat heeft aangedaan!”is geen veilig persoon. Ga naar iemand die je een beetje gaat uitdagen, op zoek naar je hart en wat er in je omgaat in plaats van je woede op te stoken. Veilige mensen valideren onze gevoelens, helpen ons te begrijpen wat er in ons gebeurt, en dan sturen ze ons terug naar de persoon om met de situatie om te gaan.
weigeren aannames te maken
wanneer we midden in deze moeilijke situaties zitten, hebben we de neiging om aannames te maken. Op basis van mijn ervaringen uit het verleden, zal ik een verhaal in mijn hoofd verzinnen over wat de ander doet en waarom hij of zij het doet. Mijn vrouw, Dori, en ik hebben de hele tijd van die gesprekken waar ze zegt: “weet je, toen je binnenkwam, praatte je niet met me, en je was in je eigen zone, dus het verhaal dat ik verzin is dat je boos op me bent.”Dit is echt behulpzame taal:” het verhaal dat ik verzin is . . .”In plaats van de schuld te geven of aan te nemen, laten we de andere persoon in onze gedachten, en we beginnen een gesprek. Als je met conflicten omgaat, denk dan na over je eigen gedachten. Als je iets aanneemt, moet je beseffen dat het een verhaal is dat je verzint, en dat het misschien niet waar is. Dus ga met de persoon praten en delen over het verhaal dat je verzint, en vraag hem of haar naar de waarheid. Ik heb zo vaak ontdekt dat de andere persoon geen idee heeft dat ik hun woorden en daden op die manier lees.
een veronderstelling die u moet maken is dat de andere persoon goede bedoelingen heeft. We moeten in conflict komen in het vertrouwen dat anderen hun best doen met wat ze hebben. Denken dat ze dom, onwetend of kwaadaardig zijn, helpt niet.
ga direct naar de persoon
vaak kiezen we ervoor om naar een derde partij te gaan en eerst over het probleem te praten. Dat noem ik politiek van derden. We zijn beledigd, en we willen bevestiging, hulp, en zelfs een schouderklopje, dus gaan we naar iemand waarvan we denken dat hij ons zal steunen. Maar als we dit doen, een groep mensen verzamelen die aan onze kant staan, hebben we net verdeeldheid in de kerk gecreëerd, en dat is niet wat we willen. In plaats van vrede te sluiten, hebben we het conflict uitgebreid. Ik moedig je aan om jezelf deze belofte te doen: Ik ga niet over iemand praten die ik niet met die persoon zal hebben. Als ik een probleem heb met iemand, ga ik naar die persoon om te praten.
wanneer u met de persoon praat, gebruikt u” I “- uitspraken zoals “ik merkte”en” ik voelde.”Zorg ervoor dat de andere persoon weet waarom dit belangrijk voor je is, hoe je je voelt en wat je wilt dat er gebeurt als je verder gaat. Hoe duidelijker je kunt zijn, hoe beter.
wanneer iemand u confronteert
wanneer iemand u benadert met een probleem, is het belangrijk om met empathie te luisteren en niet defensief te worden. We worden vaak meteen defensief en horen niets anders. Maar de waarheid is dat iets wat je deed onbewust iemand beledigd, dus stop en zeg sorry voor het beledigen van de persoon. Omarm het feit dat je mensen van tijd tot tijd onbewust zal beledigen, en dat is oké als we bereid zijn om er doorheen te werken en ervan te leren. Nadat je je verontschuldigt voor het kwetsen of beledigen van de persoon, zeg, “Help me begrijpen.”Doe dan wat nodig is om de situatie te verhelpen.Een gezond conflict leidt tot wederzijdse groei en sterkere relaties. Jezus nodigt ons uit tot het maken van vrede, wat een uitdaging is—zo een uitdaging dat velen het niet willen aangaan. Maar we kunnen anders kiezen. Jezus is met ons als we in conflict komen, en hij zal ons nooit verlaten of verlaten. Hij creëert een nieuwe manier om zich met elkaar te verhouden, en dat vereist veel genade. Maar we kunnen er allemaal voor kiezen om deze nieuwe richting in te gaan. Vrede stichten is niet voor mensen met een zwak hart. Het is voor degenen die de moed hebben om in de mogelijkheden te stappen die Jezus ter beschikking stelt.Rich Gorman en zijn vrouw Dori, co-pastor NewStory Church in de wijk Edgewater in Chicago. Dit artikel is gebaseerd op een van Rich ‘ s preken.
bespreek
- Wat is uw neiging: te snel de confrontatie aan te gaan of naar een derde persoon te gaan?
- Wie zou in uw leven als een veilig persoon kunnen dienen? Waarom?
- Hoe reageer je als iemand je confronteert? Wat zou je anders doen in de toekomst?